Patiënten met multipel myeloom met hoog cytogenetisch risico hebben slechte uitkomsten. De multinationale fase 3-studie CASTOR heeft laten zien dat toevoegen van daratumab (D) aan bortezomib-dexamethason (Vd) voor recidiverend of refractair multipel myeloom (RRMM) resulteerde in significante verlenging van de progressievrije overleving. Een subgroep-analyse van de studie heeft nu de werkzaamheid van D-Vd versus Vd in groepen met verschillend cytogenetisch risico vergeleken. Prof. Katja Weisel (Academisch Ziekenhuis Hamburg-Eppendorf) en collega’s publiceren de analyse vandaag in het Journal of Hematology & Oncology.¹

CASTOR includeerde 498 patiënten, onder wie 75 hoog-risico patiënten gebaseerd op t(4;14), t(14;16) en/of del17p abnormaliteiten. De D-Vd arm van de studie telde 40 hoog-risico patiënten (16%) en de Vd-arm 35 (14%). De mediane follow-up was 40,0 maanden. De figuur laat zien dat de D-Vd versus Vd geassocieerd was met langere PFS in patiënten met standaard-risico ziekte (a) en hoog-risico ziekte (b), en in patiënten met één eerdere lijn therapie voor standaard-risico ziekte (c) en voor hoog-risico ziekte (d). D-Vd resulteerde in diepe responsen, inclusief hogere percentages met MRD-negativiteit en duurzame MRD-negativiteit vergeleken met Vd, ongeacht het cytogenetisch risico.

De onderzoekers concluderen dat D-Vd resulteerde in betere PFS dan Vd in zowel patiënten met hoog-risico ziekte als in patiënten met standaard-risico ziekte.

1.Weisel K, Spencer A, Lentzsch S et al. Daratumumab, bortezomib, and dexamethasone in relapsed or refractory multiple myeloma: subgroup analysis of CASTOR based on cytogenetic risk. J Hematol Oncol 2020;13:115

Summary: Subgroup analysis of the phase 3 study CASTOR found that addition of daratumumab to bortezomib-dexamethasone for RRMM was associated with longer PFS in patients with standard-risk disease (16.6 versus 6.6 months) and in patients with high-risk disease (12.6 versus 6.2 months).