Logo Jan Blom
Login

Oncologisch onderzoek.nl

Nieuws

Real-world cohortstudie van durvalumab-consolidatie na chemoradiotherapie voor niet-resectabel stadium III NSCLC (0)
2024-04-23 13:30   ( Nieuws )
Tags:  SPOTLIGHT retrospective study unresectable stage III NSCLC durvalumab after CRT
Dr. Meghan MooradianDe multinationale fase 3-studie PACIFIC-studie heeft laten zien dat na chemoradiotherapie (CRT) voor stadium III niet-resectabel niet-kleincellig longcarcinoom (UR-NSCLC) twaalf maanden durvalumab-consolidatie vergeleken met placebo geassocieerd was met signficante verbetering van progressievrije overleving en overall survival. De retrospectieve SPOTLIGHT-studie heeft de uitkomsten van stadium III UR-NSCLC met of zonder durvalumab-consolidatie na CRT in de klinische praktijk in de Verenigde Staten geïnventariseerd. Dr. Meghan Mooradian (Massachusetts General Hospital, Boston) en collega’s publiceren resultaten van SPOTLIGHT in JAMA Network Open.1

In een gedeïdentificeerde Amerikaanse patiënten-database identificeerden de onderzoekers patiënten met een diagnose stadium III UR-NSCLC na begin 2011 die CRT kregen en tenminste 15 maanden na voltooiing van de CRT gevolgd werden. Onder deze patiënten waren er 332 die durvalumab-consolidatie kregen (‘durvalumab cohort’) en 137 die geen consolidatiekregen (‘nondurvalumab cohort’). De mediane duur van CRT was 1,6 maanden (IQR 1,4-1,8) in het durvalumab cohort en 1,5 maanden (1,4-1,8) in het nondurvalumab cohort. De mediane tijd tot discontinuering van durvalumab was 9,5 maanden. De mediane tijd tot eerste volgende therapie (TFST) en tot afstandsmetastase of overlijden (TTDM) werden niet bereikt in het durvalumabcohort en waren 8,3 maanden (95%-bti 4,8-11,8) respectievelijk 11,3 maanden (6,4-14,5) in het nondurvalumab cohort. De mediane progressievrije overleving was 17,5 maanden (95%-bti 13,6-24,8) in het durvalumab cohort en 7,6 maanden (5,2-9,8) in het nondurvalumab cohort, en de mediane overall survival was niet-bereikt in het durvalumab cohort en was 19,4 maanden (11,7-24,0) in het nondurvalumab cohort.

De onderzoekers concluderen dat de resultaten van SPOTLIGHT consistent waren met die van PACIFIC. Nader onderzoek is vereist naar de reden waarom patiënten in het nondurvalumab cohort geen durvalumab kregen.

1.Mooradian MJ, Cai L, Wang A et al. Durvalumab after chemoradiotherapy in patients with unsesectable stage III non-small cell lung cancer. JAMA Network Open 2024;7:e247542

Summary: The retrospective SPOTLIGHT cohort study found that after chemoradiotherapy for real-world patients with stage III unresectable NSCLC, durvalumab consolidation was associated with lower risk of progression and/or death.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Biomarker- versus MRI-gebaseerde strategie voor screening op prostaatcarcinoom (0)
2024-04-23 12:00   ( Nieuws )
Tags:  STHLM3-MRI trial biomarker vs MRI-enhanced strategies for prostate cancer screening
Lars BjörneboVeel richtlijnen voor prostaatcarcinoom bevelen MRI voorafgaand aan biopsie aan, maar de beschikbaarheid van MRI is beperkt. De gerandomiseerde STHLM3-MRI studie in Zweden heeft gebruik van een bloed-gebaseerde biomarker vergeleken met MRI-gebaseerde screening op prostaacarcinoom geëvalueerd. PhD-kandidaat Lars Björnebo (Karolinska Instituut, Stockholm) en collega’s publiceren de studie in JAMA Network Open.1

