EGFR-remming
is de standaardbehandeling voor NSCLC met EGFR-mutaties, maar 50% tot 60% van
de patiënten wordt resistent tegen de behandeling door een T790M-mutatie in
EGFR. Osimertinib is een derdegeneratie EGFR-tyrokinaseremmer, met werkzaamheid
tegen zowel de originele EGFR-mutatie (exon 19 en 21 deleties) als tegen T790M.
Op de European Lung Cancer Conference
in Genève worden vandaag resultaten gepresenteerd van studies van de
werkzaamheid van osimertinib voor EGFR-gemuteerd niet-kleincellig
longcarcinoom.1,2
Prof. Suresh
Ramalingam (Emory University, Atlanta GA) bespreekt uitkomsten van twee
expansiecohorten van de fase 1-studie AURA waarin osimertinib eenmaal daags werd
gegeven aan niet-eerder behandelde patiënten met EGFR-gemuteerd NSCLC. In het
eerste cohort (n=30) was de dosering 80 mg eenmaal daags; in het tweede cohort
(n=30) was de dosering 160 mg eenmaal daags.
Van de
patiënten was 75% vrouw, 72% Aziatisch, 40% had EGFR exon 19-deletie, en 42%
L858R-mutatie. Bij data cut-off op 4 januari 2016 was de mediane follow-up 16,6
maanden. Objectieve respons werd gezien in 77%: 66% in het 80 mg/d-cohort en
87% in het 160 mg/d cohort. De mediane duur van de respons was niet bereikt. De
mediane progressievrije overleving was 19,3 maanden overall; niet bereikt in
het 80 mg/d-cohort; en 19,3 maanden in het 160 mg/d-cohort. Progressievrij na
18 maanden was 55% overall, 57% in het 80 mg/d-cohort, en 53% in het 160
mg/d-cohort. Ziektecontrole werd gezien in 97%. Doseringsreductie vanwege
bijwerkingen was vereist in 10% in het 80 mg/d-cohort en 47% in het 160 mg/d-cohort.
De meest-geziene graad 3 en hoger bijwerkingen waren diarree, stomatitis, en
paronychie.
Prof. James
Yang (National University of Taiwan, Taipei) bespreekt uitkomsten van studies
van osimertinib in voorheen-behandelde patiënten met gevorderd T790M-positief NSCLC: een fase 1 dose expansion cohort (n=63) en twee
fase 2-studies (tezamen n= 411) van AURA. Deze patiënten kregen osimertinib 80
mg eenmaal daags. In de fase 1-studie was de ORR 71%, de mediane duur van de
respons 9,6 maanden, en de de mediane PFS 9,7 maanden. In de gepoolde fase
2-studies was de ORR 66%, de mediane duur van de respons 12,5 maanden, de
mediane PFS 11 maanden, en het percentage progressievrije patiënten na twaalf
maanden 47,5%. De bijwerkingen waren niet opvallend verschillend van wat is
gezien in de niet-eerder behandelde patiënten.
De
onderzoekers concluderen dat behandeling met osimertinib resulteert in een hoge
ORR, met bemoedigende duur van respons en PFS, en een hanteerbaar
veiligheidsprofiel.
1.Ramalingam S
et al. ELCC 2016; LBA1 2.Yang J et
al. ELCC 2016; LBA2
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)