De multinationale fase 3-studie MARIANNE randomiseerde niet-eerder behandelde patiënten met HER2-positief gevorderd mammacarcinoom (ABC) naar trastuzumab emtansine (T-DM1) met placebo, T-DM1 met pertuzumab, of trastuzumab plus een taxaan (HT). In 2017 is gepubliceerd dat de progressievrije overleving in de T-DM1 armen niet inferieur was aan die in de HT-arm, maar dat de tolerabiliteit van T-DM1 met of zonder pertuzumab beter was dan die van HT. Prof. Edith Perez (Mayo Clinic, Jacksonville FL) en collega’s publiceren nu finale resultaten van MARIANNE online in Cancer.¹

De studie randomiseerde 1095 patiënten. De mediane overall survival verschilde niet significant tussen de drie armen: 50,9 maanden met HT; 53,7 maanden met T-DM1; en 51,8 maanden met T-DM1 plus pertuzumab. Een post-hoc exploratieve analyse liet zien dat onder de patiënten met objectieve respons de mediane OS langer was met T-DM1 (64,4 maanden) en T-DM1 plus pertuzumab (niet-bereikt) dan met HT (56,3 maanden). De incidentie van graad 3 of hoger adverse events was hoger met HT (55,8%) dan met T-DM1 (47,1%) of T-DM1 plus pertuzumab (48,6%). De mediane tijd tot klinisch relevante verslechtering van neurotoxiciteit-symptomen was korter met HT (2,1 maanden) en T-DM1 plus pertuzumab (4,2 maanden) dan met alleen T-DM1 (6,2 maanden). Alopecie en diarree en door patiënten als hinderlijk gerapporteerde AEs waren minder frequent in de T-DM1 arm.

De onderzoekers concluderen dat de resultaten van MARIANNE suggereren dat T-DM1 een geschikte eerstelijns behandeling is voor patiënten met HER2-positief ABC die geen kandidaat zijn voor taxaan-gebaseerde therapie.

1.Perez EA, Barrios C, Eiermann W et al. Trastuzumab emtansine with or without pertuzumab versus trastzumab with taxane for human epidermal growth factor receptor 2-positive advanced breast cancer: final results from MARIANNE. Cancer 2019; epub ahead of print

Summary: Final results of the multinational phase 3 study MARIANNE show that in women with advanced breast cancer, first-line trastuzumab emtansine (T-DM1) with or without pertuzumab was not inferior to trastuzumab plus a taxane (HT) in terms of OS. Incidence of grade 3 or higher adverse events was lower in the T-DM1 arms than in the HT arm.