Patiënten met recidiverend/refractair Hodgkin lymfoom (RRHL) met progressie na autologe stamceltranplantatie (autoSCT) hebben historisch een slechte prognose gehad. Verscheidene nieuwe behandelingen, in het bijzonder brentuximab vedotin, hebben in deze setting werkzaamheid laten zien in klinische studies. Dr. Jakub Svoboda (University of Pennsylvania, Philadelphia) en collega’s hebben een retrospectieve analyse uitgevoerd van de impact van moderne behandelingen op uitkomsten van RRHL met post-autoSCT relapse buiten het kader van klinische studies. Ze publiceren de analyse online in het American Journal of Hematology.¹

De analyse heeft betrekking op 87 patiënten. Behandeling met moderne middelen, inclusief brentuximab vedotin, was geassocieerd met significante verbetering van de mediane overall survival vergeleken met patiënten die niet met deze middelen behandeld werden (86,5 maanden versus 17,1 maanden; p<0,001). Andere factoren die in univariate analyse geassocieerd waren met verbetering van de OS waren radiotherapie na autoSCT (34,1 versus 17,0 maanden; p=0,015), chemosensitiviteit (dat is relapse vergeleken met primair refractaire ziekte ; 51,8 versus 25,6 maanden; p=0,013), initiële respons op autoSCT (CR/PR versus SD/PD; 46,1 versus 20,4 maanden; p=0,011) en transplantatie na 2009 versus transplantatie voor 2010 (mediane OS niet-bereikt versus 24,5 maanden; p=0,025).

De onderzoekers concluderen dat de analyse een aanzienlijke verbetering van de OS laat zien in RRHL-patiënten die in de real world met moderne middelen behandeld zijn.

1.Bair SM, Strelec L, Nagle SJ et al. Outcomes of patients with relapsed/refractory Hodgkin lymphoma progressing after autologous stem cell transplant in the current era of novel therapeutics: a retrospective analysis. Am J Hematol 2017; epub ahead of print