PARP-remmers worden gebruikt voor maligniteiten met storing in het homologe-recombinatie DNA-schadeherstelmechanisme. De multinationale fase 3-studie OlympiA heeft de PARP-remmer olaparib geëvalueerd voor vroeg-stadium mammacarcinoom met BRCA1- of BRCA2-mutatie. Een interimanalyse van de studie wordt vandaag gepresenteerd op de virtuele Annual Meeting van ASCO. Prof. Andrew Tutt (Institute of Cancer Research, Londen VK) en collega’s publiceren de studie ook in The New England Journal of Medicine.¹

OlympiA includeerde 1836 patiënten met vroeg-stadium HER2-negatief mammacarcinoom met BRCA1- of BRCA2-kiemlijn pathogene of waarschijnlijk-pathogene varianten en hoog-risico kenmkerken. De patiënten hadden lokale behandeling en neoadjuvante of adjuvante chemotherapie gekregen. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar oraal olaparib of placebo. Het pirmaire eindpunt was invasieve-ziektevrije overleving.

Op het moment van de nu gepubliceerde vooraf-gespecificeerde interimanalyse was de mediane follow-up 2,5 jaar. Het drie-jaars IDFS-percentage was 85,9% in de olaparibgroep versus 77,1% in de placebogroep (HR 0,58; p<0,001). Het drie-jaars afstands-ziektevrije overlevingspercentage was 87,5% in de olaparibgroep versus 80,4% in de placebogroep (HR 0,57; p<0,001). In de olaparibgroep overleden minder patiënten dan in de placebogroep (59 versus 86; HR 0,68; p=0,02). De veiligheidsgegevens waren consistent met bekende bijwerkingen van olaparib, zonder excess ernstige adverse events.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met hoog-risico HER2-negatief vroeg-stadium mammacarcinoom met kiemlijn BRCA1 of BRCA2 pathogene of waarschijnlijk pathogene varianten na voltooiing van lokale behandeling en neoadjuvante of adjuvante chemotherapie adjuvant olaparib geassocieerd was met significant langere IDFS en DDFS dan placebo.

1.Tutt ANJ, Garber JE, Kaufman B et al. Adjuvant olaparib for patients with BRCA1- or BRCA2-mutated breast cancer. N Engl J Med 2021; epub ahead of print

Summary: The multinational phase 3 study OlympiA found that among patients with HER2-negative early breast cancer and germline BRCA1 or BRCA2 pathogenic or likely pathogenic variants, adjuvant olaparib after completion of local treatment and neoadjuvant or adjuvant chemotherapy was associated with significantly longer survival of invasive or distant disease than was placebo.