De
multinationale fase 3-studie KEYNOTE-024 randomiseerde patiënten met
niet-eerder behandeld metastatisch niet-kleincellig longcarcinoom met PD-L1
expressie op tenminste 50% van de tumorcellen, zonder sensitiserende EGFR- of ALK-veranderingen, naar pembrolizumab (ten hoogste 35 drie-weekse cycli;
n=154) of investigator’s choice van
platina-gebaseerde chemotherapie (n=151). In 2016 is gepubliceerd dat met mediaan 11,2 maanden follow-up de mediane progressievrije
overleving en overall survival significant langer waren in de
pembrolizumabgroep dan in de chemotherapiegroep. Prof. Martin Reck (Lung Clinc
Grosshansdorf, Duitsland) en collega’s publiceren nu in het Journal of Clinical
Oncology vijf-jaars follow-up resultaten van de studie.1
De mediane
tijd van randomisatie tot data cutoff voor de nu gepubliceerde analyse was 59,9
maanden (range 55,1-68,4). Onder de patiënten in de chemotherapiegroep waren er
99 van 151 die na progressie anti-PD-(L)1 therapie kregen. De figuur laat zien dat de OS en PFS significant beter waren met pembrolizumab
dan met chemotherapie. Van de 39 patiënten die alle 35 geplande pembrolizumab-doses
kregen waren na vijf jaar 32 nog in leven (82%). De toxiciteit nam niet toe met
langere behandeling.
De
onderzoekers concluderen dat eerstelijns pembrolizumab vergeleken met
chemotherapie resulteerde in significant betere uitkomsten van patiënten met
mNSLCL met hoge PD-L1 expressie.
1.Reck M, Rodriguez-Abreu D, Robinson AG
et al. Five-year outcomes with pembrolizumab versus chemotherapy for metastatic
non-small-cell lung cancer with PD-L1 tumor proportion score ≥ 50%. J Clin
Oncol 2021; epub ahead of print