Oncologisch onderzoek.nl

Er is behoefte aan nieuwe effectieve frontline behandelingen voor patiënten met hoog-risico nieuw-gediagnostiseerd multipel myeloom (NDMM). Een fase 1-studie van Shanghai Changzheng Ziekenhuis heeft heeft BCMA/CD19-bispecifieke CAR T-celtherapie voor deze patiënten geëvalueerd. Prof. Juan Du en collega’s publiceren de studie in JAMA Oncology.¹

De studie includeerde 22 patiënten die kandidaat waren voor stamceltransplantatie. Na twee cycli inductietherapie kregen de patiënten GC012F in drie doseringsniveaus (1, 2, of 3 x 10⁵ cellen per kg). In zes patiënten (27%) werd graad 1 of 2 cytokine release syndrome gezien, en er waren geen patiënten met immune effector cell-associated neurotoxicity syndrome. Onder de negentien patiënten die evalueerbaar waren voor werkzaamheid werd stringente complete respons en MRD-negativiteit gezien in 100% van de patiënten, met mediane tijd 84 dagen (range 26-267) tot stringente complete respons en 28 dagen (range 23-135) tot MRD-negativiteit.

De onderzoekers concluderen dat GC012F een veilige behandeling was met veelbelovende werkzaamheid onder patiënten met hoog-risico NDMM die kandidaat waren voor transplantatie.

1.Qiang W, Lu J, Jia Y et al. B-cell maturation antigen/CD19 dual-targeting immunotherapy in newly diagnosed multiple myeloma. JAMA Oncol 2024.2172

Summary: A phase 1 trial at Shanghai Changzheng Hospital found that the BCMA/CD19 dual-targeting CAR T-cell therapy GC012F is a safe treatment with favorable survival outcomes among patients with high-risk newly diagnosed multipel myeloma.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De uitkomsten van patiënten die chemoradiotherapie (CRT) krijgen voor niet-resectabel stadium III niet-kleincellig longcarcinoom zijn verbeterd met de introductie van adjuvante immuuncheckpointremmers (ICIs). Het starten van ICIs voorafgaan aan de CRT zou de uitkomsten nog verder kunnen verbeteren. Een fase 2-studie in elf centra in de Verenigde Staten heeft neoadjuvant atezolizumab gevolgd door CRT en adjuvant atezolizumab voor niet-resectabel stadium III NSCLC geëvalueerd. Prof. Helen Ross (Rush University, Chicago IL) en collega’s publiceren de studie in JAMA Oncology.¹

De studie includeerde 62 patiënten (32 vrouwen en 30 mannen; mediane leeftijd 63,9 jaar; range 38,1-86,5) met niet-eerder behandeld niet-resectabel stadium III NSCLC en ECOG performance status 0 of 1. De patiënten kregen vier drie-weekse cycli atezolizumab, gevolgd door CRT (60 Gy naar involved fields concurrent met carboplatine en paclitaxel) en consolidatie met twee drie-weekse cycli carboplatine en paclitaxel. Patiënten zonder progressie kregen drie-weekse cycli atezolizumab voor het voltooien van een jaar behandeling. Het primaire eindpunt was ziektecontrole na twaalf weken (na de neoadjuvante behandeling); tot de secundaire eindpunten behoorden progressievrije overleving en overall survival.

De disease control rate na twaalf weken was 74,2% (80%-bti 65,7-81,4). De mediane progressievrije overleving was 30,0 maanden (95%-bti 15,8-NE) en de mediane overall survival werd niet bereikt tijdens mediaan 31,2 maanden follow-up (range 8,0-40,0). Zeventien patiënten (27%) hadden graad 3 of hoger immuungerelateerde bijwerkingen, onder wie één met graad 5 pneumonitis en één met graad 4 Guillain-Barré syndroom. Dertig patiënten (48%) hadden graad 3 of hoger treatment-related adverse events.

De onderzoekers concluderen dat neoadjuvant atezolizumab nader onderzocht dient te worden in gerandomiseerde studies.

