Het US Military Health System (MHS) levert
vergelijkbare gezondheidszorg aan alle Amerikaanse militairen. Een analyse
binnen het MHS heeft de associatie onderzocht tussen comorbiditeiten het het
stadium van longcarcinoom op het moment van diagnose. Prof. Kangmin Zhu (Murtha Cancer Center
Research Program, Bethesda MD) en collega’s publiceren de analyse online in Cancer Causes & Control.1De analyse, gebaseerd op gegevens in het Central Cancer Registy van het Amerikaanse Department of Defense, includeerde 4768 patiënten met primair NSCLC. Comorbiditeiten werden gedefinieerd als ziekten die worden meegewogen in de Charlson Comorbidity Index en die werden gediagnostiseerd binnen drie jaar voor de NSCLC-diagnose. Vroeg-stadium NSCLC werd gedefinieerd als stadium I of II; laat stadium als stadium III of IV. Vergeleken met patiënten zonder comorbiditeiten hadden patiënten met eerdere comorbiditeiten een lagere waarschijnlijkheid van diagnose in laat stadium. Onder specifieke comorbiditeiten was COPD geassocieerd met 22% lagere waarschijnlijkheid van NSCLC-diagnose in laat stadium (versus geen COPD OR 0,78; 95%-bti 0,68-0,90) terwijl congestief hartfalen (OR 1,30; 95%-bti 1,00-1,69) en levercirrose/chronische hepatitis (OR 1,87; 95%-bti 1,24-2,82) een verhoogd risico hadden van NSCLC-diagnose in laat stadium.
De onderzoekers concluderen dat onder NSCLC-patiënten in een equal access health system specifieke comorbiditeiten uiteenlopende associaties hebben met laat stadium bij diagnose.
1.Lin J, McGlynn KA, Nations JA et al. Comorbidity and stage at diagnosis among lung cancer patients in the US military health system. Cancer Causes Control 2020; epub ahead of print
Summary: An analysis within the group of beneficiaries of the US Military Health System found that among NSCLC patients in an equal access health system, the likelihood of late stage at diagnosis differed by specific comorbid diseases.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Allogene hematopoïetische
stamceltransplantie (alloHCT) vergeleken met alleen consolidatietherapie is
geassocieerd met verbetering van de uitkomsten van patiënten met high-risk cytogenetics AML in eerste
complete remissie (CR1). Slechts ongeveer 40% van deze patiënten ondergaat in
de praktijk alloHCT. Een multicenterstudie in de Verenigde Staten en Canada
heeft de waarde onderzocht van een georganiseerde benadering gericht op vroege
identificatie van geschikte donoren voor deze patiënten. Dr. John Pagel
(Swedish Cancer Institute, Seattle WA) en collega’s publiceren de 
Stimulering
van het antitumor-immuunsysteem door blokkade van PD-1 of CTLA-4 kan resulteren
in ernstige toxiciteit die immuunsuppressieve therapie vereist. Een analyse van
het prospectieve Nederlandse Melanoombehandelingsregister heeft de associatie
van deze toxiciteit met overleving onderzocht, en ook de impact van het
toxiciteitsmanagement op de overleving geïnventariseerd. Dr. Karijn
Suijkerbuijk (UMC Utrecht) en collega’s publiceren de 
In patiënten
met chemorefractair metastatisch colorectaalcarcinoom (mCRC) was behandeling
met TAS-102 vergeleken met placebo geassocieerd met significant overall survival profijt. Een
multicenter gerandomiseerde fase 2-studie in Denemarken heeft de waarde
onderzocht van toevoeging van bevacizumab aan deze behandeling. Prof. Per
Pfeiffer (Universiteit van Zuid-Denemarken, Odense) en collega’s publiceren de 
Immuuncheckpointremmers
(ICIs) hebben geresulteerd in verbetering van de prognose van verscheidene
typen maligniteiten. De werkzaamheid van ICIs voor sarcomatoïd carcinoom van de
long (LSC) is nog niet bekend. Een retrospectieve multicenterstudie in Frankrijk
heeft werkzaamheid onderzocht van tweede- of laterelijns ICIs voor LSC. Prof.
Marie Wislez (Hôpital Cochin, Parijs) en collega’s publiceren de 
Er is
behoefte aan nieuwe behandelingen voor amyloïde lichte-keten (AL) amyloïdose.
Een studie van University College London (UK) heeft de veiligheid en
werkzaamheid onderzocht van de combinatie van ixazomib-lenalidomide-dexamethason
(IRd) voor recidiverend AL amyloïdose. Prof. Ashutosh Wechalekar en collega’s
publiceren de 
In recente
studies zijn vroege (binnen negentig dagen na de start) cardiale bijwerkingen (CAEs)
van immuunchceckpointremmers (ICIs) voor maligniteiten beschreven. Deze
bijwerkingen, vooral acute en fulminante myocarditis, kunnen levensbedreigende
zijn maar komen zelden voor (in ongeveer 1% van de patiënten). Er is minder
informatie beschikbaar over het voorkomen van late CAEs (na negentig dagen of
langer) na ICIs voor maligniteiten. Een Franse cohortstudie en database-analyse
heeft late CAEs van ICIs voor maligniteiten geïnventariseerd en vergeleken met
vroege CAEs. Dr. Joachim Alexandre (Centre Hospitalier Universitaire de Caen)
en collega’s publiceren de 
Empirische
antifungustherapie (EAT) wordt aanbevolen voor persistente febriele neutropenie
(FN), maar is in de meeste patiënten geassocieerd met overbehandeling. De
D-index, berekend als het oppervlak omgeven door de neutrofielencurve en de
horizontale lijn bij een neutrofielengetal van 500/μl, geeft een indruk van
zowel de duur als de diepte van de neutropenie, en maakt real-time monitoring
mogelijk van het risico van invasieve fungusinfectie in individuele patiënten. Een
multicenter gerandomiseerde noninferioriteits-studie in Japan heeft een nieuwe
benadering voor patiënten met persistent FN onderzocht, de D-index geleide
vroege antifungustherapie (DET), waarin antifungustherapie wordt uitgesteld tot
de D-index de waarde van 5500 bereikt of tot positieve serum- of imaging-testen
worden vastgesteld. De studie vergeleek DET met EAT. Prof. Yoshinobu Kanda
(Jichi Medische Universiteit, Saitama) en collega’s publiceren de 