Uveaal
melanoom, de meest-frequente intraoculaire maligniteit in volwassenen, maakt
ongeveer 3 tot 5% van alle melanomen uit. Het één-jaars overall survival percentage van patiënten met metastatisch uveaal
melanoom is ongeveer 50%, en er zijn geen studies gepubliceerd die OS-profijt
met systemische behandeling lieten zien. Tebentafusp is een bispecifiek eiwit
dat bestaat uit een affiniteit-versterkte T-celreceptor gelinkt aan een anti-CD3
effector, waardoor T-cellen naar glycoproteïne 100-positieve melanoomcellen kunnen
worden geleid. De multinationale fase 3-studie IMCgp100-202 evalueerde
tebentafusp voor metastatisch uveaal melanoom. Dr. Paul Nathan (Mount Vernon Cancer Centre,
Northwood UK) en collega’s publiceren de studie in The New England Journal of
Medicine.1De studie includeerde HLA-A*02:01 positieve patiënten met niet-eerder behandeld metastatisch melanoom, die gestratificeerd naar LDH-niveau 2:1 werden gerandomiseerd naar wekelijks tebentafusp (n=252) of een controlegroep (n=126) die werd behandeld met investigator’s choice uit single-agent pembrolizumab, ipilimumab, of dacarbazine. Het primaire eindpunt was overall survival. Het één-jaars OS-percentage was 73% in de tebentafusp-groep versus 59% in de controlegroep (HR 0,51; p<0,001). Ook de progressievrije overleving was significant hoger in de tebentafuspgroep dan in de controlegroep (na zes maanden 31% versus 19%; HR 0,73; p=0,01). De meest-gerapporteerd treatment-related adverse events met tebentafusp waren cytokine-gemedieerde gebeurtenissen, vanwege T-celactivering, en huid-gerelateerde gebeurtenissen, vanwege glycoproteïne 100-positieve melanocyten: rash (83% van de patiënten), pyrexie (76%), en pruritus (69%). De incidentie van deze AEs nam af na de eerste drie of vier doses, en resulteerden slechts in 2% van de patiënten tot discontinuering. Er waren geen graad 5 TRAEs.
De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met niet-eerder behandeld metastatisch melanoom tebentafusp resulteerde in langere overall survival dan de controlebehandelingen (quick take video).
1.Nathan P, Hassel J, Rutkowski P et al. Overall survival benefit with tebentafusp in metastatic uveal melanoma. N Engl J Med 2021; 385:1196-1206
Summary: The multinational phase 3 IMCgp100-202 trial evaluated tebentafusp, a bispecific protein targeting gp 100-positive cells, for previously untreated metastatic uveal melanoma. Patients were randomized to weekly tebentafusp or to control, consisting of investigator’s choice of single-agent pembrolizumab, ipilimumab, or dacarbazine. Overall survival at 1 year was 73% in the tebentafusp group and 59% in the control group (HR 0.51; p<0.001) and progression-free survival at 6 months was 31% versus 19% (HR 0.73; p=0.01). Adverse events infrequently led to discontinuation of tebentafusp treatment (2%).
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Gerichte
therapieën voor niet-kleincellig longcarcinoom met HER2-mutaties vormen een unmet
need. Poziotinib is een nieuwe irreversibele TKI gericht tegen onder meer HER2 exon-mutaties, met in maart jl.
door de FDA verleende fast tract
designation. Een fase 2-studie van MD Anderson Cancer Center (Houston TX)
heeft poziotinib voor gevorderd NSCLC met mutatie in exon 20 van HER2 geëvalueerd. Prof. John Heymach en
collega’s publiceren de 
Er is geen
consensus over de prognostische waarden van tumor-infiltrerende lymfocyten
(TILs) in patiënten met melanoom. Een retrospectieve studie onder patiënten van
Brigham and Women’s Hospital Boston MA) heeft deze prognostische waarde
geïnventariseerd. Dr. Li Zhou en collega’s publiceren de 
Triple-negatief
mammacarcinoom (TNBC) maakt ongeveer 20% uit van de nieuw-gediagnostiseerde BCs,
en is vergeleken met andere BC-subtypen geassocieerd met lagere leeftijd bij
diagnose, hoger risico van recidief, en kortere overleving. TNBC-patiënten
hebben slechts beperkte therapeutische opties. Metronome chemotherapie, gericht
op langdurige handhaving van actieve plasmaconcentraties bij een gunstig
toxiciteitsprofiel, is wellicht een geschikte optie voor TNBC. De Italiaanse
multicenter retrospectieve cohortstudie VICTOR-6 heeft metronome chemotherapie
(mCHT) voor metastatisch TNBC geëvalueerd. Dr. Marina Cazzaniga (Universiteit
van Milaan-Bicocca) en collega’s 
KRAS- en BRAF-mutaties zijn bekende predictieve en prognostische factoren in
metastatisch coloncarcinoom, maar de impact van deze mutaties in de adjuvante
setting is nog niet vastgesteld. Een systematisch overzicht en meta-analyse van
adjuvante fase 3-studies van patiënten met stadium II-III coloncarcinoom heeft
deze impact geïnventariseerd. Prof. Mario Roselli (Tor Vergata
Universiteitsziekenhuis, Rome) en collega’s 
Niet-chirurgisch
management is een optie voor geselecteerde patiënten met mammacarcinoom. Een
analyse van de SEER-database heeft gebruik van nonoperatief management voor
ER-positief HER2-negatief BC in oudere vrouwen geïnventariseerd. Dr. Stephanie Wong (McGill
University, Montreal, Canada) en collega’s publiceren de 
In ongeveer
60% van de patiënten met colorectaalcarcinoom wordt na verloop van tijd
levermetastase gezien. Niet-chirurgische locoregionale benadering van
levermetastasen van colorectaalcarcinoom (CLM) toegevoegd aan systemische
therapie zou deze patiënten klinisch relevant profijt kunnen bieden. De
multinationale fase 3-studie EPOCH heeft Yttrium-90 transarteriële
radioembolisatie (TARE) toegevoegd aan standaard tweedelijns chemotherapie voor
CLM geëvalueerd. Dr. Riad Salem (Northwestern University Chicago, IL) en
collega’s publiceren de 
Maligne
feochromocytoom en paraganglioom (MPP) is een zeldzame maligniteit, met een
jaarlijkse incidentie van minder dan één per miljoen personen. Vanwege de lage
incidentie zijn tot op heden geen gerandomiseerde studies van MPP gepubliceerd.
Dr.Éric
Baudin (Gustave Roussy Cancer Campus, Villejuif) presenteert op ESMO 2021 de
resultaten van FIRSTMAPPP, de eerste gerandomiseerde studie van MPP.1