De studie, uitgevoerd in Stockholm, includeerde 12.743 mannen in de leeftijd van 50 tot en met 74 jaar zonder eerdere prostaatcarcinoom-diagnose. De deelnemers stonden bloedmonsters af voor de bepaling van PSA en Stockholm3. Nadat de bloedtesten uitgevoerd waren, werden de deelnemers 2:3 gerandomiseerd naar Stockholm3-test met systematische biopsie (biomarkergroep; n=5134) of PSA gevolgd door MRI met systematische en gerichte biopsie (MRI-enhanced groep; n=7609). In de biomarkergroep ondergingen mannen met een Stockholm3 risicoscore 0,15 of hoger systematische biopsie. In de MRI-enhanced groep ondergingen mannen met PSA 3 mg/ml of hoger MRI en ondergingen mannen met PI-RADS score 3 of hoger gerichte en systematische biopsie. Het primaire eindpunt van de studie was detectie van klinisch significant prostaatcarcinoom (Gleason score ≥3+4).

In de biomarkergroep hadden 413 mannen (8%) Stockholm3 risicoscore 0,15 of hoger zodat ze werden verwezen voor systematische biopsie. In de MRI-enhanced groep hadden 929 mannen (12,2%) een PSA-niveau van 3 mg/ml of hoger en werden verwezen voor MRI met biopsie als ze een PI-RADS score 3 of hoger hadden. Detectie van klinisch significant prostaatcarcinoom was vergelijkbaar in de twee groepen: 2,3% in de biomarkergroep en 2,5% in de MRI-enhanced groep (relatieve proportie 0,92; 95%-bti 0,73-1,15). In de biomarkergroep werden meer biopsieën uitgevoerd dan in de MRI-enhanced groep (6,3% versus 4,4%; RP 1,43; 95%-bti 1,23-1,66) en werden meer indolente prostaatcarcinomen gedetecteerd (1,2% versus 0,5%; 2,21; 1,49-3,27).

De onderzoekers concluderen dat voor het detecteren van klinisch significant prostaatcarcinoom een Stockholm3 test gecombineerd met systematische biopsie vergelijkbaar was met MRI-gebaseerde screening met PSA-niveaus en systematische en gerichte biopsie, maar wel resulteerde in meer biopsieën en detectie van meer indolente prostaatcarcinomen.

1.Björnebo L, Discaccaciati, Falagario U et al. Biomeraker vs MRI-enhanced strategies for prostate cancer screening. The STHLM3-MRI randomized clinical trial. JAMA Network Open 2024;7:e247131

Summary: The STHLM3-MRI randomized clinical trial in Sweden found that combining a Stockholm3 test with systematic biopsies is comparable with MRI-based screening with PSA levels and systematic and targeted biopsies for detection of clinically significant prostate cancer, although this approach resulted in more biopsies as well as detection of a greater number of indolent cancers.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Retrospectieve studie van bendamustine-lymfodepletie voorafgaand aan liso-cel voor grootcellig B-cel lymfoom (0)
2024-04-22 15:00   ( Nieuws )
Tags:  LBCL bendamustine lymphodepletion before lisocabtagene maraleucel
Dr. Marco RuellaAnti-CD19 CAR T-celtherapie is een standaard-behandeling voor recidiverend en/of refractair grootcellig B-cel lymfoom (R/R LBCL). Een retrospectieve studie van de University of Pennsylvania (Philadelphia) heeft lymfodepletie met bendamustine voorafgaand aan lisocabtagene maraleucel (liso-cel) geëvalueerd. Dr. Marco Ruella en collega’s publiceren de studie in het Journal of Hematology & Oncology.1

Tussen begin mei 2021 en eind december 2023 kregen in het ziekenhuis van de universiteit 31 patiënten liso-cel na bendamustine-lymfodepletie, onder wie zeven patiënten (22,6%) die niet voldeden aan de inclusiecriteria van de liso-cel registratiestudies, in de meeste gevallen omdat ze te oud waren. Deze figuur laat de resultaten zien. Overall respons werd gezien in 76,9% en complete respons in 73,1%. Tijdens mediaan 6,3 maanden follow-up waren de zes-maands percentages 59,9% voor progressievrije overleving en 91,1% voor overall survival. Cytokine release syndrome en neurotoxiciteit werden beide gezien in 9,7% van de patiënten (alleen graad 1 en 2). Er waren geen infecties in de eerste dertig dagen na infusie van liso-cel. Graad 3 of hoger neutropenie en trombocytopenie werden gezien in 29,0% respectievelijk 9,7%.

