![Dr. Barbara Norquist](https://webservices.uwmedicine.org/api/bioimage/barbara-norquist.jpg)
De onderzoekers sequencten DNA uit bloed en/of neoplasmen van 1195 deelneemsters van GOG-0218. Ze definieerden HRR-defecten als schadelijke mutaties in zestien specifieke genen. Onder de 1195 vrouwen waren er 307 met HRR-mutaties (25,7%). Vrouwen met niet-BRCA HRR-genmutaties hadden vergeleken met vrouwen zonder deze mutaties betere progressievrije overleving (HR 0,73; p=0,01) en overall survival (HR 0,67; p=0,007). Dit was ook het geval voor vrouwen met BRCA1-mutaties (PFS HR 0,80; p=0,02; OS HR 0,74; p=0,01) en vrouwen met BRCA2-mutaties (PFS HR 0,52; p<0,0001; OS HR 0,36; p<0,0001). Het effect van toevoeging van bevacizumab aan chemotherapie verschilde niet voor patiënten met en zonder de mutaties.
De onderzoekers concluderen dat aanwezigheid van HRR-mutaties, ook niet-BRCA mutaties, resulteert in langere PFS en OS in vrouwen die platina-gebaseerde chemotherapie krijgen voor gevorderd OC.
1.Norquist BM, Brady MF, Harrell MI et al. Mutations in homologous recombination genes and outcomes in ovarian carcinoma patients in GOG 218: an NRG Oncology/Gynecologic Oncology Group study. Clin Cancer Res 2017; epub ahead of print