![Prof. Yi-Long Wu](https://publons.com/media/thumbs/academic/photos/846369b6ea18451d8745b5d7cfc748e3.jpg.200x200_q95_crop_detail_upscale.jpg)
De studie includeerde 81 patiënten met LM als progressielocatie op osimertinib. De mediane leeftijd was 54 jaar (range 22-74), 37 patiënten waren vrouwen, en 61 hadden nooit gerookt. Zevenendertig patiënten (45,7%) hadden ECOG performance status 2 of hoger. Voor 58 patiënten werd succevolle moleculaire analyse van cerebrospinale vloeistof (CSF) en plasma uitgevoerd. Er werden meer veranderingen alleen in CSF gezien (77%) dan alleen in plasma (7%). Deze resistentiemechanismen resulteerden in gematchte gerichte therapie voor 22 patiënten, onder wie 16 (72,7%) klinische respons hadden, met mediane overall survival 7,2 maanden. De 59 patiënten voor wie geen gematchte therapie beschikbaar was kregen of voortzetting van osimertinib gecombineerd met andere therapie, of switch naar een ander regime. Osimertinib-combinatie resulteerde in langer mediane OS dan switch-therapie (15,3 versus 7 maanden; p=0,03).
De onderzoekers concluderen dat detectie van resistentiemechanismen in CSF de keus van gerichte behandeling van osimertinib-resistent LM mogelijk maakte, en dat voortzetting van osimertinib met intensificatiestrategie de overleving zou kunnen verlengen.
1.Zheng M-M, Li Y-S, Tu H-Y et al. Subsequent treatments beyond progression on osimertinib in EGFR-mutated NSCLC and leptomeningeal metastases. BMC Medicine 2022;20:197
Summary: A retrospective study in China revealed site-specific osimertinib resistance mechanisms and investigated subsequent treatment for leptomeningeal metastases from EGFR-mutated NSCLC. Detection of alterations in cerebrospinal fluid at progression on osimertinib enabled choice of targeted therapy. In patients without available matched therapy, continuing osimertinib with intensification strategy might prolong survival.