Klinisch gebruikte markers van mammacarcinoom, zoals tumorgrootte, tumor graad, PR-status, en Ki-67 status zijn geassocieerd met korte-termijn overleving, maar de associaties van deze markers met lang-termijn overleving zijn niet bekend. Een secundaire analyse van de Stockholm Tamoxifen Randomized Clinical Trial (STO-3) heeft de associaties van deze markers met de 25-jaars overleving van al of niet met tamoxifen behandelde patiënten met ER-positief HER2-negatief mammacarcinoom geïnventariseerd. Dr. Linda Lindström (Karolinska Instituut, Stockholm) en collega’s publiceren de analyse in JAMA Network Open.¹

STO3 werd uitgevoerd tussen 1976 en 1990. De studie randomiseerde postmenopauzale vrouwen met kliernegatief mammacarcinoom naar twee jaar adjuvant tamoxifen versus geen endocriene therapie. In 1983 werden patiënten in de tamoxifengroep die vrij van redicief waren gebleven opnieuw gerandomiseerd naar nog drie jaar tamoxifen versus geen endocriene therapie. De nu gepubliceerde analyse heeft betrekking op 565 vrouwen (bij inclusie gemiddelde leeftijd 62,0 ± 5,3 jaar). Het eindpunt van de analyse was afstandsrecidiefvrij interval (DRFI) in relatie tot klinisch gebruikte markers.

De figuur laat de associatie tussen de vier markers en DRFI zien. Tumorgrootte was statistisch significant geassocieerd met 25-jaars DRFI-percentage (88% voor T1a/b versus 76% voor T1c versus 63% voor T2; p<0,001), evenals tumorgraad (81% voor graad 1 versus 77% voor graad 2 versus 65% voor graad 3; p=0,02), maar niet PR-status en Ki-67 status. Deze figuur laat zien dat patiënten met grotere tumoren en lagere tumorgraden significant profijt hadden van de tamoxifenbehandeling.

De onderzoekers concluderen dat in de geselecteerde patiëntensubgroep tumorgrootte gevolgd door tumorgraad de markers waren die het meest significant geassocieerd waren met lange-termijn overleving. Patiënten met grotere tumoren en lagere tumorgraden hadden een significant lange-termijn profijt van tamoxifenbehandeling.

1.Dar H, Johansson A, Nordenskjöld A et al. Assessment of 25-year survival of women with estrogen receptor-positive/ERBB2-negative breast cancer treated with and without tamoxifen therapy. A secondary analysis of data from the Stockholm Tamoxifen Randomized Clinical Trial. JAMA Network Open 2021;4:e2114904

Summary: A secondary analysis of the STO-3 trial (adjuvant tamoxifen versus no endocrine therapy for ER-positive, HER2-negative breast cancer in postmenopausal women) found that tumor size followed by tumor grade were the markers most significantly associated with long-term survival. A significant 25-year benefit from tamoxifen treatment was seen among patients with larger tumors and lower tumor grades.