Standaard eerstelijns behandeling voor chronische graft-versus-host disease (cGVHD) omvat systemische corticosteroïden, maar ongeveer de helft van de patiënten wordt steroïd-refractair of –afhankelijk (SR/D) en heeft aanvullende behandeling nodig. Er is geen duidelijkheid over de optimale tweedelijns therapie. De multinationale fase 3 studie REACH2 heeft laten zien dat de orale JAK1/2-remmer ruxolitinib superieur was aan best available therapy (BAT) voor SR acute GVHD. De multinationale fase 3-studie REACH3 heeft ruxolitinib vergeleken met BAT voor SR/D cGVHD. Prof. Robert Zeiser (Uniklinikum Freiburg, Duitsland) presenteerde de studie op de virtuele meeting van ASH.¹

De studie includeerde patiënten in de leeftijd van 12 jaar of ouder, die na allogene hematopoïetische stamceltransplantatie matige of ernstige SR/D cGVHD hadden ontwikkeld waarvoor ze ten hoogste één eerdere lijne systemische therapie hadden gekregen. De patiënten zetten hun corticosteroïdenbehandeling voort, al of niet met calcineurineremmers, en werden in vier-weekse cycli behandeld met ruxolitinib 10 mg tweemaal daags (n=165) of BAT (n=164).

Het primaire eindpunt was overall response rate op dag één van cyclus zeven. De figuur laat zien dat de ORR op C7D1 significant beter was met ruxolitinib dan met BAT (50% versus 26%; OR 2,99; p<0,001) en dat ook het secundaire eindpunt failure-free survival significant beter was met ruxolitinib dan met BAT (mediaan niet bereikt versus 5,7 maanden; HR 0,370; p<0,001). Ook de symptoomverbetering was beter met ruxolitinib dan met BAT (tenminste 7 punten verbetering in modified Lee symptom score: 24% versus 11%; OR 2,62; p=0,0011). Het voorkomen van graad 3 of hoger adverse events was niet significant verschillend tussen de armen (57% versus 58% van de patiënten).

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met SR/D cGVHD ruxolitinib superieur was aan BAT, met een veiligheidsprofiel conform de verwachting.

1.Zeiser R. ASH 2020; abstr. 77

Summary: The multinational phase 3 study REACH3 found that ruxolitinib was superior to best available therapy (BAT) in patients with moderate or severe steroid-refractory or steroid-dependent chronic GVHD. The safety profile was consistent with that expected.