De onderzoekers concluderen dat bendamustine-lymfodepletie gevolgd door liso-cel resulteerde in tumorresponsen met een mild toxiciteitsprofiel.

1.Ghilardi G, Paruzzo L, Patel V et al. Efficacy and safety of bendamustine for lymphodepletion before lisocabtagene maraleucel. J Hematol Oncol 2024;17:19

Summary: A retrospective study at the University of Pennsylvania (Philadelphia) found that among patients with large B-cell lymphoma, bendamustine lymphodepletion followed by lisocabtagene maraleucel resulted in tumor responses while ensuring a mild toxicity profile.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Multicenter fase 1a-studie van ivonescimab voor patiënten met gevorderde solide tumoren (0)
2024-04-22 13:30   ( Nieuws )
Tags:  advanced solid tumors ivonescimab
Prof. Jermaine CowardEr zijn aanwijzingen dat VEGF-remmers de therapeutische werkzaamheid van PD-(L)1 antilichamen kunnen versterken door omzetting van de immuunsuppressieve micro-omgeving van de tumoren (TME) in een immuunresponsieve TME. Ivonescimab is een first-in-class bispecifiek antilichaam gericht op zowel PD-1 als VEGF-A. Een multicenter fase 1a-studie in Australië heeft ivonescimab voor patiënten met gevorderde solide tumore geëvalueerd. Prof. Jermaine Coward (Icon Cancer Centre, Brisbane) en collega’s publiceren de studie in het Journal for ImmunoTherapy of Cancer.1


De studie includeerde 51 patiënten die in de 3+3+3 doseringsescalatie design oplopende doseringen ivonescimab kregen (0,3 to 30 mg/kg iedere twee weken). Er waren twee doseringslimiterende toxiciteiten met 30 mg/kg; de hoogst-verdragen dosering werd bepaald op 20 mg/kg iedere twee weken. Met deze dosering werden graad 3 of hoger treatment-related adverse events gezien in 27,5% van de patiënten, vooral hypertensie, verhoogde aminozuurtransferasen, en colitis. De figuur toont de werkzaamheidsuitkomsten. Onder de 47 voor werkzaamheid evalueerbare patiënten was de bevestigde objective response rate 25,5% en de disease control rate 63,8%. Onder negentien patiënten met platinaresistent ovariumcarcinoom hadden vijf partiële respons (26,3%). Er waren ook signalen van werkzaamheid in patiënten met pMMR colorectaalcarcinoom, niet-kleincellig longcarcinoom, en dMMR en pMMR endometriumcarcinoom.

De onderzoekers concluderen dat ivonescimab een manageable veiligheidsprofiel en veelbelovende werkzaamheid had voor meerdere typen gevorderde solide tumoren.

1.Frentzas S, Mislang ARA, Lemech C et al. Phase 1a dose escalation study of ivonescimab (AK112/SMT112), and anti-PD-1/VEGF-A bispecific antibody, in patients with advanced solid tumors. J ImmunoTher Cancer 2024-008037

Summary: A multicenter phase 1a trial in Australia found manageable safety and promising efficacy of ivonescimab in multiple solid tumors.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Fase 4-studie van veiligheid van fruquintinib in klinische praktijk in China (0)
2024-04-22 12:00   ( Nieuws )
Tags:  fruquintinib in Chinese patients in clinical practice
Prof. Shukui QinFruquintinib is een selectieve en potente orale multityrosinekinaseremmer van VEGFR. In China is fruquintinib goedgekeurd voor de behandeling van patiënten met metastatisch colorectaalacarcinoom (mCRC) na twee lijnen chemotherapie. Een fase 4-studie heeft de veiligheid van fruquintinib in de Chinese klinische praktijk geëvalueerd. Prof. Shukui Qin (China Farmaceutische Universiteit, Nanjing) en collega’s publiceren de studie in The Oncologist.1

