In
retrospectieve en éénarmige prospectieve studies is klinisch profijt gezien van
neoadjuvant imatinib voor GISTs. Bij gebrek aan gerandomiseerde studies blijft
de impact van neoadjuvante systemische therapie (NAT) vergeleken met upfront
resectie (UR) voor GISTs echter onduidelijk. Een analyse van de National Cancer Database heeft
uitkomsten van NAT voor GISTs geïnventariseerd. Dr. Celina Ang (Icahn School of Medicine at
Mount Sinai, New York) en collega’s publiceren de analyse in het International Journal of Cancer.1In de NCDB identificeerden de onderzoekers 16.308 patiënten die tussen begin 2004 en eind 2016 resectie ondergingen voor gelokaliseerd GIST van maag, slokdarm, dunne darm, of colorectum. Onder deze patiënten waren er 865 (5,3%) die eerst tenminste drie maanden NAT kregen. De mediane duur van NAT was 6,3 maanden. Van de NAT-patiënten had 72,8% hoog-risico GIST versus 49,7% van de UR-patiënten. In voor propensiteit-score gewogen analyse was NAT geassocieerd met significant overlevingsvoordeel (HR 0,85; 95%-bti 0,80-0,91). Negentig-dagen postoperatieve mortaliteit was lager in de NAT-groep (0,5%) dan in de UR-groep (2,2%). Er was geen significant verschil tussen beide groepen in percentage patiënten met R0-resectie.
De onderzoekers concluderen dat ondanks een hoger percentage hoog-risico patiënten in de NAT-groep, de NAT-groep vergeleken met de UR-groep een overlevingsvoordeel had en een lager risico van negentig-dagen postoperatieve mortaliteit, zonder ongunstig effect op het bereiken van R0-resectie.
- 1.Marqueen KE, Moshier E, Buckstein M, Ang C. Neoadjuvant therapy for gastrointestinal stromal tumors: a propensity score weighted analysis. Int J Cancer 2021; epub ahead of print
Summary: Analysis of the National Cancer Database found that neoadjuvant systemic therapy for localized GIST was associated with modest survival benefit and lower risk of 90-day postoperative mortality, with (compared to upfront resection) no difference in likelihood of achieving R0 resection.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Zwangerschaps-geassocieerd
mammacarcinoom (PABC), gedefinieerd als mammacarcinoom gediagnostiseerd tijdens
of binnen een jaar na de zwangerschap, wordt gezien in ongeveer één van elke
drieduizend zwangerschappen. PABC maakt ongeveer 7% uit van alle gevallen van
mammacarcinoom in vrouwen tot de leeftijd van 45 jaar. Een Nederlandse studie
heeft histopathologische kenmerken van PABC geïnventariseerd. Dr. Britt Suelman
(UMC Utrecht) en collega’s publiceren de 
Recente ontwikkelingen
in immuuntherapie hebben geresulteerd in verbetering van oncologische
uitkomsten van gevorderd melanoom. In veel patiënten wordt echter geen respons
op de behandeling gezien. Een multicenter gerandomiseerde fase 2b-studie in de
Verenigde Staten heeft de waarde onderzocht van tumor lysate, particle-loaded, dendritic cell (TLPLDC)-vaccin voor
preventie van recidief na resectie voor stadium III of IV melanoom. Dr. Timothy Vreeland (MD Anderson
Cancer Center, Houston TX) en collega’s publiceren de 
Niet-functioneel
hypofyseadenoom (NFPA) is een veel-voorkomende aandoening die over het algemeen
geen klachten geeft. In een gering
percentage van de patiënten wordt groei van het adenoom gezien, resulterend in
visusklachten, hoofdpijn, en andere symptomen. Een retrospectieve studie van de
Universiteit van Sichuan (China) heeft werkzaamheid en veiligheid van gamma
knife radiochirurgie (GKRS) als initiële behandeling voor NFPA geëvalueerd. Dr.
Jing Chen en collega’s publiceren de 
Na resectie
met curatieve intentie van niet-kleincellig longcarcinoom wordt in teveel
patiënten recidief gezien dat resulteert in mortaliteit. Er zijn aanwijzingen
voor werkzaamheid van melatonine voor NSCLC, maar het effect van adjuvant
melatonine is niet bekend. De fase 3-studie AMPLCaRE in Canada heeft de impact van
adjuvant melatonine na complete resectie van NSCLC op het risico van recidief
geëvalueerd. Dr. Dugald Seely (Ottawa Integrative Cancer Centre) en collega’s
publiceren de 
Immuuncheckpointremmers
(ICIs) kunnen worden gebruikt na allogene hematopoïetische
stamceltransplantatie (alloHCT) om immuundysfunctie tegen te gaan. ICIs na
alloHCT zijn echter ook geassocieerd met verhoogd risico van graft-versus-host disease (GVHD). Een
retrospectieve studie van MD Anderson Cancer Center (Houston TX) heeft de
associatie tussen GVHD-profylaxe en frequentie van GVHD in patiënten die ICIs
kregen na alloHCT voor AML of MDS. Dr. Chantal Saberian en collega’s publiceren
de 
Preklinische
en vroege klinische gegevens suggereren dat downstream remming met een
MEK-remmer zoals binimetinib werkzaam kan zijn in NRAS-gemuteerde maligniteiten. Het subprotocol Z1A van de fase
2-studie NCI-MATCH heeft binimetinib voor NRAS-gemuteerde
maligniteiten (behalve melanoom) geëvalueerd. Dr. James Cleary (Dana-Farber Cancer Institute,
Boston MA) en collega’s 
