NSCLC met MET-deregulatie is geassocieerd met een slechte prognose. Er zijn enige aanwijzingen voor mogelijke antitumor-activiteit van de ALK- en ROS-1 remmer crizotinib in patiënten met NSCLC met MET-veranderingen. De Italiaanse multicenter fase 2-studie METROS heeft de werkzaamheid van crizotinib onderzocht in twee cohorten van patiënten met gevorderd NSCLC: een cohort met ROS-1-veranderingen (cohort A; n=26) en een cohort met MET-veranderingen (amplificatie, ratio MET/CEP7 > 2,2 of MET exon 14-mutaties; cohort B; n=26). Dr. Lorenza Landi (Azienda USL della Romagna, Ravenna) en collega’s publiceren de studie online in Clinical Cancer Research.¹

De patiënten in beide cohorten kregen oraal crizotinib 250 mg tweemaal daags. Het primaire eindpunt van de studie was het percentage patiënten met objectieve respons in beide cohorten. In cohort A was de ORR 65%, de mediane progressievrije overleving 22,8 maanden (95%-bti 15,2-30,3), en de mediane overall survival niet-bereikt. In cohort B was de ORR 27%, de mediane PFS 4,4 maanden (95%-bti 3,0-5,8), en de mediane OS 5,4 maanden. Er waren geen significante verschillen in klinische eindpunten tussen MET-geamplificeerde patiënten en patiënten met exon 14-mutaties. Er was geen respons onder de vijf patiënten met co-occurence van een tweede genverandering. Er waren geen onverwachte toxiciteiten.

De onderzoekers concluderen dat crizotinib respons induceerde in sommige patiënten met MET-gedereguleerd gevorderd NSCLC.

1.Landi L, Chiari R, Tiseo M et al. Crizotinib in MET deregulated or ROS1 rearranged pretreated non-small-cell lung cancer (METROS): a phase II, prospective, multicentre, two-arms trial. Clin Cancer Res 2019; epub ahead of print

Summary: The Italian multicenter phase II study METROS found that crizotinib induced response in a fraction of advanced NSCLCs with MET or ROS1 alterations.