In 2015 werden uitkomsten gepubliceerd van de E3805-studie, die patiënten met metastatisch hormoongevoelig prostaatcarcinoom randomiseerde naar zes cycli docetaxel plus androgeendeprivatie (D+ADT) versus alleen ADT. De studie liet zien dat toevoegen van D aan ADT resulteerde in significante verbetering van de overall survival (57,6 maanden versus 44,0 maanden; HR 0,61; p<0,001). Dr. Alicia Morgans (Northwestern University, Chicago IL) en collega’s publiceren online in het Journal of Clinical Oncology resultaten van de analyse van de kwaliteit van leven in beide armen van de studie.¹

De mannen in de D+ADT arm (n=397) en in de ADT-arm (n=393) beantwoordden vier kwaliteit-van-leven vragenlijsten (FACT-P, FACT-taxaan, FACIT-fatigue, en BPI) bij aanvang van de behandeling en na drie, zes, negen en twaalf maanden. Bij aanvang beantwoordde 90% de FACT-P; na twaalf maanden 77%. Vergeleken met de baseline-score was de FACT-P score in de D+ADT arm na drie maanden significant slechter (p<0,001) maar was er geen significant verschil tussen baseline en twaalf-maandse FACT-P score (p=0,38). Bij vergelijking van de D+ADT arm met de alleen-ADT arm was de FACT-P score na drie maanden significant slechter in D+ADT (p=0,02) maar na twaalf maanden significant beter in D+ADT (p=0,04). De FACIT-fatigue score na drie maanden was significant lager in de D+ADT arm dan in de alleen-ADT arm (p<0,001). In de loop van de behandeling rapporteerden patiënten in beide armen significante verslechtering van de scores op FACT-taxaan. De BPI-scores verschillden niet tussen beide armen.

De onderzoekers concluderen dat D+ADT vergeleken met alleen-ADT geassocieerd was met slechtere kwaliteit van leven na drie maanden maar betere kwaliteit van leven na twaalf maanden.

1.Morgans AK, Chen Y-H, Sweeney CJ et al. Quality of life during treatment with chemohormonal therapy: analysis of E3805 chemohormonal androgen ablation randomized trial in prostate cancer. J Clin Oncol 2018; epub ahead of print