Dr. Anne Ducassou (Institut Claudius Regaud, Toulouse) bespreekt vandaag in Barcelona factoren die van invloed zijn op uitkomsten van behandeling van ependymoom.¹ Haar lezing is gebaseerd op gegevens van 177 kinderen die tussen 2000 en 2013 in elf centra in Frankrijk met adjuvante radiotherapie zijn behandeld voor nieuw-gediagnostiseerd intracraniaal ependymoom.

De locatie was posterior fossa in 77% en supratentorieel in 23%. Anaplastische kenmerken waren aanwezig in 56%. De resectie werd omschreven als gross-total in 86% en subtotal in14%. De mediane dosis naar de primaire site was 59,4 Gy; 37% van de patiënten kregen een dosering van 54 Gy of lager. Pre-RT chemotherapie werd gegeven in 51%. De radiotherapie was 3D conformal in 107 patiënten, IMRTin 60 (waarvan 18 tomotherapie) en protontherapie in 10.

Met een mediane follow-up van 43,1 maanden vanaf de start van de radiotherapie was de drie-jaars lokaal-recidiefvrije overleving 67,8%. Recidief na radiotherapie werd gezien in 73 patiënten (41%). Recidieven waren alleen-lokaal in 62% van de recidieven, lokaal en distant in 7%, en alleen-distant in 25%.

De radiotherapiedosis had significante invloed op overall survival en gebeurtenisvrije overleving. De drie-jaar OS was 90% en de drie-jaars EFS was 67% voor patiënten die meer dan 54 Gy kregen, vergeleken met 79% en 52% voor patiënten die 54 Gy of minder kregen (p=0,008 respectievelijk 0,02). Drie-jaars OS en EFS waren significant beter voor patiënten die bij aanvang van de radiotherapie ouder waren dan drie jaar (92% en 68%) vergeleken met kinder jonger dan drie jaar (71% en 43%; p=0,0007, en p=0,0001). Drie-jaars EFS was beter in graad 1-2 (74%) dan in graad 3-4 (53%; p=0,004). Het verschil in OS tussen graad 1-2 en 3-4 was niet statistisch significant.

De onderzoekers concluderen dat een dosis hoger dan 54 Gy de overleving verbeterde in gelokaliseerd cerebraal ependymoom. Leeftijd jonger dan drie jaar en graad 3-4 waren ongunstige prognostische factoren.

1.ESTRO Forum 2015; abstr. OC-0309