Er zijn aanwijzingen voor een slechte prognose van vrouwen met zwangerschaps-geassocieerd mammacarcinoom (PABC), gedefinieerd als gediagnostiseerd tijdens de zwangerschap of binnen twee jaar na de bevalling. Dr. Anna Johansson (Karolinska Instituut, Stockholm) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van klinisch-pathologische kenmerken en overleving van vrouwen met PABC. Ze publiceren de studie online in het International Journal of Cancer.¹

In de Zweedse registraties identificeerden de onderzoekers vrouwen met een diagnose mammacarcinoom op de leeftijd van 15 tot en met 44 jaar tussen begin 1992 en eind 2009. Onder deze vrouwen waren 1661 nulliparae, 97 met een diagnose tijdens de zwangerschap, 270 met een diagnose in het eerste jaar na de bevalling, 411 met een diagnose tijdens het tweede jaar na de bevalling (dus tezamen 778 vrouwen met PABC), en 3598 met een diagnose tijdens het derde tot en met het tiende jaar na de bevalling.

Vergeleken met de nulliparae hadden vrouwen met PABC, met name vrouwen met een diagnose in de eerste twaalf maanden na de bevalling, meer frequent gevorderd T- en N-stadium, en hogere percentages ER/PR-negatieve, HER2-positieve, en triple-negatieve tumoren. Na correctie voor leeftijd, jaar van diagnose, opleidingsniveau, en regio hadden vrouwen met een diagnose binnen vijf jaar na de bevalling hogere HRs van all-cause mortaliteit. Na verdere correctie voor tumorkenmerken was deze associatie niet langer significant.

De onderzoekers concluderen dat de slechtere prognose van vrouwen met PABC (vergeleken met niet-PABC) voor een belangrijk deel verklaard kan worden uit meer ongunstige tumorkenmerken bij diagnose.

1. Johansson ALV, Andersson TM-L, Hsieh C-C et al. Tumor characteristics and prognosis in women with pregnancy-associated breast cancer. Int J Cancer 2017; epub ahead of print