ARCHER 1050 was een gerandomiseerde fase 3-studie die de tweede-generatie irreversibele EGFR-TKI dacomitinib vergeleek met de reversibele EGFR-TKI gefitinib als eerstelijns behandeling voor patiënten met gevorderd EGFR-mutatiepositief NSCLC. De studie werd uitgevoerd in 71 academische centra in zeven landen. Vorig jaar is gepubliceerd dat de progressievrije overleving significant beter was in de dacomitinib-arm vergeleken met de gefitinib-arm. De overall survival-uitkomsten waren destijds nog niet matuur. Prof. Yi-Long Wu (Guangdong Academie van Medische Wetenschappen, Guangzhou) en collega's publiceren de OS-analyse online in het Journal of Clinical Oncology.¹

De studie includeerde volwassen patiënten (ouder dan zeventien jaar; ouder dan negentien jaar in Japan en Korea) met een ECOG performance status 0 of 1, en nieuw-gediagnostiseerd NSCLC met activerende mutaties in EGFR (exon 19-deletie of exon 21 L858R). Ze werden gerandomiseerd naar dacomitinib (n=227) of gefitinib (n=225). De nu gepresenteerde analyse vond plaats op het moment dat 220 deelnemers overleden waren (48,7%).

De figuur toont de OS in beide armen. Tijdens mediaan 31,3 maanden follow-up overleden 103 patiënten (45,4%) in de dacomitinib-arm versus 117 patiënten in de gefitinib-arm (52,0%). De HR voor OS kwam uit op 0,760 (p=0,044). De mediane OS was 34,1 maanden met dacomitinib versus 26,8 maanden met gefitinib. De dertig-maands OS was 56,2% met dacomitinib versus 46,3% met gefitinib. Deze figuur laat zien dat het profijt van dacomitinib over gefitinib consistent was in vrijwel alle subgroepen.

De onderzoekers concluderen dat in patiënten met gevorderd NSCLC met EGFR-activverende mutaties dacomitinib resulteerde in significant betere OS dan de standaard-behandeling gefitinib.

1.Mok TS, Cheng Y, Zhou X et al. Improvement in overall survival in a randomized study that compared dacomitinib with gefitinib in patients with advanced non-small-cell lung cancer and EGFR-activating mutations. J Clin Oncol 2018; epub ahead of print