Oncologisch onderzoek.nl

Voortschrijdend inzicht in de moleculaire kenmerken van glioblastoom zou nieuwe gerichte therapieën mogelijk kunnen maken. De fase 1-2a paraplustudie NCT Neuro Master Match van de Universiteit van Heidelberg (Duitsland) heeft vijf gerichte behandelingen voor glioblastoom getest. Prof. Wolfgang Wick en collega’s publiceren de studie in Nature Medicine.¹

De studie includeerde 249 patiënten met nieuw-gediagnostiseerd glioblastoom zonder O6-methylguanine DNA-methyltransferase promoter hypermethylering. De molecular tumor board stratificeerde 108 patiënten aan de hand van moleculaire analyse naar één van vijf behandelingen: alectinib, idasanutline, palbociclib, vismodegib, of temsirolimus. Patiënten zonder matchende veranderingen (n=141) werden gerandomiseerd tussen atezolizumab-asunercept en de standaard-behandeling (SOC) temozolomide. Alle patiënten kregen radiotherapie. Primaire eindpunten waren doserings-limiterende toxiciteit en percentage patiënten met progressievrije overleving na zes maanden.

De substudies met alectinib en vismodegib gingen niet van start bij gebrek aan matchende patiënten. De idasanutline-substudie (n=9) werd vroegtijdig beëindigd op verzoek van de fabrikant. De temsirolimus-substudie (n=46) onder patiënten met geactiveerde mTOR-signalering resulteerde in een PFS-6 van 39,1% vergeleken met 18,5% in de SOC-groep (n=54), waarmee het primaire eindpunt bereikt werd. De substudies met atezolizumab (n=42), asunercept (n=26), en palbociclib (n=41) bereikten het primaire werkzaamheids-eindpunt niet. De veiligheidssignalen waren consistent met wat eerder gerapporteerd is over de betreffende middelen.

De onderzoekers concluderen dat deze resultaten nader onderzoek steunen van temsirolimus plus radiotherapie voor nieuw-gediagnostiseerd glioblastoom met geactiveerde mTOR-signalering.

1.Wick W, Lanz L-M, Wick A et al. Molecularly matched targeted therapies plus radiotherapy in glioblastoma: the phase 1/2a N²M² umbrella trial. Nature Med 2025-03928-9

Summary: The phase 1-2a NCT Neuro Master Match umbrella trial at the University of Heidelberg (Germany) evaluated various matched targeted treatments for newly diagnosed glioblastoma. The results support further investigation of temsirolimus plus radiotherapy for glioblastoma with activated mTOR signaling.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De fase 3-studie PORTEC-3, in 103 centra in zeven landen, randomiseerde vrouwen met hoog-risico endometriumcarcinoom naar adjuvante chemoradiotherapie of alleen adjuvante radiotherapie, met 330 patiënten in elk van beide groepen. In 2019 is gepubliceerd dat met mediaan 72,6 maanden follow-up het vijf-jaars overall survival percentage 81,4% was in de CRT-groep versus 76,1% in de CT-groep. Dr. Cathalijne Post (LUMC) en collega’s publiceren nu in The Lancet Oncology een vooraf-geplande analyse van tien-jaars resultaten van de studie.¹


De mediane follow-up op het moment van de nu gepubliceerde analyse was 10,1 jaar (IQR 9,8-11,0). De figuur laat resultaten van de analyse zien. Het tien-jaars OS-percentage was 74,4% in de CRT-groep en 67,3% in de RT-groep (HR 0,73; p=0,032) en het tien-jaars RFS-percentage was 72,8% versus 67,4% (0,74; p=0,034). Onder vrouwen met p53-abnormale tumoren was het tien-jaars OS-percentage 52,7% met CRT en 36,6% met RT (HR 0,52; p=0,021), en het tien-jaars RFS-percentage 52,6% versus 37,0% (HR 0,42; p=0,0026). Vrouwen met MMRd en POLE-gemuteerde tumoren hadden geen baat bij toevoegen van chemotherapie aan radiotherapie.

