De prognose van patiënten met recidiverend WHO-graad IV-glioblastoom is slecht, en er is geen effectieve therapie bekend. Prof. Darell Bigner (Duke University, Durham NC) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de werkzaamheid en veiligheid van intratumor-toediening van een recombinant niet-pathogeen polio-rhinovirus chimera (PVSRIPO) in deze patiëntenpopulatie. PVSRIPO herkent de poliovirusreceptor CD155, die tot expressie komt in verscheidene typen solide tumoren. De studie is gisteren gepresenteerd op de International Conference on Brain Tumor Research and Therapy in Solstrand (Noorwegen), en online gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.¹

De studie includeerde 61 achtereenvolgende volwassen patiënten met histopathologisch bevestigd recidiverend supratentoriaal graad IV-glioblastoom (tumoren tussen 1,0 en 5,5 cm in grootste dimensie). In de doseringsescalatiefase werden zeven doseringen beoordeeld; als fase 2-dosering werd gekozen voor 5,0x10⁷ 50% tissue-culture infectious doses (TCID₅₀). In de expansiefase werd in 19% van de patiënten een PVSRIPO-gerelateerd adverse event van graad 3 of hoger gezien. De overall survival van de PVSRIPO-behandelde patiënten bereikte een plateau van 21% na 24 maanden; in historische controles nam de OS vervolgens verder af, maar in de PVSRIPO-groep bleef de OS tot tenminste 36 maanden op 21%. Twee patiënten waren 69 maanden na PVSRIPO-toediening nog in leven.

De onderzoekers concluderen dat intratumor-toediening van PVSRIPO in patiënten met recidiverend graad IV maligne glioom resulteerde in hoger percentage overlevende patiënten na 24 en 36 maanden vergeleken met historische controles.

1.Desjardins A, Gromeier M, Herndon JE et al. Recurrent glioblastoma treated with recombinant poliovirus. N Engl J Med 2018; epub ahead of print

Summary: A study at Duke University Medical Center evaluated injection of a replication-defective poliovirus directly into recurrent glioblastoma tumors. Twenty one percent of the treated patients have survived beyond three years.