De studie includeerde Peter Mac-patiënten met mCRPC, progressieve ziekte na standaardbehandelingen, en ECOG performance status 2 of lager. Drieënveertig patiënten werden gescreend op hoge PSMA-expressie, waarna dertig patiënten werden behandeld. Ze kregen ten hoogste vier cycli intraveneus 177Lu-PSMA-617 met zes intervallen van een week. De primaire eindpunten van de studie waren PSA-respons (tenminste 50% afname ten opzichte van baseline), toxiciteit, imaging respons (botscan, CT, PSMA, FDG PET/CT), en kwaliteit van leven (EORTC Q30 en BPI-SF vragenlijsten).
Van de dertig behandelde patiënten hadden 26 (87%) tenminste één lijn eerdere chemotherapie gekregen en 25 (83%) abirateron, enzalutamide, of beide. Gemiddeld werd per cyclus 7,5 GBq radioactiviteit per cyclus toegediend. PSA-respons werd gezien in zeventien patiënten (57%). Geen van de patiënten overleed aan de behandeling. De meest-geziene toxiciteit waren graad 1 droge mond (87% van de patiënten), graad 1 en 2 transiënte misselijkheid (50%), en gaard 1 en 2 vermoeidheid (50%). Mogelijk met de behandeling samenhangende graad 3 en 4 trombocytopenie werd gezien in 13%. Objectieve respons in nodale of viscerale ziekte werd gezien in veertien van zeventien (82%) patiënten met meetbare ziekte. Klinisch relevante verbeteringen in ernst van de pijn en interferentiescores werden op alle tijdstippen gezien. Elf patiënten (37%) hadden een verbetering in algemene gezondheidsscore met tien punten of meer tijdens de tweede cyclus.
De onderzoekers concluderen dat de behandeling hoge percentages respons induceerde, met weinig toxische effecten, en vermindering van pijn in mannen met na conventionele behandelingen progressief mCRPC.
1. Hofman MS, Violet J, Hicks RJ et al. [177Lu-PSMA-617 radionuclide treatment in patients with metastatic castration-resistant prostate cancer (LuPSMA trial): a single-centre, single-arm, phase 2 study. Lancet Oncol 2018; epub ahead of print