De Franse ProfiLER-studie onderzoekt de uitvoerbaarheid en klinische relevantie van routinematige moleculaire screening van tumoren van patiënten met gevorderde refractaire maliigniteiten. Dr. Olivier Tredan (Centre Léon Bérard, Lyon) presenteert op de ASCO Annual Meeting in Chicago een analyse van de eerste 2676 patiënten in de studie.¹ De ProfiLER-onderzoekers voeren in DNA uit tumormonsters targeted exon sequencing uit van zestig kanker-gerelateerde genen en whole genome array comparative genomic hybridization. Een multidisciplinair team analyseert de genomische resultaten en beveelt moleculair gerichte therapie (MTT) aan als actionabele veranderingen gevonden worden.

Per januari 2017 waren 2676 patiënten geïncludeerd en was DNA uit 1944 tumormonsters geanalyseerd, waaronder maligniteiten van colorectum, borst, hersenen, hoofd/hals, en gynecologische maligniteiten. De onderzoekers vonden actionabele mutaties in 1004 van de tumormonsters (52%). Er waren 609 patiënten met één actionabele mutatie, en 394 met twee of meer (tot zes). De meest-gevonden actionabele mutaties werden gezien in CDKN2A (n=174), KRAS (n=158), en PIK3CA (n=150).

Het multidisicplinair team adviseerde MTT voor 676 patiënten (35% van de geteste patiënten). Van deze patiënten kregen 143 de aanbevolen behandeling, meestal in het kader van een klinische studie. De MTTs waren mTOR-remmers, anti-angiogene TKIs, EFGR-TKIs, en remmers van de celcyclus. De mediane drie-jaars overleving van de patiënten die de aanbevolen MTTs kregen was 53,7% vergeleken met 46,1% voor de patiënten die de aanbevolen MTTs niet kregen; de vijf-jaars overleving van beide groepen was 34,8% versus 28,1%. Daarbij dient overigens wel te worden aangetekend dat sommige patiënten de aanbevolen MTT niet kregen vanwege slechte algemene conditie of snel-progressieve ziekte.

De onderzoekers concluderen dat routinematige moleculaire screening in patiënten met gevorderde refractaire maligniteiten uitvoerbaar is, en in de ProfiLER-studie resulteerde in detectie van actionabele mutaties in iets meer dan de helft van de patiënten.

1.Tredan O et al. ASCO Annual Meeting 2017; abstr. LBA100