Tussen 24 april 2019 en 27 september 2022 includeerde de studie 3005 patiënten die een eerste cyclus fruquintinib gestart hadden of binnen een week zouden starten met fruquintinib. De meeste patiënten hadden metastasen bij inclusie. De mediane leeftijd van 60 jaar. De mediane duur van de behandeling was 2,7 maanden. Bijna eenderde (32,5%) van de mCRC-patiënten kregen fruquintinib met concomitante andere neoplastische middelen. Treatment-emergent adverse events resulteerden in doseringsmodificatie in 20,8% van de patiënten en in discontinuering in 15,6%. De meest-gerapporteerde graad 3 of hoger TEAEs waren hypertensie (6% van de patiënten), palmair-plantair erythrodysesthesie syndroom (2,2%), en afname van het trombocytengetal (1,0%). Combinatietherapie resulteerde niet in excessieve toxiciteiten.

De onderzoekers concludere dat het veiligheidsprofiel van fruquitinib in de klinische praktijk over het algemeen consistent was met wat is gezien in klinische studies.

1.Li J, Wang Z, Zhong H et al. A phase IV study to evaluate the safety of fruquintinib in Chinese patients in real-world clinical practice. The Oncologist 2024.oyae073

Summary: A phase 4 study in China found that the safety profile of fruquintinib in the real world was generally consistent with that in clinical studies.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Retrospectieve studie van percutane beeld-geleide ablatie van levermetastasen van wekedelensarcoom (0)
2024-04-21 15:00   ( Nieuws )
Tags:  STS liver metastases percutaneous image-guided ablation
Dr. Rahul ShethEr is geen duidelijkheid over de optimale behandeling voor patiënten met wekedelensarcoom (STS) en levermetastasen. Een retrospectieve studie van MD Anderson Cancer Center (Houston TX) heeft veiligheid en werkzaamheid van percutane beeld-geleide ablatie in deze patiënten geïnventariseerd. Dr. Rahul Sheth en collega’s publiceren de studie in Cancer.1



De studie includeerde 55 patiënten (23 leiomyosarcoom, 22 GIST) die tussen begin 2011 en eind 2021 percutaneous image-guided ablation ondergingen voor 84 levermetastasen van STS, en tenminste 60 dagen na de ablatie gevolgd werden. Complete respons na twee maanden werd gezien in 90,5% van de behandelde lesies. Het primaire eindpunt van de studie was lokale tumor progressievrije overleving (LPFS). De LPFS-percentages waren 83% na één jaar en 80% na twee jaar. De leverspecifieke progressievrije-overlevingspercentages waren 66% na één jaar en 40% na twee jaar, met overall survival percentages 98% na één jaar en 94% na twee jaar. In twee patiënten werden complicaties gezien, onder wie één met graad 3 of hoger complicaties.

De onderzoekers concluderen dat percutane beeld-geleide ablatie van levermetastasen van wekedelensarcoom veilig en effectief is.

1.Awad A, Pal K, Yevich S et al. Safety and efficacy of percutaneous image-guided ablation for soft tissue sarcoma metastases to the liver. Cancer 2024.35330

Summary: Retrospective analysis of patients of MD Anderson Cancer Center (Houston, TX) found that percutaneous image-guided liver ablation of soft tissue sarcoma metastases was safe and efficacious.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Onmiddellijke versus uitgestelde systemische therapie voor patiënten met niet-resectabel pleuraal mesothelioom (0)
2024-04-21 13:30   ( Nieuws )
Tags:  inoperable pleural mesothelioma immediate versus deferred systemic therapy
Dr. Penelope BradburyDe 2018 ASCO-richtlijn voor de behandeling van pleuraal mesothelioom (PM) stelt dat onder patiënten met asymptomatisch inoperabel epithelioïd PM met lage ziektelast uitstel van systemische therapie kan worden overwogen. Een retrospectieve real-world analyse in het Princess Margaret Cancer Centre (Toronto, Canada) heeft uitkomsten met onmiddellijke systemische behandeling voor deze patiënten vergeleken met uitkomsten van uitgestelde systemische behandeling. Dr. Penelope Bradbury en collega’s publiceren de analyse in Clinical Lung Cancer.1

