In 20% tot 25% van de agressieve B-cel lymfomen wordt een TP53-mutatie gezien. Prof. Thorsten Zenz (Deutches Krebsforschungszentrum, Heidelberg) en zijn collega’s van de Duitse Hooggradig Non-Hodgkin Lymfoom Studiegroep hebben de impact van deze mutatie op de overleving onderzocht. Ze publiceren hun analyse online in het International Journal of Cancer.¹ De analyse is gebaseerd op gegevens van 265 deelnemers aan de RICOVER-60 studie, die 1222 oudere patiënten (leeftijd 61 tot en met 80 jaar) met agressief B-cel lymfoom randomiseerde naar zes of acht cycli CHOP-14 met of zonder rituximab.

In 63 van de 265 patiënten (23,8%) werden TP53-mutaties gezien. TP53-mutatie was geassocieerd met hogere frequentie van verhoogd LDH (65% versus 37%; p<0,001), hogere IPI-scores (IPI 4/5 27% versus 12%; p=0,025), en verhoogde frequentie van B-symptomen (41% versus 24%; p=0,011). Patiënten met TP53-mutatie hadden een lagere waarschijnlijkheid van het bereiken van complete remissie/niet-bevestigde complete remissie (61,9% versus 79,9%; p=0,007). Bij mediane follow-up van 40,2 maanden was TP53-mutatie geassocieerd met slechtere drie-jaars gebeurtenisvrije overleving (42% versus 60%; p=0,012), slechtere drie-jaars progressievrije overleving (42% versus 67,5%; p<0,001), en slechtere drie-jaars overall survival (50% versus 76%; p<0,001). In multivariate analyse gecorrigeerd voor IPI-factoren en behandelarm was TP53-mutatie een onafhankelijke voorspeller van EFS (HR 1,5), PFS (HR 2,0) en OS (HR 2,3; p<0,001).

De onderzoekers concluderen dat TP53-mutaties onafhankelijke voorspellers zijn van uitkomsten in agressief B-cel lymfoom.

1. Zenz T, Kreuz M, Fuge M et al. TP53 mutation and survival in aggressive B cell lymphoma. Int J Cancer 2017; epub ahead of print