Deletie van 16q23-24 is een van de meest frequente chromosoomveranderingen in prostaatcarcinoom, maar de klinische consequenties van deze verandering zijn tot op heden niet in detail bestudeerd. Dr. Ronald Simon (Universiteit van Hamburg-Eppendorf) en collega’s hebben FISH-analyse uitgevoerd met een 16q23-probe in meer dan 7400 prostaatcarcinomen met klinische follow-up gegevens. De uitkomsten van de analyses zijn online gepubliceerd in het International Journal of Cancer.¹

In 21% van de carcinomen werd chromosoom 16q23-deletie gezien. De deletie was geassocieerd met gevorderd tumorstadium (p<0,0001), hoge Gleason-graad (p<0,0001), versnelde celproliferatie (p<0,0001), aanwezigheid van lymfekliermetastasen (p<0,0001) en positieve chirurgische marge (p=0,0004). De deletie was meer frequent in ERG fusie-positieve dan in ERG fusie-negatieve carcinomen (27% versus 15%; p<0,0001), en was geassocieerd met andere ERG-geassocieerde deleties waaronder PTEN (p<0,0001) en 3p13 (p=0,0303). In univariate analyse was 16q-deletie geassocieerd met vroeg biochemisch recidief onafhankelijk van de ERG-status (p<0,0001). Tumoren met codeleties van 16q en PTEN waren geassocieerd met slechtere prognose (p=0,0199) dan tumoren met één van beide deleties. In multivariate analyse was de prognostische waarde van concurrente deletie van 16q en PTEN onafhankelijk van bekende prognostische factoren.

De onderzoekers concluderen dat concurrente deletie van 16q en PTEN de progressie van prostaatcarcinoom bevordert. Deletie-analyse van 16q en PTEN kan van belangrijke klinische waarde zijn voor preoperatieve risicoschatting in lage en intermediaire graad prostaatcarcinoom.

1.Kluth M, Runte F, Barow P et al. Concurrent deletion of 16q23 and PTEN is an independent prognostic feature in prostate cancer. Int J Cancer 2015; epub ahead of print