Polycythemia vera (PV) wordt gekenmerkt door mutaties in het Janus kinase 2 (JAK2)-gen. De multinationale fase 3-studie RESPONSE heeft de werkzaamheid en veiligheid van de JAK1/2-remmer ruxolitinib voor PV onderzocht. In 2015 is gepubliceerd dat ruxolitinib vergeleken met beste beschikbare therapie (BAT) na 32 weken resulteerde in superieure werkzaamheid voor het composiet-eindpunt: controle van hematocriet, verkleining van het volume van de milt, en verbetering van PV-symptomen. Prof. Jean-Jacques Kiladjian (Hôpital Saint-Louis, Parijs) en collega’s publiceren publiceren vijf-jaars follow-up resultaten van de studie online in The Lancet Haematology.¹

RESPONSE werd uitgevoerd in 109 centra in Amerika, Azië, en Europa. De studie includeerde volwassen PV-patiënten met intolerantie voor of resistentie tegen hydroxyurea. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar ruxolitinib startdosering 10 mg tweemaal daags (n=110) of BAT (n=112). BAT bestond uit hydroxyurea, interferon of peg-interferon, pipobroman, anagrelide, immuunmodulatoren, of observatie. Na de analyse van het primaire eindpunt na 32 weken behandeling kregen de patiënten crossover naar ruxolitinib aangeboden.

Op het moment van de nu gepubliceerde analyse was de mediane tijd sinds de PV-diagnose 8,2 jaar in de ruxolitinib-groep (IQR 3,9-12,3) en 9,3 jaar in de BAT-groep (IQR 4,9-13,8). Crossover naar ruxolitinib vond plaats in 98 van de patiënten in de BAT-groep (88%). Onder de 25 patiënten met aanvankelijke respons in de ruxolitinib-groep was progressie gezien in zes. De waarschijnlijkheid van behouden van primaire respons na vijf jaar was 74% (95%-bti 51-88). De waarschijnlijkheid van behouden van complete hematologische remissie was 55% (95%-bti 32-73). De vijf-jaars overall survival ongeacht crossover was 91,9% in de ruxolitinib-groep versus 91,0% in de BAT-groep. In de patiënten die ruxolitinib kregen was anemie het meest-gerapporteerde adverse event; de meeste gevallen waren mild of matig. Niet-hematologische AEs en tromboëmbolische gebeurtenissen waren over het algemeen minder frequent met ruxolitinib dan met BAT. Twee patiënten in de ruxolitinib-groep overleden tijdens de studie, waarvan één aan mogelijk met ruxolitinib samenhangend maag-adenocarcinoom.

De onderzoekers concluderen dat ruxolitinib een veilige en werkzame lange-termijn optie is voor PV-patiënten met intolerantie voor of resistentie tegen hydroxyurea.

1.Kiladjian J-J, Zachee P, Hino M et al. Long-term efficacy and safety of ruxolitinib versus best available therapy in polycythaemia vera (RESPONSE): 5-year follow up of a phase 3 study. Lancet Haematol 2020; epub ahead of print

Summary: The multinational phase 3 study RESPONSE found that ruxolitinib is a safe and effective long-term treatment option for patients with polycythemia vera who are resistant to or intolerant of hydroxyurea.