![Dr. Peter Voorhees](https://mdedge-files-live.s3.us-east-2.amazonaws.com/files/s3fs-public/142374_voorhees_peter_web.jpg)
De studie includeerde 207 patiënten die 1:1 gerandomiseerd werden naar vier cycli RVd ± D inductie, autoSCT, twee cycli RVd ± D consolidatie, en 26 cycli lenalidomide onderhoud. Het primaire eindpunt was stringente complete respons (sCR) aan het eind van de consolidatie. Deze bedroeg 42,4% met DVd+D versus 32,0% met alleen DVd (OR 1,57; p=0,068) waarmee voldaan werd aan het vooraf-gespecificeerde criterium voor werkzaamheid. Met langere follow-up werd de respons in beide armen dieper. Na mediaan 22,1 maanden follow-up was sCR 62,6% met DVd+D versus 45,4% met alleen DVd (p=0,0177). MRD-negativiteit, met drempelwaarde 10-5, werd gezien in 51,0% met DVd+D versus 20,4% met alleen DVd (p<0,0001). Progressie werd gezien in 3,8% van de patiënten in de RVd+D arm versus 6,8% van de patiënten in de RVd-arm; 24-maands PFS was 95,8% versus 89,8%. Graad 3 of 4 hematologische adverse events waren meer frequent met RVd+D dan met alleen RVd.
De onderzoekers concluderen dat toevoegen van daratumumab aan RVd inductie en consolidatie resulteerde in betere diepte van respons in patiënten met transplant-eligible NDMM, zonder nieuwe veiligheidssignalen.
1.Voorhees PM, Kaufman JL, Laubach JP et al. Daratumumab, lenalidomide, bortezomib, & dexamethasone for transplant-eligible newly diagnosed multiple myeloma: GRIFFIN. Blood 2020; epub ahead of print
Summary: The multicenter phase 2 GRIFFIN study evaluated adding daratumumab to RVd induction and consolidation for transplant-eligible newly diagnosed multiple myeloma. D+RVd compared to RVd alone improved depth of response, without new safety concerns.