Orale
fluoropyrimidines zoals S-1 worden gebruikt voor de eerstelijns behandeling van
metastatisch mammacarcinoom om de ernstige bijwerkingen die worden gezien met
taxanen te vermijden. Er is echter geen hard bewijs voor de werkzaamheid van
orale fluoropyrimidines. Dr. Tsutomu Takashima (Stadsuniversiteit Osaka) en
collega’s hebben een non-inferiority fase 3-studie uitgevoerd van taxanen
versus S-1. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in The Lancet Oncology.1
De studie
werd uitgevoerd bij 154 ziekenhuizen in Japan. Deelneemsters waren patiënten
met HER2-negatief metastatisch mammacarcinoom die geen chemotherapie voor
gevorderde ziekte hadden gekregen en resistent waren tegen endocriene
behandeling. Ze werden 1:1 gerandomiseerd naar een taxaan (docetaxel of
paclitaxel) of S-1. Het primaire eindpunt van de studie was overall survival, met een
geprespecificeerde niet-inferioriteitsmarge van 1,333 voor de HR. Na follow-up van mediaan 34,6 maanden waren 286 patiënten in de taxaangroep
en 306 patiënten in de S-1 groep beschikbaar voor analyse. De mediane OS was 35,0 maanden
met S-1 versus 37,2 maanden met taxaan (HR 1,05; p voor non-inferioriteit
0,0015). De meest-gerapporteerde graad 3 of hoger bijwerkingen waren neutropenie
(7% met S-1 versus 3% met taxaan), vermoeidheid (3% versus 4%), en oedeem (één
patiënt met S-1 versus twaalf patiënten met taxaan). Behandelings-gerelateerd overlijden
werd gerapporteerd voor twee patiënten, beiden in de taxaangroep
De
onderzoekers concluderen dat S-1 wat betreft overall survival niet-inferieur is aan taxaan voor de eerstelijns
behandeling van HER2-negatief metastatisch mammacarcinoom.
1.Takashima T, Mukai H, Hara F et al. Taxanes
versus S-1 as the first-line chemotherapy for metastatic breast cancer (SELECT
BC): an open-label, non-inferiority, randomised phase 3 trial. Lancet Oncol
2015; epub ahead of print
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)