De analyse includeerde 712 mannen (gemiddelde leeftijd 62,0 ± 5,0 jaar) van wie biopten retrospectief beoordeeld werden, onder wie 93 cribriform-positieve ziekte hadden. Het primaire eindpunt van de analyse was progressie tot metastatische ziekte (bot, visceraal, of lymfeklier op imaging of PSA > 100 ng/ml). Na vijftien jaar was metastatische ziekte vastgesteld in 42 patiënten (5,9%). Cribriform-positieve ziekte was geassocieerd met significant hoger risico van metastase (HR 3,61; p=0,003). Radiotherapie met neoadjuvant ADT verlaagde het metastaserisico significant (HR 0,35; p=0,04), terwijl chirugie geassocieerd was met uitstel van metastase maar niet met significant betere lange-termijn uitkomsten vergeleken met actieve monitoring (HR 0,52; p=0,09). Onder patiënten met cribriform-negatieve ziekte was de incidentie van metastase laag en niet significant verschilde tussen de drie behandelingsgroepen.
De onderzoekers concluderen dat cribriforme morfologie een sterke onafhankelijke voorspeller was van vijftien-jaars metastase onder patiënten met prostaatcarcinoom, en dat radiotherapie met neoadjuvant ADT geassocieerd was met lager lange-termijn metastaserisico. De uitkomsten van de meeste patiënten met cribriform-negatieve ziekte waren gunstig; hetgeen eligibiliteit voor actieve surveillance steunt.
1.Sushentsev N, Warren AY, Colling R et al. Active monitoring, surgery, and radiotherapy for cribriform-positive and cribriform-negative prostate cancer. A secondary analysis of the PROTECT randomized clinical troal. JAMA Oncol 2025.4125
Summary: Retrospective secondary analysis of the phase 3 PROTECT trial found that among patients with localized prostate cancer, cribriform morphology was a strong and independent predictor of 15-year metastasis.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)