Er is geen consensus over de prognostische impact van de tijd tussen diagnose en start van de behandeling (TDT) onder patiënten met AML. Met introductie van nieuwe gerichte therapieën kan het gunstig zijn om te wachten op de uitslag van cytogenetische/moleculaire testen die mogelijk actionabele therapeutische targets kunnen identificeren. Dr. Stephanie Franco (Northwestern University, Chicago IL) en collega’s publiceren in Cancer een systematisch overzicht en meta-analyse van gepubliceerde studies van de prognostische impact van TDT in AML.¹

In de literatuur vonden de onderzoekers publicaties van dertien voor het onderwerp relevante studies, met tezamen 14.946 patiënten. De mediane TDT-waarden per studie liepen uiteen van één tot acht dagen. In verscheidene studies werd een significante associatie gezien tussen langere TDT en hogere leeftijd en lagere proliferatielast. In vier van elf studies werd geen significante associatie gezien tussen TDT en overall survival. In geen van de studies was TDT geassocieerd met vroeg overlijden. Zes van acht studies vonden geen significante relatie tussen TDT en percentage patiënten met complete remissie (CR). In meta-analyse van deze studies was langere TDT wel geassocieerd met lager CR-percentage (p<0,05).

De onderzoekers concluderen dat de resultaten van afzonderlijke studies uiteenlopen, maar dat het onder klinisch stabiele patiënten veilig kan zijn resultaten van cytogenetisch/moleculair testen af te wachten.

1.Franco S, Geng X, Korostyshevskiy V et al. Systematic review and meta-analysis: prognostic impact of time from diagnosis to treatment in patients with acute myeloid leukemia. Cancer 2023; epub ahead of print

Summary: Systematic review and meta-analysis of 13 studies (14,496 patients) evaluated the prognostic impact of time from diagnosis to treatment in AML. Results were highly variable but suggest it may be feasible to pursue cytogenetic/molecular testing in patients who are clinically stable, particularly in those aged 60 years and older.