De onderzoekers concluderen dat tien-jaars OS en RFS significant beter waren met toevoeging van chemotherapie aan adjuvante radiotherapie voor hoog-risico endometriumcarcinoom, met het hoogste profijt onder vrouwen met p53-abnormale ziekte.

1.Post CCB, de Boer SM, Powell ME et al. Adjuvant chemoradiotherapy versus radiotherapy alone in women with high-risk endometrial cancer (PORTEC-3): 10-year clinical outcomes and post-hoc analysis by molecular classification from a randomised phase 3 trial. Lancet Oncol 2025; epub ahead of print

Summary: Long-term analysis of the multinational phase 3 PORTEC-3 trial found that among women with high-risk endometrial cancer, ten-years OS and RFS were improved with addition of chemotherapy to adjuvant radiotherapy, with most clinically relevant benefit suggested for p53 abnormal cancers.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Het is niet duidelijk of systemische therapie veilig achterwege kan worden gelaten in de behandeling van oligometastatisch heldercellig niercelcarcinoom (ccRCC). Een fase 2-studie van MD Anderson Cancer Center (Houston TX) heeft werkzaamheid van metastase-gerichte radiotherapie zonder systemische therapy voor ccRCC-patiënten met ten hoogste vijf metastasen. Dr. Chad Tang en collega’s publiceren de studie in The Lancet Oncology.¹

De studie includeerde 120 patiënten met ECOG performance status 2 of beter, histologisch bevestigd ccRCC, en tenminste één en ten hoogste vijf metastasen. De patiënten kregen radiotherapie naar alle ziektelocaties, met additionele metastase-gerichte therapie voor beperkte progressie. De primaire eindpunten waren progressievrije overleving en systemische-therapievrije overleving. Met 24 maanden als de vooraf-gespecificeerde grenswaarde voor succes. De mediane follow-up was 36,6 maanden (IQR 26,5-51,1). De mediane PFS was 17,7 maanden (95%-bti 14,9-22,4) en de mediane systemisch-therapievrije overleving was 34,0 maanden (28,3-54,1) waarmee de studie voldeed aan de vooraf-gespecificeerde doelstelling. Zeven patiënten (6%) hadden graad 3 adverse events die mogelijk samenhingen met de therapie. Eén patiënt had hyperglycemie. Geen van de patiénten overleed aan een oorzaak die met de behandeling samenhing.

De onderzoekers concluderen dat geselecteerde patiënten met oligometastatisch ccRCC gunstige uitkomsten hadden met metastase-gerichte therapie zonder systemische behandeling.

1.Tang C, Sherry AD, Seo A et al. Metastasis-directed radiotherapy without systemic therapy for oligometastatic clear-cell renal-cell carcinoma: primary efficacy analysis of a single-arm, single-centre, phase 2 trial. Lancet Oncol 2025-00380-8

Summary: A phase 2 trial at MD Anderson Cancer Center (Houston, TX) found that select patients with oligometastatic clear-cell renal cell carcinoma can be managed with metastasis-directed therapy with prolonged time off systemic therapy, favorable progression-free survival, and limited adverse events.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Fragiele patiënten en patiënten in de leeftijd van 80 jaar en ouder zijn ondervertegenwoordigd in klinische studie van CLL. De multicenter CLL-Frail trial in Duitsland en Oostenrijk heeft acalbrutinib voor CLL in deze patiënten geëvalueerd. Dr. Barbara Eichhorst (Universiteit van Keulen) en collega’s publiceren de studie in Blood.¹

De nulhypothese was een objective response rate van 65% na zes cycli. De studie includeerde 53 patiënten (mediane leeftijd 81 jaar; 47,2% fragiel), onder wie 34 op het moment van de nu gepubliceerde analyse nog volgens het protocol van de studie behandeld werden. De meest frequente redenen voor vroege discontinuering waren bijwerkingen (tien patiënten) en overlijden (vijf). De ORR onder de 46 patiënten die drie of meer cycli kregen was 93,5% (95%-bti 82,1-98,6) waarmee het primaire eindpunt bereikt werd. De mediane follow-up was 19 maanden, met mediane twaalf-maands percentages voor progressievrije overleving en overall survival 93,3% respectievelijk 95,5%. Meer dan de helft (53,5%) van de patiënten rapporteerden verbetering van hun zelf-beoordeelde fragiliteit. Alle patiënten hadden adverse events, en 63,5% hadden graad 3 of hoger AEs, maar er waren geen gevallen van ernstige bloeding, en atriumfibrilleren was zeldzaam (twee patiënten). Vijf patiënten overleden, onder wie vier binnen vier weken na de behandeling.

