Eerstelijns pembrolizumab is een standaard-behandeling voor gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom (aNSCLC). Een studie van Dana-Farber Cancer Institute en Brigham and Women’s Hospital (beide in Boston MA) heeft CT-bepaalde tumorresponsdynamiek tijdens de behandeling geïnventariseerd en de associatie tussen deze dynamiek en overall survival onderzocht. Dr. Mizuki Nishino en collega’s publiceren de studie in JCO Precision Oncology.¹


De studie includeerde 88 patiënten met niet-eerder behandeld aNSCLC. Pembrolizumab-behandeling resulteerde in overall respons in 37 patiënten (ORR 42%) met mediane tumorlast-verandering bij de beste respons van -18,3% (range -100% tot +103%). Er was één patiënt met pseudoprogressie, met aanvankelijk toename van het tumorvolume gevolgd door afname. Responspercentages waren hoger in mannen dan in vrouwen (p=0,05) en in patiënten het hogere expressie van PD-L1 (p=0,02). In 55 patiënten (63%) bleef de tumorlast gedurende de therapie lager dan het baseline-niveau. Patiënten met tumorlast gedurende de eerste acht weken lager dan baseline hadden langere OS dan patiënten met gelijkblijvende of toegenomen tumorlast (mediane OS 30,7 versus 16,2 maanden; HR 0,44; p=0,01). In multivariate analyse hadden patiënten met tumorlast lager dan baseline gedurende de behandeling significant betere OS (HR 0,35; p=0,02).

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten die eerstelijns pembrolizumab kregen voor aNSCLC, tumorlastreductie tijdens de behandeling een onafhankelijke marker was voor langere OS.

1.Nishino M, Hong F, Ricciuti B et al. Tumor response dynamics during first-line pembrolizumab therapy in patients with advanced non-small-cell lung cancer. JCO Precision Oncol 2021; epub ahead of print

Summary: A study at Dana-Farber Cancer Institute and Brigham and Women’s Hospital (Boston, MA) found that in patients receiving first-line pembrolizumab for aNSCLC, tumor burden reduction below the baseline burden during therapy was an independent marker for prolonged overall survival.