De
SARS-COV-2 pandemie heeft geresulteerd in vertraging van detectie, diagnose, en
behandeling van maligniteiten. Een studie door de Dutch Lung Cancer Audit
(DLCA) heeft de impact van de pandemie tijdens de eerste golf (16 maart tot 24
mei 2020) en de tweede golf (21 september tot 27 december 2020) op zorg voor
longcarcinoom in Nederland geïnventariseerd. DLCA-onderzoeker Jesper van
Breeschoten en collega’s publiceren de studie in Lung Cancer.1
Tijdens de
eerste golf van de pandemie nam het aantal NSCLC- en SCLC-diagnosen (n=1746)
sterk af vergeleken met het gemiddelde van dezelfde periode in 2018 en 2019
(n=2641). Tussen de eerste en de tweede golf kwam het aantal diagnosen terug op
het peil van de twee voorgaande jaren. Tijdens de tweede golf lag het aantal
diagnosen 25% lager dan in de controleperiode. Vergeleken met de
controleperiode hadden NSCLC-patiënten met een diagnose tijdens de eerste golf
significant slechtere ECOG performance score (PS 2 of hoger: 26% versus 20%;
p<0,001) en hadden meer patiënten bij presentatie metastatische ziekte (49%
versus 43%; p<0,001). Er waren geen significant verschillen in geslacht en
leeftijd. Tijdens de tweede golf werden vergelijkbare resultaten gezien. Zowel
tijdens de eerste en tweede golf als tijdens de periode tussen beide golven was
de tijd tussen het eerste bezoek aan het ziekenhuis en de datum van diagnose
korter dan in de controleperiode.
1.Van
Breeschoten J, Ismail R, Smit H et al. An invisible group of COVID-19 victims; impact on Dutch lung cancer
care. Lung Cancer 2021.06.23
Summary: A study by the Dutch Lung Cancer
Audit found that during the first and second wave of the SARS-COV-2 pandemic
the number of NSCLC and SCLC diagnoses was significantly lower than during the
corresponding time periods in the two previous years. Compared to the control
period, NSCLC patients diagnosed during the first and second wave had worse
ECOG PS and more patients presented with metastatic disease.
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)