![Dr. Mark Agulnik](http://cancer.northwestern.edu/images/people/agulnik_mark.jpg)
Deelnemers aan de studie waren 58 patiënten. Leiomysarcoom (n=28) was het meest voorkomende histologische STS-type in het cohort. Zevenentwintig patiënten (46%) hadden drie of meer eerdere lijnen behandeling gekregen, en 24 patiënten (41%) hadden eerdere VEGF-gerichte therapie gehad. De patiënten kregen oraal tivozanib 1,5 mg eenmaal daags gedurende de eerste drie weken van vierweekse cycli. De behandeling werd voortgezet tot ziekteprogressie of niet-verdraagbare toxiciteit optrad.
Er waren twee patiënten met partiële respons (3,6%) en dertig patiënten met stabiele ziekte (54,5%). Het primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving na zestien weken. Deze bedroeg 36,4%. De mediane PFS was 3,5 maanden (95%-bti 1,8-5,3 maanden) en de mediane overall survival was 12,2 maanden (95%-bti 9,1-16,8 maanden). De meest frequente alle-graden toxiciteiten waren vermoeidheid (48,3% van de patiënten), hypertensie (43,1%), misselijkheid (31%), en diarree (27,6%). De meest frequente graad 3-toxiciteit was hypertensie (22,3%).
De onderzoekers concluderen dat tivozanib goed verdragen werd en antitumor-activiteit heeft laten zien in een zwaar-voorbehandelde populatie van metastatische STSs.
1.Agulnik M, Costa RLB, Milhem M et al. A phase II study of tivozanib in patients with metastatic and nonresectable soft-tissue sarcomas. Ann Oncol 2016; epub ahead of print