De meerderheid van de patiënten met chronische myeloïde leukemie worden succesvol behandeld met levenslange tyrosinekinaseremmer. In patiënten in de chronische fase behoren tweede primaire maligniteiten (SPMs) tot de belangrijkste doodsoorzaken, een waarneming die leidt tot zorg over off-target effecten van TKIs. Dr. Gianantonio Rosti (Universiteit van Bologna) en zijn collega’s van de Italiaanse GIMEMA CML-werkgroep hebben een analyse uitgevoerd van de incidentie van SPMs en daarmee samenhangende mortaliteit in patiënten die imatinib kregen voor CML. Ze publiceren de analyse vandaag online in Haematologica.¹


De analyse is gebaseerd op gegevens van 514 patiënten die deelnamen aan studies van eerstelijns imatinib voor CML. Tijdens mediaan 74 maanden follow-up werd een SPM gediagnostiseerd in 5,8% van de patiënten. De mediane tijd tussen de CML-diagnose en en SPM-diagnose was 34 maanden. Vergeleken met de voor leeftijd en geslacht gematchte algemene bevolking van Italië was het risico van een maligniteit niet hoger in de CML-patiënten die met imatinib behandeld waren (voor mannen SIR 1,06; 95%-bti 0,57-1,54; voor vrouwen SIR 1,61; 95%-bti 0,92-2,31). Van de CML-patiënten overleed 3,1% aan de SPM, met een mediane overall survival van 18 maanden. Onder vrouwen was de SPM-mortaliteit significant hoger dan de mortaliteit ten gevolge van maligniteiten in de voor leeftijd gematchte algemene Italiaanse bevolking (SMR 2,41; 95%-bti 1,26-3,56).

De onderzoekers concluderen dat de incidentie van maligniteiten niet verhoogd was in patiënten die imatinib kregen voor CML, maar dat de uitkomsten van deze SPMs slechter waren dan werd verwacht.

1. Gugliotta G. Castagnetti F, Breccia M et al. Incidence of second primary malignancies and related mortality in imatinib-treated chronic myeloid leukemia patients. Haematologica 2017; epub ahead of print