De introductie van rituximab heeft geresulteerd in aanzienlijke verbetering van de uitkomsten van vroeg-stadium diffuus grootcellig B-cel lymfoom, en heeft geleid tot twijfels aan de waarde van gebruik van consoliderende radiotherapie voor DLBCL na introductie van rituximab. Dr. Waqar Haque (Greater Houston Physicians in Medicine Association) en collega’s hebben een bevolkings-gebaseerde studie uitgevoerd van de waarde van radiotherapie voor DLBCL in het pre-en het post-rituximab tijdperk. Ze publiceren de uitkomsten van de studie online in Radiotherapy & Oncology.¹

De studie is gebaseerd op SEER-gegevens van 34.680 patiënten met stadium I of II DLBCL die werden behandeld in het pre-rituximab tijdperk (1992-2001) of het post-rituximab tijdperk (2002-2011). Voor introductie van rituximab kreeg 35,2% van de patiënten radiotherapie; na introductie van rituximab kreeg 29,9% van de patiënten radiotherapie. Het verschil is statistisch significant (p<0,001). Gebruik van RT was voor introductie van rituximab geassocieerd met betere overall survival (HR 0,797; 95%-bti 0,756-0,841). Dit was ook het geval na introductie van rituximab (HR 0,745; 95%-bti 0,702-0,789). Ook in propensity-score gematchte analyse was RT-gebruik geassocieerd met betere OS in de pre-rituximab era (HR 0,844; 95%-bti 0,793-0,897) en in de post-rituximab era (HR 0,754; 95%-bti 0,703-0,809).

De onderzoeker concluderen dat introductie van rituximab heeft geleid tot afname van het gebruik van radiotherapie voor stadium I en II DLBCL, maar dat radiotherapie ook na introductie van rituximab de overleving van de patiënten verbetert.

1.Haque W, Dabaja B, Tann A et al. Changes in treatment patterns and impact of radiotherapy for early stage diffuse large B cell lymphoma after rituximab: A population-based analysis. Radiotherapy & Oncology 2016; epub ahead of print