De Europese multicenter fase 2-studie SPRINT (MCL-002) randomiseerde patiënten met mantelcellymfoom (MCL en maximaal drie relapses of na falen op eerdere therapie naar lenalidomide (n=170) of single-agent investigator’s choice (IC; n=84). In 2014 is gepubliceerd dat de progressievrije overleving significant beter was in de lenalidomide-arm (HR 0,61; p=0,004). Prof. Luca Arcaini (Universiteit van Pavia, Italië) en collega’s publiceren nu online in het British Journal of Haematology lange-termijn uitkomsten en vooraf-geplande subgroepanalyses van de studie.¹

De figuur laat zien dat in vijrwel alle onderscheiden subgroepen de PFS in de lenalidomide-arm significant beter was dan in de IC-arm (de uitzondering is de groep patiënten met bulky ziekte; lenalidomide versus IC weliswaar HR 0,5; maar p=0,068). Factoren die in multivariate analyse geassocieerd waren met betere PFS (afgezien van lenalidomide-behandeling) waren normaal LDH (p<0,001), nonbulky ziekte (p=0,045), minder dan drie eerdere antilymfoombehandelingen (p=0,005), en inclusie tenminste zes maanden na laatste voorafgaande behandeling.

De onderzoekers concluderen dat lenalidomide vergeleken met single-agent IC resulteerde in betere PFS in patiënten met R/R MCL, ongeacht demografische kenmerken, ziektekenmerken, en eerdere behandeling.

1.Arcaini L, Lamy T, Walewski J et al. Prospective subgroup analyses of the randomized MCL-002 (SPRINT) study: lenalidomide versus investigator’s choic in relapsed or refractory mantle cell lymphoma. Br. J Haematol 2017; epub ahead of print