1.Ross HJ, Kozono D, Wang XF et al. Atezolizumab before and after chemoradiation for unresectable stage III non-small cell lung cancer. A phase II nonrandomized controlled trial. JAMA Oncol 2024.1897

Summary: A phase 2 trial phase 2 trial at 11 US centers found that neoadjuvant atezolizumab followed by CRT and adjuvant atezolizumab was safe and resulted in encouraging outcomes among patients with unresectable stage III NSCLC.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Fysieke inspanning tijdens en na curatieve behandeling voor maligniteiten is geassocieerd met verlaging van de belasting door bijwerkingen. Er is weinig evidentie voor werkzaamheid van exercise in de metastatische setting. De multinationale gerandomiseerde PREFERABLE-EFFECT studie heeft de impact van een exercise programma of vermoeidheid en gezondheids-gerelateeerde kwaliteit van leven (HRQOL) onder patiënten met metastatisch mammacarcinoom (mBC) geïnventariseerd. Prof. Anne May (UMC Utrecht) en collega’s publiceren de studie in Nature Medicine.¹

De studie, in acht centra in vijf Europese landen en Australië, includeerde 357 mBC-patiënten (geen onstabiele botmetastasen) met een levensverwachting van tenminste zes maanden. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar gebruikelijke zorg (UC; n=179) of negen maanden supervised exercise (n=178). De effecten van de interventie op vermoeidheid en HRQOL werden bepaald met de EORTC QLQ-FA12 schaal respectievelijk de QLQ-C30 score. De figuur laat zien dat exercise een significant gunstig effect had op beide uitkomsten. Er waren twee ernstige adverse events (fracturen; niet gerelateerd aan botmetastasen).

De onderzoekers concluderen dat supervised exercise gunstige effecten heeft op vermoeidheid en HRQOL onder patiënten met mBC en zou moeten worden aanbevolen als onderdeel van de ondersteunende zorg.

1.Hiensch AE, Depenbusch J, Schmidt ME et al. Supervised, structured and individualized exercise in metastatic breast cancer: a randomized controlled trial. Nature Med 2024-03143-y

Summary: The multinational randomized PREFERABLE-EFFECT trial found that supervised exercise has favorable effects on fatigue and HRQOL among patients with metastatic breast cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

In veel patiënten met B-cel precursor acute lymfoblastische leukemie (BCP-ALL) met meetbare residuele ziekte (MRD)-negatieve complete remissie na combinatie-chemotherapie wordt toch relapse gezien.Toevoeging van de bispecifieke T-cell engager blinatumomab zou de uitkomsten van deze patiënten kunnen verbeteren. De multinationale fase 3-studie E1910 heeft deze hypothese getoetst. Prof. Mark Litzow (Mayo Clinic, Rochester MN) en collega’s publiceren de studie in The New England Journal of Medicine.¹

De studie includeerde patiënten in de leeftijd van 30 tot en met 70 jaar met BCR::-ABL1-negatieve BCP-ALL die MRD-negatieve remissie hadden (<0,01% in beenmerg) na inductie- en intensificatie-chemotherapie. De patiënten werden gerandomiseerd naar vier cycli blinatumomab plus vier cycli consolidatiechemotherapie (blinatumomabgroep; n=112) of alleen vier cycli consolidatiechemotherapie (controlegroep; n=112). Het primaire eindpunt was overall survival; recidiefvrije overleving was een secundair eindpunt. De mediane duur van follow-up was 43 maanden. De drie-jaars OS-percentages waren 85% in de blinatumomabgroep en 68% in de controlegroep (HR 0,41; p=0,002), en de drie-jaars RFS-percentages waren 80% in de blinatumomabgroep en 64% in de controlegroep (HR 0,53; 95%-bti 0,32-0,87). De incidentie van neuropsychiatrische gebeurtenissen was hoger in de blinatumomabgroep dan in de controlegroep (graad 3 tot en met 5: 23% versus 5%).

De onderzoekers concluderen dat toevoeging van blinatumomab aan consolidatiechemotherapie voor volwassen patiënten in MRD-negatieve remissie van BCP-ALL geassocieerd was met significante verbetering van de OS.

1.Litzow MR, Sun Z, Mattison RJ et al. Blinatumomab for MRD-negative acute lymphoblastic leukemia in adults. N Engl J Med 2024;391:320-333

Summary: The multinational phase 3 E1910 trial found that the addition of blinatumomab to consolidation chemotherapy in adult patients in MRD-negative remission from BCP-ALL significantly improved overall survival.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er zijn geen klinisch relevante criteria bekend die kunnen bijdragen aan de voorspelling van futiliteit (overlijden of recidief binnen zes maanden) van upfront resectie voor anatomisch resectabel pancreas ductaal adenocarcinoom (PDAC). Een retrospectieve studie in vijf centra in Italië heeft geresulteerd in het preoperatieve MetroPancreas model dat kan bijdragen aan de voorspelling van deze futiliteit. Dr. Vincenzo Mazzaferro (Istituto Nazionale dei Tumori, Milaan) en collega’s publiceren de studie in JAMA Surgery.¹

