Computed tomography (CT) wordt in
toenemende mate gebruikt in de routinematige surveillance voor het detecteren
van recidief van Wilms tumor (WT). CT is duur en stelt de patiënten bloot aan
niet-verwaarloosbare stralingsdoseringen. Een analyse van de Children’s Oncology Group evalueerde de
meerwaarde van CT-surveillance versus chest
x-ray (CXR) en abdominaal ultrasound (US) in patiënten met
gunstige-histologie WT. Dr.
Jeffrey Dome (George Washington University, Washington DC) en collega’s
publiceren de analyse online in het Journal of Clinical Oncology.1De retrospectieve analyse is gebaseerd op resultaten van de vijfde National Wilms Tumor Study (NWTS-5). Onder de deelnemers van de studie waren 281 patiënten met recidiverend unilateraal gunstige-histologie WT. Recidief was gedetecteerd op basis van signs/symptoms (SS) in 25%, surveillance met CXR/US in 48,5%, en surveillance met CT in 26,5%. Vijf jaar na relapse was nog 67% van de patiënten in leven (95%-bti 61% tot 72%). De vijf-jaars OS na SS-detectie was 59% (95%-bti 46% tot 72%) versus 70% (95%-bti 63% tot 77%) na surveillance imaging. Dit verschil was niet statistisch significant (p=0,23). Er was ook geen significant verschil in vijf-jaars overleving na detectie van recidief met CT (65%) versus detectiemet CXR/US (73%; p=0,20). Recidieven die werden gedetecteerd met CT hadden een significant (p=0,003) kortere mediane tijd van diagnose tot recidief (0,60 jaar) dan SS-detectie (0,91 jaar) of CXR/US-detectie (0,86 jaar).
De onderzoekers concluderen dat CT in de surveillance voor gunstige-histologie WT niet resulteert in betere overleving dan CXR/US. Achterwege laten van CT kan besparen op kosten en blootstelling van patiënten aan relatief hoge stralingsdoseringen zonder de overleving te compromitteren.
1.Muller EA, Chi Y-Y, Hibbits E et al. Impact of surveillance imaging modality on survival after recurrence in patients with favorable-histology Wilms tumor: a report from the Children’s Oncology Group. J Clin Oncol 2018; epub ahead of print
Summary: A retrospective analysis of the fifth National Wilms Tumor Study found that in patients with favorable-histology WT, elimination of CT scans from surveillance programs is unlikely to compromise survival but would result in substantial reduction in radiation exposure and health care cost.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Behandeling
met fluoropyrimidine (FP) kan resulteren in ernstige toxiciteit in tot 30% van
de patiënten. Deze toxiciteit is in veel gevallen toe te schrijven aan verlaagde
activiteit van het enzym dihydropyrimidinedehydrogenase (DPD) dat een rol
speelt bij de afbraak van FP. De verlaagde DPD-activiteit hangt vaak samen met
genetische varianten in het DPYD-gen dat
voor DPD codeert. Een Nederlandse multicenter studie onderzocht of het mogelijk
is in de klinische praktijk patiënten prospectief te screenen op dragerschap
van de vier meest relevante varianten, om de FP-dosering voor individuele
patiënten aan te passen. Dr. Linda Henricks (NKI) presenteert de studie vandaag
op de Annual Meeting van ESMO in
München. De 
Gebruik van
complementaire en alternatieve geneesmiddelen (CAM) tegelijk met gerichte of
chemotherapie kan resulteren in onverwachte bijwerkingen. Op de ESMO Annual Meeting, die morgen in
München begint, zullen 
Cisplatine
en cetuximab zijn systemische behandelingen die beide veel worden gebruikt in
combinatie met definitieve radiotherapie (RT) voor maligniteiten van hoofd en
hals. De relatieve werkzaamheid van beide behandelingen is niet duidelijk. Dr.
Michael Xiang (Stanford University CA) en collega’s hebben een analyse
uitgevoerd van definitieve RT met concurrent cisplatine versus definitieve RT
met concurrent cetuximab voor locoregionaal-gevorderd (stadium IIIB-IV)
squameus celcarcinoom van de orofarynx, larynx, of hypofarynx. Ze publiceren de
Uitkomsten
van patiënten met hoger-risico myelodysplastisch syndroom (MDS) na falen van
hypomethylerende middelen (HMAs) zijn slecht, met een mediane overall survival van 4 tot 6 maanden. De
translatieremmer omacetaxine-mepesuccinaat (OM) is veilig en werkzaam gebleken voor
verscheidene myeloïde maligniteiten, maar is nog niet onderzocht voor MDS na HMA-falen.
Een fase 2-studie in MD Anderson Cancer Center (Houston TX) heeft de veiligheid
en werkzaamheid van OM voor hoger-risico MDS of CMML onderzocht. Dr. Nicholas
Short en collega’s publiceren de 
Bevolkings-representatieve
risico’s van metastatisch recidief van maligniteiten zijn niet algemeen
beschikbaar omdat de meeste kankerregistraties geen gegevens over recidief
verzamelen. Gelet op de toenemende overleving van patiënten met maligniteiten
is er een toenemende vraag naar betrouwbare informatie over het risico van
recidief. Tot op heden is deze informatie alleen beschikbaar op basis van
resultaten van specieke klinische studies, single-institution patiëntcohorten,
en prospectieve cohortstudies. Deze gegevens kunnen niet worden gegeneraliseerd
naar de gehele bevolking omdat slechts een zeer gering percentage van de
patiënten deelneemt aan studies (in de VS geschat op 4%), en bovendien jonger
en gezonder is dat de gehele patiëntenpopulatie. Dr. Angela Mariotto (National
Cancer Institute, Bethesda MD) en collega’s hebben een studie uitgevoerd die
laat zien dat het mogelijk is de tijd tot metastatisch recidief (van
mammacarcinoom, maar in principe ook van andere maligniteiten) te schatten op
basis van registratiegegevens. Ze publiceren de 