De onderzoekers concluderen dat acalubrutinib monotherapie een werkzame en veilige behandeling was voor CLL in oudere en fragiele patiënten.

1.Simon F, Ligtvoet R, Bohn J-P et al. Acalabrutinib treatment for older (≥ 80 years old) and/or frail patients with CLL: primary end point analysis of the CLL-Frail trial. Blood 2025028550

Summary: The prospective CLL-Frail trial in Germany and Austria found high efficacy and manageable tolerability of acalabrutinib monotherapy for CLL in elderly and/or frial patients.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is geen duidelijkheid over de prognostische impact van tumorgrootte onder patiënten met niet-kleincellig longcarcinoom met T3 multifocale ziekte. Een analyse van gegevens in de SEER-Medicare Database heeft deze impact geïnventariseerd. Dr. Ravi Rajaram (MD Anderson Cancer Center, Houston TX) en collega’s publiceren de analyse in Lung Cancer.¹

De analyse includeerde patiënten ouder dan 65 jaar met T3 multifocale ziekte gestratificeerd naar grootte van de primaire tumor (T3-small tot 3 cm; T3-large 3 tot 7 cm). Onder N0-patiënten die chirurgisch werden behandeld hadden patiënten met T3-small ziekte mediane overall survival 86,1 maanden (95%-bti 70,2-95,9) vergeleken met 44,1 maanden (36,4-52,7) onder N0-patiënten met T3-large ziekte. Onder N0-patiënten die niet chirurgisch werden behandeld was de mediane OS 26,7 maanden (95%-bti 22,3-30,7) voor T3-small ziekte en 14,1 maanden (12,3-17,2) voor T3-large ziekte. Onder de N1-patiënten was de OS niet verschillend tussen de subgroepen.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met T3 multifocale ziekte zonder nodale betrokkenheid, grootte van de primaire tumor geassocieerd is met de overleving.

1.Rajaram R, Huang Q, Johnson BH et al. Implications of primary tumor size on overall survival in patients with multifocal T3 non-small cell lung cancer. Lung Cancer 2025-00638-5

Summary: Analysis of data in the SEER-Medicare database found that in NSCLC patients aged > 65 years with T3 multifocal disease without nodal involvement, tumor size is associated with overall survival.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Leptomeningeale metastase (LM) is geassoceerd met slechte overleving en weinig behandelingsopties. De meest-gebruikte behandeling voor LM van solide tumoren is foton involved-field radiotherapie (IFRT). Een multicenter gerandomiseerde fase 2-studie in de Verenigde Staten heeft proton-craniospinale bestraling (pCSI) voor LM vergeleken met IFRT. Dr. Jonathan Yang (New York University Grossman School of Medicine) en collega’s publiceren de studie in JAMA Oncology.¹

De studie includeerde 63 patiënten met LM van niet-kleincellig longcarcinoom of mammacarcinoom (mediane leeftijd 59 jaar; IQR 50-56; 73,5% vrouwen). De patiënten werden 2:1 gerandomiseerd naar pCSI (n=42) of IFRT (n=21). Het primaire eindpunt was CNS-progressievrije overleving. Een geplande interimanalyse liet zien dat de mediane CNS-PFS 8,2 maanden was in pCSI-groep versus 2,3 maanden in de IFRT-groep (p<0,001), waarna de studie voortijdig gesloten werd. De mediane overall survival was 11,3 maanden in de pCSI-groep en 4,9 maanden in de IFRT-groep (p=0,04). Onder 35 patiënten met LM van andere maligniteiten, die allen pCSI kregen, was de mediane CNS-PFS 5,8 maanden en de mediane OS 7,0 maanden.

De onderzoekers concluderen dat deze resultaten suggereren dat onder patiënten met LM, pCSI resulteerde in betere CNS-PFS dan IFRT.

