In eerdere
studies is werkzaamheid gezien van pembrolizumab voor PD-L1 positief
metastatisch of niet-resectabel cervixcarcinoom na progressie tijdens
chemotherapie. De multinationale fase 3-studie KEYNOTE-826 heeft toevoeging van
pembrolizumab aan chemotherapie met of zonder bevacizumab voor gevorderd
cervixcarcinoom geëvalueerd. De studie wordt gepresenteerd op ESMO 2021. Dr.
Nicoletta Colombo (Universiteit van Milaan-Bicocca) en collega’s publiceren de studie ook in The New England Journal of
Medicine.1De studie includeerde patiënten met persistent, recidiverend, of metastatisch cervixcarcinoom 1:1 naar ten hoogste 35 cycli van pembrolizumab 200 mg of placebo iedere drie weken toegevoegd aan platina-gebaseerde chemotherapie en, per investigator discretion, bevacizumab. De primaire eindpunten van de studie waren progressievrije overleving en overall survival, sequentieel getest in patiënten met PD-L1 combined positive score 1 of hoger, in alle gerandomiseerde patiënten (ITT-populatie), en in patiënten met een PD-L1 CPS 10 of hoger.
Onder de 548 patiënten met een PD-L1 CPS 1 of hoger was de mediane PFS 10,4 maanden in de pembrolizumabgroep versus 8,2 maanden in de placebogroep (HR 0,62; p<0,001). Onder de 617 ITT-patiënten was de mediane PFS 10,4 maanden versus 8,2 maanden (HR 0,65; p<0,001). Onder de 317 patiënten met een PD-L1 CPS 10 of hoger was de mediane PFS 10,4 maanden versus 8,1 maanden (HR 0,58; p<0,001). De twee-jaars OS-percentages waren 53,0% versus 41,7% (HR 0,64; p<0,001); 50,4% versus 40,4% (HR 0,67; p<0,001); en 54,4% versus 44,6% (HR 0,61; p=0,001). De meest-gerapporteerde graad 3 tot en met 5 adverse events waren anemie (30,3% van de patiënten met pembrolizumab en 26,9% van de patiënten met placebo) en neutropenie (12,4% en 9,7%).
De onderzoekers concluderen dat PFS en OS significant langer waren met pembrolizumab dan met placebo onder patiënten die chemotherapie met of zonder bevacizumab kregen voor persistent, recidiverend, of metastatisch cervixcarcinoom.
1.Colombo N, Dubot C, Lorusso D et al. Pembrolizumab for persistent, recurrent, or metastatic cervical cancer. N Engl J Med 2021; epub ahead of print
Summary: The multinational phase 3 KEYNOTE-826 trial evaluated addition of pembrolizumab versus placebo to platinum-based chemotherapy with or without bevacizumab for persistent, recurrent, or metastatic cervical cancer. Progression-free and overall survival were significantly longer with pembrolizumab than with placebo, both in patients with PD-L1 combined positive score of 1 and more, and in the ITT population. The most common grade 3 to 5 adverse events were anemia (30.3% of patients in the pembrolizumab group and 26.9% in the placebo group) and neutropenia (12.4% and 9.7%, respectively).
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Orale
mucositis (OM) en stralingsdermatitis (RD) zijn frequente en invaliderende
bijwerkingen van radiotherapie. De Franse multicenter prospectieve Safe PBM
studie evalueerde het nieuwe 
De
multinationale fase 3-studie MONALEESA-2 randomiseerde niet-eerder behandelde
postmenopauzale patiënten met HR-positief HER2-negatief gevorderd
mammacarcinoom (ABC) naar de CDK4/6-remmer ribociclib plus letrozol (RIB-arm;
n=334) of placebo plus letrozol (PBO-arm; n=334). In 2016 is 
Er zijn geen
goedgekeurde HER2-gerichte therapieën voor patiënten met niet-kleincellig
longcarcinoom (NSCLC). De multinationale fase 2-studie DESTINY-Lung01 heeft het
HER2 antibody-drug conjugate
trastuzumab deruxtecan voor metastatisch HER2-gemuteerd
NSCLC geëvalueerd. Dr. Bob Li (Memorial Sloan Kettering Cancer Center)
presenteert de studie ESMO 2021. Li en collega’s publiceren de 
De uitkomsten
van RAS-gemuteerd metastatisch
colorectaalcarcinoom zijn slecht, en de patiënten hebben weinig therapeutische
opties. Adavosertib is een small-molecule
remmer van WEE1 kinase. De fase 2-studie FOCUS4-C in 25 centra in het Verenigd
Koninkrijk heeft de hypothese getoetst dat afwijkingen in DNA-replicatie die
worden gezien in mCRC met zowel RAS-
als TP53-mutaties de tumoren gevoelig
maken voor WEE1-remming. De studie wordt gepresenteerd op ESMO 2021. Prof.
Timothy Maughan (University of Oxford) en collega’s publiceren de 
Niet-eerder
behandelde patiënten met microsatelliet-stabiel metastatisch
colorectaalcarcinoom (mCRC) worden gewoonlijk behandeld met combinaties van
fluoruracil en folinezuur (FU/FA) plus oxaliplatine of irinotecan, en een EGFR-
of VEGF-gericht antilichaam. De Duitse multicenter gerandomiseerde
PANAMA-studie heeft toevoegen van panitumumab aan FU/FA-onderhoudstherapie voor
RAS-wildtype mCRC geëvalueerd. Prof.
Dominik Modest (Charité-Universitätsmedizin Berlin) en collega’s publiceren de 
Het
vijf-jaars risico van progressie van hoog-risico smeulend myeloom (SM) tot
symptomatisch multipel myeloom bedraagt ongeveer 75%. Een fase 2-studie in het
National Institutes of Health Clinical Center (Bethesda MD) heeft triplet
therapie met carfilzomib-lenalidomide-dexamethason (KRd) gevolgd door
lenalidomide-onderhoud voor hoog-risico SM geëvalueerd. Prof. Dickran
Kazandjian (University of Miami FL) en collega’s publiceren de 
Er zijn
aanwijzingen voor een associatie van pathogene kiemlijn-varianten (PVs) in het ATM-gen met het risico van
pancreascarcinoom (PaC). Genetisch testen identificeert deze varianten in 1%
tot 3% van niet-geselecteerde PaC-patiënten, maar het levenslange risico van
PaC onder patiënten met een ATM-PV is
niet bekend. Een multicenter cohortstudie in de Verenigde Staten heeft
leeftijd-specifiek voorkomen van PaC in dragers van ATM-PVs geïnventariseerd. Prof. Alison Klein (Sidney Kimmel
Comprehensive Cancer Center, Baltimore MD) en collega’s publiceren de 
