Vijf jaar tamoxifen is geassocieerd met halvering van de incidentie van mammacarcinoom in vrouwen met een hoog risico. Desondanks is de adherentie aan de therapie niet hoog. Dr. Stephanie Land (NRG Oncology, Pittsburgh PA) en collega’s hebben een analyse uitgevoerd van factoren die geassocieerd zijn met deze adherentie. De uitkomsten van de analyse zijn online gepubliceerd in het Journal of the National Cancer Institute.¹

De analyse is gebaseerd op gegevens van deelneemsters aan de NSABP P-1 studie. In P-1 werden de deelneemsters gerandomiseerd naar tamoxifen (20 mg/d) of placebo. In de analyse van Land en collega’s zijn 10.576 deelneemsters geïncludeerd die tenminste drie jaar voor het ontblinden van de studie waren gerecruteerd en geen medische indicatie voor discontinuering van tamoxifen hadden. Na twaalf maanden was 84,3% van de deelneemsters adherent (gedefinieerd als gebruik van tenminste 76% van de medicatie). Statistisch significante voorspellers van de twaalf-maands adherentie waren mental component summary van de SF-36 vragenlijst na drie maanden (OR 1,15 per 10 punten; 95%-bti 1,06-1,25), gynecologische klachten onder matig-alcoholgebruiksters na drie maanden (OR 0,79; 95%-bti 0,72-0,88), vasomotorische klachten bij aanvang van de behandeling in deelneemsters in de tamoxifenarm (OR 0,88; 95%-bti 0,80-0,97), seksuele symptomen na drie maanden onder jongere deelnemers (OR 0,89 op leeftijd 41 jaar; 95%-bti 0,80-0,99), en ‘overige symptomen’ na drie maanden (OR 0,77; 95%-bti 0,63-0,93).

De onderzoekers concluderen dat het bevorderen van de kwaliteit van leven en het managen van symptomen vroeg tijdens de therapie van belang kunnen zijn voor het verbeteren van de adherentie.

1.Land SR, Walcott FL, Liu Q et al. Symptoms and QOL as predictors of chemoprevention adherence in NRG Oncology/NSABP Trial P-1. J Natl Cancer Inst 2015; epub ahead of print