1.Yang JT, Uarramilli D, Pentsova E et al. Proton craniospinal irradiation for patients with leptomeningeal metastasis. A randomized clinical trial. JAMA Oncol 2025.3007

Summary: A multicenter randomized phase 2 trial in the United States found that proton craniospinal irradiation compared with photon involved-field radiotherapy for leptomeningeal metastasis resulted in better CNS-PFS.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Introductie van antibody-drug conjugates heeft de uitkomsten van patiënten met metastatisch mammacarcinoom aanzienlijk verbeterd, maar er zijn geen biomarkers bekend die de respons en resistentie kunnen voorspellen. De fase 2-studie ICARUS-BREAST01 van Gustave Roussy (Villejuif, Frankrijk) heeft patritumab deruxtecan (HER2-DXd) geëvalueerd onder patiënten met HR-positief HER2-negatief metastatisch mammacarcinoom (HR+ HER2- mBC) na progressie op CDK4/6-remmers en één lijn chemotherapie. Dr. Barbara Pistilli en collega’s publiceren de studie in Nature Medicine.¹

De studie includeerde 99 patiënten die intraveneus HER3-DXd 5,6 mg/kg iedere drie weken kregen. De figuur laat de resultaten zien. De studie bereikte het primaire eindpunt met een overall response rate van 53,5% (90%-bti 44,8-62,1). De meest-frequente adverse events waren vermoeidheid (83% van de patiënten), misselijkheid (75%), diarree (53%), en alopecie (40%). Exploratieve analyse suggereerde een associatie tussen ORR en zowel spatiële distributie van HER3 als ook afwezigheid van ESR1-mutaties, en tussen progressievrije overleving en HER3-expressie.

De onderzoekers concluderen dat HER3-DXd veelbelovende werkzaamheid en manageable tolerabiliteit had onder patiënten met HR+ HER2- mBC na progressie op CDK4/6-remmers.

1.Pistilli B, Mosele F, Corcos N et al. Patritumab deruxtecan in HR+HER2- advanced breast cancer: a phase 2 trial. Nature Med 2025-03885-3

Summary: The phase 2 ICARUS-BREAST01 trial at Gustave Roussy (Villejuif, France) found promising activity and manageable tolerability of patritumab deruxtecan (HER3-DXd) among patients with HR+ HER2- mBC after progression on CDK4/6 inhibitors.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er zijn geen gegevens beschikbaar over tumorcontrolepercentages met eerstelijns radiotherapie voor vestibulair schwannoom (VS). Een retrospectieve studie in acht centra in vier landen heeft deze percentages geïnventariseerd. Dr. Daniele Borsetto (Cambridge University Hospitals, VK) en collega’s publiceren de studie in JAMA Otolaryngology – Head & Neck Surgery.¹

De studie includeerde 1883 patiënten (mediane leeftijd bij diagnose 63 jaar; IQR 53-71; 51,8% vrouwen) die tussen begin 2000 en eind 2023 eerstelijns radiotherapie kregen voor VS. De figuur laat de controlepercentages zien. Als falen van de behandeling gedefinieerd werd als toename van de grootste intracraniële tumordiameter met 3 mm of meer tijdens de eerste twee jaar na radiotherapie of 2 mm of meer daarna, dan was het tien-jaars tumorcontrolepercentage 76,1% (95%-bti 72,7-79,2). Het percentage patiënten dat in tien jaar vrij bleef van conversie naar chirurgie bedroeg 92,6% (95%-bti 90,4-94,3). Pretreatment grootte van de tumor en tumorlocatie (intra- versus extracanaliculair) waren niet significant geassocieerd met falen van de behandeling.

De onderzoekers concluderen dat de studie tumorcontrolepercentages heeft geïnventariseerd onder VS-patiënten die eerstelijns radiotherapie kregen.

1.Sethi M, Gowrishankar S, Tysome J et al. Radiotherapy for growing vestibular schwannomas. JAMA Otolaryngol Head Neck Surg 2025.1953

Summary: A retrospective study at 8 centers in 4 countries found 10-year tumor control rate of 76.1% with first-line radiotherapy for vestibular schwannomas.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)