De studie includeerde 1426 achtereenvolgende PDAC-patiënten die in de vijf centra upfront pancreatectomie ondergingen. De mediane leeftijd was 69 jaar (IQR 62-75). Adjuvante therapie werd toegediend aan 73,7% van de patiënten. Binnen zes maanden na de operatie werd recidief gediagnostiseerd in 199 patiënten, terwijl 97 patiënten overleden aan postoperatieve complicaties of andere oorzaken, en 27 patiënten overleden aan pancreascarcinoom, resulterend in een futiliteitspercentage van 18,9%. Met futiele resectie geassocieerde preoperatieve variabelen waren ASA-klasse, CA 19.9 serumgehalte, en radiologische tumorgrootte. Het futiliteitsrisico was lager dan 20% in groepen met tumorgrootte minder dan 2 cm en CA 19.9 lager dan 1000 U/ml, tumorgrootte minder dan 3 cm met CA 19.9 lager dan 500 U/ml, tumorgrootte minder dan 4 cm met CA 19.9 lager dan 150 U/ml, en tumorgrootte minder dan 5 cm met CA 19.9 lager dan 50 U/ml. De figuur laat zien dat onder patiënten die upfront chirurgie ondergingen deze criteria geassocieerd waren met betere ziektevrije overleving en overall survival.

De onderzoekers concluderen dat deze resultaten kunnen bijdragen aan het selecteren van patiënten voor upfront pancreatectomie of neoadjuvante therapie.

1.Crippa S, Malleo G, Mazzaferro V et al. Futility of up-front resection for anatomically resectable pancreatic cancer. JAMA Surg 2024.2485

Summary: A multicenter retrospective trial in Italy resulted in the preoperative MetroPancreas model to predict the risk of futile upfront pancreatectomy for anatomically resectable PDAC.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

CAR T-celtherapie gericht op BCMA heeft opmerkelijke werkzaamheid laten zien voor recidiverend of refractair multipel myeloom (RRMM), maar het resultaat van de behandeling kan worden beperkt door variabele of negatieve BCMA-expressie. Een fase 1-studie in het Geaffilieerde Ziekenhuis van de Medische Universiteit van Xuzhou (China) heeft anti-BCMA/GPRC5D bispecifieke CAR T-cellen voor RRMM geëvalueerd. Prof. Zhenyu Li en collega’s publiceren de studie in The Lancet Haematology.¹

De studie includeerde 24 RRMM-patiënten (leeftijd 18 tot en met 75 jaar; ECOG performance status 3 of beter). Na de aferese werden drie patiënten geëxcludeerd (twee wegens snelle progressie van de ziekte; één wegens falen van de productie van de CAR T-cellen). De overige patiënten kregen in de doserings-escalatiefase oplopende doseringen CAR-T cellen toegediend. Twee patiënten hadden doseringslimiterende toxiciteit met de 4,0 x 10⁶ CAR T-cellen per kg dosering. De hoogst-verdragen dosering was 2,0 x 10⁶ CAR T-cellen per kg. De meest-waargenomen graad 3 of hoger adverse events waren hematologische toxiciteiten (90% van de patiënten). CRS (alleen graad 1 of 2) werd gezien in 71% van de patiënten. Onder patiënten die de hoogst-verdragen dosering kregen werd geen ICANS waargenomen. De ORR was 86%, met complete respons of beter in 62%, en MRD-negativiteit in 81%. Onder de patiënten die 2,0 x 10⁶ CAR T-cellen per kg kregen was de ORR 92%, met complete respons of beter in 75%.

De onderzoekers concluderen dat anti-BCMA/GPRC5D bispecifieke CAR T-celtherapie een goed veiligheidsprofiel had en bemoedigende activiteit onder patiënten met RRMM.

1.Zhou D, Sun Q, Xia J et al. Anti-BCMA/GPRC5D bispecific CAR T cells in patients with relapsed or refractory multiple myeloma: a single-arm, single-centre, phase 1 trial. Lancet Haematol 2024-00176-5

Summary: A phase 1 trial at Xuzhou Medical University (China) found that anti-BCMA/GPRC5D bispecific CAR T cells had a good safety profile and encouring activity in patients with relapse or refractory multiple myeloma.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De goedgekeurde gerichte behandelingen voor gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom (aNSCLC) met ROS1-rearrangement hebben inadequate intracraniële werkzaamheid of hebben CNS-gerelateerde toxiciteit. De multicenter fase 2-studie SAF001 in China heeft de ALK- en ROS1-remmer foritinib voor ROS1-rearranged aNSCLC geëvalueerd. Prof. Yi-Long Wu (Zuidelijke Medische Universiteit, Guangzhou) en collega’s publiceren de studie in The Lancet Respiratory Medicine.¹




