![Prof. Ulrik Lassen](http://dagenspharma.dk/wp-content/uploads/2014/11/01Lassen640.jpg)
Deelnemers aan de studie waren 219 patiënten. In multivariate analyse had gebruik van corticosteroïden een negatieve predictieve impact op respons bij eerste evaluatie (OR 0,45; p=0,03) en bij beste respons (OR 0,51; p=0,056). Er waren drie significante prognostische factoren geassocieerd met slechtere progressievrije overleving en overall survival. Deze factoren werden geïncludeerd in het model voor OS: gebruik van corticosteroïden (HR 1,70; p=0,004), neurocognitief defect (HR 1,40; p=0,03), en multifocale ziekte (HR 1,56; p<0,0001). Op basis van deze resultaten stelden de onderzoekers een prognostische index vast voor de waarschijnlijkheid van overleving na zes en twaalf maanden in individuele patiënten. De predictieve waarde van het model werd gevalideerd in een onafhankelijk cohort van 85 patiënten.
De onderzoekers concluderen dat ze een prognostisch model hebben ontwikkeld en gevalideerd dat kan worden gebruikt voor de risicostratificatie van patiënten die bevacizumab en irinotecan krijgen voor recidiverend GBM.
1.Urup T, Hedegaard Dahlrot R, Grunnet K et al. Development and validation of a prognostic model for recurrent glioblastoma patients treated with bevacizumab and irinotecan. Acta Oncol 2016; epub ahead of print