Personen met
het syndroom van Lynch (LS) ontwikkelen voornamelijk mismatch repair-deficient/microsatellite-unstable (MMR-D/MSI-H)
maligniteiten, waarvoor immuuntherapie kan leiden tot lange-termijn
ziektecontrole, zelfs in de metastatische setting, hetgeen resulteerde in
FDA-goedkeuring van pembrolizumab voor alle gevallen van gevorderde MMR-D/MSI-H
maligniteit. Een retrospectieve cohortstudie van Dana-Farber Cancer Institute
(Boston MA) heeft doodsoorzaken onder personen met LS in het tijdperk van
immuuntherapie geïnventariseerd. Dr. Matthew Yurgelun en collega’s publiceren de studie in JCO Precision
Oncology.1De studie includeerde 54 personen met LS die tussen 30 mei 2017 en 20 december 2024 in het instituut werden gezien en overleden waren op het moment van de nu gepubliceerde analyse (mediane leeftijd bij overlijden 64 jaar; IQR 51-75). De figuur toont de leeftijd bij diagnose van de terminale maligniteit voor de verschillende LS-genen. Onder deze patiënten waren 44 overleden aan een maligniteit of complicaties/toxiciteiten van de behandeling daarvan. Negentien van deze 44 patiënten (43%) overleden aan een MMR-proficiënte/MS-stabiele maligniteit (vijf aan pancreascarcinoom en vier aan colorectaalcarcinoom) en twintig van 44 patiënten (46%) overleden aan een MMR-D/MSI-H maligniteit (zes aan colorectaalcarcinoom en vier aan pancreascarcinoom) terwijl de vijf overige patiënten (11%) overleden aan een maligniteit met onbekende MMR/MSI-status. Onder de twintig patiënten die overleden aan MMR-D/MSI-H maligniteit hadden veertien (70%) ziekteprogressie op immuuntherapie, overleden twee (10%) aan toxiciteit van immuuntherapie, en drie (15%) aan andere complicaties van de behandeling.
De onderzoekers concluderen dat onder personen met LS MMR-proficiënte/MS-stabiele maligniteiten frequente oorzaken van overlijden waren , evenals MMR-D/MSI-H maligniteiten met resistentie tegen immuuntherapie.
1.Maoz A, Biller L. Giannakis M et al. Causes of death among individuals with Lynch syndrome in the immunotherapy area. JCO Precision Oncol 2025-00700
Summary: A retrospective study at Dana-Farber Cancer Institute (Boston, MA) found that MMR-proficient/MS-stable cancers were frequent causes of death among individuals with Lynch syndrome, as were MMR-D/MSI-H cancers resistant to immunotherapy and treatment-associated toxicities.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
De
behandeling van niet-kleincellig longcarcinoom in patiënten met interstitiële
longziekte (ILD) vormt een uitdaging. De patiënten zijn over het algemeen geen
geschikte kandidaten voor chirurgie vanwege een slechte longfunctie. Een
retrospectieve cohortstudie van Mayo Clinic (Rochester MN) heeft
intensiteits-gemoduleerde protontherapie (IMPT) voor deze patiënten
geëvalueerd. Dr. Dawn Owen en collega’s 
De
standaard-behandeling voor niet-resectabel lokaal-gevorderd niet-kleincellig
longcarcinoom (LA-NSCLC) is chemoradiotherapie gevolgd door durvalumab. De
multicenter fase 2-studie Evolution in Japan heeft een radiotherapie-vrij
regime van pembrolizumab plus chemotherapie als eerstelijns behandeling voor
niet-resectabel LA-NSCLC met PD-L1 tumor
proportion score 50% of hoger geëvalueerd. Dr. Akito Hata (Kobe Minimally Invasive Cancer
Center) en collega’s 
Patiënten
met myelodysplastisch syndroom met excess blasten (MDS-EB) hebben een slechte
prognose. Preklinische studies hebben laten zien dat MDS-EB stamcellen
afhankelijk zijn van eiwitsynthese. Een fase 1-2 studie van de University of
Colorado in Aurora heeft de combinatie van de eiwitsyntheseremmer omacetaxine
mepesuccinaat en het hypomethylerende agens azacitidine (oma-aza) voor
patiënten met niet-eerder behandeld MDS-EB geëvalueerd. Dr. Daniel Pollyea en
collega’s 
In recente
studies zijn aanwijzingen gezien voor synergie tussen PARP-remming en
immuuncheckpointblokkade in verschillende genetische settings. De multicenter
fase 2-studie DOLAF in Frankrijk evalueerde de combinatie van de PARP-remmer
olaparib met de PD-L1 remmer durvalumab en de ER-remmer fulvestrant als
tweede-of derdelijns behandeling voor patiënten met HR+/HER2- metastatisch
mammacarcinoom en relevante genomische veranderingen. Dr. Séverine Guiu
(Institut du Cancer de Montpellier) en collega’s 
De
combinatie van atezolizumab of durvalumab met chemotherapie is een standaard
eerstelijns behandeling voor extensief-stadium kleincellig longcarcinoom
(ES-SCLC). Een Frankrijk-brede cohortstudie heeft de relatieve werkzaamheid van
atezolizumab plus chemotherapie versus durvalumab plus chemotherapie als
eerstelijns behandeling voor ES-SCLC geïnventariseerd. Dr. Nadia Haddy
(EPI-PHARE, Saint-Denis) en collega’s 
In recente
studies is gebleken dan in 5% tot 18% van kinderen met maligniteiten pathogene
varianten voorkomen in voor maligniteiten predisponerende genen. Een studie van
St. Jude Children’s Research Hospital (Memphis TN) heeft de rol van DNA-schadeherstel
(DDR) genen bij het ontstaan van pediatrische maligniteiten onderzocht. Dr.
Richa Sharma en collega’s 
Het
toenemend aantal overlevers van maligniteiten tijdens de jeugd (CCSs)
resulteert in de behoefte ernstige lange-termijn gezondheidsproblemen in deze
groep te onderzoeken. Een Europese patiënt-controlestudie heeft risicofactoren
voor valvulopathie (VHD) onder CCSs geïnventariseerd. Dr. Brice Fresneau
(Institut Gustave Roussy, Villejuif, Frankrijk) en collega’s 
