Prof. Ronald Alvarez (University of Alabama, Birmingham) en collega’s hebben de tolerabiliteit, toxiciteit en uitkomsten vergeleken van dose-dense paclitaxel-gebaseerde neoadjuvante chemotherapie (DDP) en standaard taxaan plus platina neoadjuvante chemotherapie voor gevorderd epitheliaal ovariumcarcinoom (EOC). De uitkomsten van de studie worden vandaag online gepubliceerd in Gynecologic Oncology.¹ Deelneemsters aan de studie waren 61 patiënten die in Birmingham neoadjuvante chemotherapie kregen voor stadium III/IV EOC.

De DDP-patiënten (n=21) kregen wekelijks paclitaxel plus iedere drie weken carboplatin; de patiënten uit de taxaan plus platina groep (n=40) kregen iedere drie weken paclitaxel of docetaxel plus carboplatin. De tolerabiliteit van beide regimes was vergelijkbaar. Graad 3- of 4-toxiciteiten werden gezien in 86% van de DDP-patiënten versus 40% van de patiënten in de taxaan plus platina groep (p=0,001). Pathologisch complete respons (pCR) werd gezien in 14% van de DDP-patiënten versus 3% van de patiënten in taxaan plus platina groep (p=0,11). Debulking tot geen-residuele ziekte (NRD) werd bereikt in 48% van de DDP-groep versus 28% van taxaan plus platina groep (p=0,16).

De onderzoekers concluderen dat neoadjuvant DDP geassocieerd was met meer ernstige toxiciteit maar hogere pCR en NRD dan standaard taxaan plus platina.

1.Becker DA, Thomas ED, Gilbert AL et al. Improved outcomes with dose-dense paclitaxel-based neoadjuvant chemotherapy in advanced epithelial ovarian carcinoma. Gynecol Oncol 2016; epub ahead of print