Prof. Susanne Kjaer (Rigshospitalet, Kopenhagen) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van het carcinogene potentieel van dertien afzonderlijke persisterende HPV-typen. Ze publiceren de studie online in het International Journal of Cancer.¹ De onderzoekers verzamelden tussen begin 2002 en eind 2005 40.399 vloeistof-gebaseerde cervixmonsters, die ze met hybrid capture 2 testten op HPV en genotypeerden met INNO-LiPAv2. Persistentie werd gedefinieerd als detectie van hetzelfde genotype met een interval van tenminste een jaar. Het eindpunt van de studie was het risico van CIN3 of hoger (CIN3+).


HPV-positiviteit werd gezien voor 2875 vrouwen, onder wie 874 persistentie hadden van één of meer HPV-typen en 761 van slechts één type. Persistentie van HPV16 was geassocieerd met het hoogste risico van CIN3+, met een acht-jaars absoluut risico van 55% (95%-bti 45%-66%), gevolgd door HPV33 (33%; 95%-bti 20%-50%), HPV18 (32%; 95%-bti 20%-48%), en HPV31 (31%; 95%-bti 21%-46%). Persistentie van HPV56 was geassocieerd met het laagste acht-jaars absoluut risico van CIN3+ (3%; 95%-bti 0,4%-290%).

De onderzoekers concluderen dat de studie inzicht verschaft in het uiteenlopende carcinogene potentieel van afzonderlijke persistente oncogene HPV-typen. Dit inzicht kan implicaties hebben voor het klinisch gebruik van HPV-testen.

1.Sand FL, Munk C, Frederiksen K et al. Risk of CIN3 or worse with persistence of 13 individual oncogenic HPV types. Int J Cancer 2018; epub ahead of print

Summary: A study in Denmark showed varying cervical carcinogenic potential of individual persistent oncogenic HPV types. This may have implications for the clinical use of HPV testing.