SAF-001, uitgevoerd in 29 centra, includeerde volwassen patiënten met lokaal-gevorderd of metastatisch NSCLC met ROS1-rearrangement en een ECOG performance status 2 of beter in twee fasen. Patiënten die geen of ten hoogste één eerdere lijn van behandeling met ROS1-remmer hadden gekregen werden geïncludeerd in fase 2a en kregen 80, 120, 160, 0f 210 mg foritinib eenmaal daags. Patiënten die ROS1-remmer therapie-naïef waren werden geïncludeerd in fase 2b en kregen de aanbevolen fase 2-dosering van 160 mg foritinib eenmaal daags. Het primaire eindpunt was centraal onafhankelijk beoordeelde objective response rate.

Fase 2a telde 42 patiënten, onder wie 17 eerder een ROS1-remmer hadden gekregen en 25 die ROS1-remmer therapie-naïef waren. In fase 2a was de ORR 94% (95%-bti 71-100) onder de ROS1-remmer naïeve patiënten en 40% (21-61) onder de patiënten die eerder een ROS1-remmer hadden gekregen. Onder de 56 patiënten in fase 2b was de ORR 88% (95%-bti 76-95). Een vooraf-gespecificeerde exploratieve analyse liet zien dat onder de 41 patiënten met baseline CNS-metastasen de ORR 100% was (95%-bti 48-100) in ROS1-remmer naïeve patiënten in fase 2a, 40% (16-68) in patiënten die eerder ROS1-remmer hadden gekregen in fase 2a, en 90% (70-99) onder de patiënten in fase 2b. Graad 3 of 4 treatment-related adverse events vonden plaats in 32% van de patiënten. Er waren geen graad 5 TRAEs.

De onderzoekers concluderen dat foritinib systemische en intracraniële antitumoractiviteit had onder ROS1-remmer naïeve patiënten met ROS1-rearranged aNSCLC en goed verdragen werd.

1.Yang J-J, Zhou J, Liu S-YM et al. Foritinib in advanced ROS1-rearranged non-small-cell lung cancer in China: a multicentre, open-label, single-arm, phase 2 study. Lancet Respir Med 2024-00171-1

Summary: The multicenter phase 2 SAF001 trial in China found that foritinib showed systemic and intracranial antitumor activity and good tolerability in ROS1-inhibitor-naive patients with ROS1-rearranged aNSCLC.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is geen informatie beschikbaar over de impact van het intratumorale microbioom op werkzaamheid van immuuncheckpointremming (ICI) voor gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom (aNSCLC). Een retrospectieve studie van Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York, NY) heeft impact van intratumorale Escherichia op uitkomsten met ICI voor aNSCLC geïnventariseerd. Prof. Charles Rudin en collega’s publiceren de studie in het Journal of Clinical Oncology.¹

De studie includeerde 958 patiënten in een ontdekkingscohort en 772 andere patiënten in een extern validatiecohort. Intratumorale Escherichia werden bepaald met next-generation sequencing van het tumorgenoom versus een bacteriegenoom-database. In het ontdekkingscohort was aanwezigheid van Escherichia in de tumor geassocieerd met significant langere overall survival (16 versus 11 maanden; HR 0,73; p=0,0065) onder patiënten die single-agent ICI kregen maar niet onder patiënten die combinatie chemo-immuuntherapie kregen. De associatie van intratumoraal Escherichia met langere OS bleef significant in multivariate analyse gecorrigeerd voor prognostische factoren, waaronder PD-L1 expressie. Deze waarnemingen werden bevestigd in het validatiecohort. Transcriptoomanalyse liet een correlatie zien van Escherichia-positiviteit met expressiesignaturen van immuuncelinfiltratie.

De onderzoekers concluderen dat detectie van intratumorale Escherichia geassocieerd was met overleving van aNSCLC-patiënten die single-agent ICI kregen.

1.Elkrief A, Montesion M, Sivakumar S et al. Intratumoral Escherichia is associated with improved survival to single-agent immune checkpoint inhibition in patientswith advanced non-small-cell lung cancer. J Clin Oncol 2024; epub ahead of print

Summary: A retrospective study at Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York, NY) found that detection of intratumoral Escherichia was associated with longer overall survival among patients receiving single-agent ICI for advanced non-small cell lung cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)