Dr. Elizabeth Perlman (Lurie Children’s Hospital, Chicago) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de rol en klinische impact van TP53-veranderingen in Wilms tumoren met diffuse anaplasie (DAWTs). De studie is online gepubliceerd in Clinical Cancer Research.¹ De onderzoekers inventariseerden het voorkomen van TP53-afwijkingen in alle DAWTs van deelnemers aan de National Wilms Tumor Study-5 met voor analyses beschikbare monsters (n=118). Ze vonden TP53-mutaties in 57 DAWTs (48%), copy loss zonder mutatie in dertien DAWTs (11%), en geen van beide afwijkingen (TP53-wildtype) in de overige 48 DAWTs (41%).

In de groep patiënten met stadium III/IV-DAWT en TP53-wildtype (maar niet patiënten met stadium I/II-ziekte) waren er significant lagere recidief- en mortaliteitspercentages dan in de groep met TP53-abnormaliteiten. In nadere analyse van een subset van 39 DAWTs werd TP53-wildtype gezien in zeven (18%). In deze monsters werden genexpressie-aanwijzingen gezien van een actieve p53-route.. Retrospectief pathologische onderzoek van TP53-wildtype DAWT liet geen of slechts een gering volume van anaplasie zien in zes van zeven tumoren. In TP53-wildtype tumoren met histologisch bevestigde anaplasie werd immunohistochemisch abnomale accumulatie van p53-eiwit gezien.

De onderzoekers concluderen dat verlies van TP53 een belangrijke rol speelt in de ontwikkeling van anaplasie in Wilms tumor, en klinische impact heeft in patiënten met residuele anaplastische tumoren na chirurgie.

1.Ooms AHAG, Gadd S, Gerhard DS et al. Significance of TP53 mutation in Wilms tumors with diffuse anaplasia: A report from the Children’s Oncology Group. Clin Cancer Res 2016; epub ahead of print