De onderzoekers identificeerden 222 patiënten die in Princess Margareth werden gezien met inoperabel PM. Onder deze patiënten kregen 189 (85%) onmiddellijk systemische behandeling en 33 (15%) uitgestelde behandeling en nauwgezette observatie. De systemische behandeling in deze twee groepen was chemotherapie-gebaseerd in 91% respectievelijk 79%. Patiënten in de groep met uitgesteld behandeling waren ouder (gemiddeld 70 jaar versus 67 jaar). hadden minder vaak stadium IV ziekte, en vaker epithelioïde histologie. In de groep met uitgestelde therapie werden 19 patiënten (58%) uiteindelijk behandeld. De mediane duur van follow-up was 10,9 maanden. De mediane overall survival onder alle patiënten was 12,4 maanden; significant langer onder de patiënten met uitgestelde behandeling dan onder patiënten met onmiddellijke behandeling (20,6 versus 11,5 maanden; p=0,02).

De onderzoekers concluderen dat onder geselecteerde patiënten met asymptomatisch niet-resectabel PM, uitstel van de behandeling en close observation geen ongunstige impact had op de OS.

1.Schmid S, Zhan L, Garcia M et al. Immediate versus deferred systemic therapy in patients with mesothelioma. Clin Lung Cancer 2024-04.011

Summary: A retrospective real-world analysis at Princess Margaret Cancer Centre (Totonto, Canada) found that among selected patients with asymptomatic unresectable pleural mesothelioma, deferral of systemic therapy with close observation may not impact overall survival or progression-free survival


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Risico-gebaseerde screening op longcarcinoom in een systeem van universele gezondheidszorg (0)
2024-04-21 12:00   ( Nieuws )
Tags:  Ontario Lung Cancer Screening Pilot
Prof. Martin TammemägiWereldwijd is longcarcinoom de eerste oorzaak van overlijden aan een maligniteit. In eerdere studies is gezien dat low-dose computed tomography screening van personen met hoog risico van longcarcinoom de ziekte-specifieke mortaliteit kan verlagen met tenminste 20%. In de Verenigde Staten wordt deze screening aangeboden in meer dan 400 centra, maar buiten de Verenigde Staten wordt de screening nog maar weinig toegepast. De Ontario Lung Cancer Screening Pilot heeft de performance van de screening geïnventariseerd. Prof. Martin Tammemägi (Brock University, St. Catharines ON) en collega’s publiceren resultaten van de pilotstudie in Nature Medicine.1

Tussen begin juni 2017 en eind mei 2019 recruteerde de studie 7768 personen met hoog risico geïdentificeerd met het PCLOm2012noRace lung cancer risk prediction model. Onder deze personen werden 4451 deelnemers succesvol gescreend en voorzien van hoog-kwalitatieve follow-up, inclusief geëigende behandeling. Het percentage gedetecteerd longcarcinoom was 2,4%; en het percentage vroeg-stadium longcarcinoom was 79,2%. Serious harms van de screening waren infrequent. De sensitiviteit voor detectie van longcarcinoom was tenminste 95,3% en de specificiteit was 95,5%. De adherentie aan jaarlijkse recall en surveillance scans was hoger dan 85%.

De onderzoekers concluderen dat de Ontario Lung Cancer Screening Pilot inzicht verschaft in methode voor implementatie van een risico-gebaseerd screeningsprogramma in een systeem van universele gezondheidszorg.

1.Tammemägi MC, Darling GE, Schmidt H et al. Risk-based lung cancer screening performance in a universal healthcare setting. Nature Med 2024-02904-z

Summary: The Ontario Lung Cancer Screening Pilot provides insights into how a risk-based organized lung screening program can be implemented in a large, diverse, populous geographic area within a universal healthcare system.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)