![Prof. Tomasz Burzykowski](https://www.iddi.com/wp-content/uploads/2016/12/22-iddi-s1-02-2017-684x1024.jpg)
De in de analyse geïncludeerde studies onderzochten alleen chemotherapie, antiangiogene middelen, en anti-EGFR middelen als eerstelijns behandeling voor mCRC. Er waren veertien chemotherapie-vergelijkingen in 4280 patiënten. In deze vergelijkingen was de associatie van effecten op tijd-tot-nadir met OS matig (R2 0,63; 95%-bti 0,30-0,96) en de associatie van effecten op diepte-van-nadir met OS slecht (R2 0,08; 95%-bti 0-0,37). Voor elf vergelijkingen van antiangiogene middelen (n=4854) waren de corresponderende R2-waarden 0,25 (95%-bti 0-0,72) en 0,06 (95%-bti 0-0,35), en voor de acht vergelijkingen van anti-EGFR middelen (n=2684) 0,24 (95%-bti 0-0,83) en 0,21 (95%-bti 0-0,78).
De onderzoekers concluderen dat noch tijd-tot-nadir noch diepte-van-nadir een acceptabel surrogaat voor OS was in eerstelijns behandeling van mCRC.
1.Burzykowski T, Coart E, Saad ED et al. Evaluation of continuous tumor-size-based end points as surrogates for overall survival in randomized clinical trials in metastatic colorectal cancer. JAMA Network Open 2019;2:e1911750
Summary: A pooled analysis of twenty randomized studies investigated the role of continuous tumor-size-based end points as surrogates for overall survival in first-line treatment of metastatic colorectal cancer. The analysis found that neither time to nadir nor depth of nadir was an acceptable surrogate for OS.