Garsorasib
(aka D-1553) is een orall beschikbare potente en selectieve remmer van KRAS met
G12C-mutatie. Een multicenter fase 1-studie in China heeft garsorasib voor KRASG12C-gemuteerd
NSCLC geëvalueerd. Prof. Shun Lu (Jiaotong Universiteit, Shanghai) en collega’s
publiceren de studie in het Journal of Thoracic
Oncology.1De studie includeerde 79 patiënten die in de doseringsescalatiefase garsorasib kregen in doseringen 600 mg eenmaal daags, 800 mg eenmaal daags, 1200 mg eenmaal daags, 400 mg tweemaal daags, en 600 mg tweemaal daags. In de expansiefase kregen de patiënten garsorasib 600 mg tweemaal daags. Treatment-related adverse events werden gerapporteerd voor 75 patiënten (94,9%) en graad 3 of 4 TRAEs voor 30 patiënten (38,0%). De meeste TRAEs waren manageable, en de patiënten verdroegen de behandeling goed. Onder de 74 patiënten die evalueerbaar waren voor werkzaamheid hadden 30 partiële respons (ORR 40,5%) en 38 andere patiënten stabiele ziekte (DCR 91,9%). De mediane duur van respons was 7,1 maanden, en de mediane progressievrije overleving was 8,2 maanden. Onder de 62 patiënten die de RP2D van garsorasib 600 mg tweemaal daags kregen waren er 24 met partiële respons (ORR 38,7%) en 32 met stabiele ziekte (DCR 90,3%), met mediane DOR 6,9 maanden en mediane PFS 7,6 maanden. Onder patiënten met hersenmetastasen was de ORR 17% en de DCR 100%.
De onderzoekers concluderen dat garsorasib een veelbelovende therapeutische optie is voor patiënten met KRAS G12C-gemuteerd NSCLC.
1.Li Z, Song Z, Zhao Y et al. D-1553 (garsorasib), a potent and selective inhibitor of KRASG12C in patients with non-small cell ling cancer: phase I study results. J Thorac Oncol 2023.03.015
Summary: A multicenter phase 1 study in China found that the KRASG12C inhibitor garsorasib (D-1553) is a promising therapeutic option for patients with KRASG12C mutated NSCLC.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Als er geen
eerstegraads verwant (FD) beschikbaar is als donor voor haploïdentieke
hematopoïetische celtransplantatie (HCT) voor patiënten met acute leukemie in
remissie, kan het nodig zijn een niet-eerstegraads verwant (NFD) als donor te
gebruiken. De werkzaamheid van HCT van NFD-donoren is niet bekend. Een analyse
van patiënten in het register van de European
Society for Blood and Marrow Transplantation heeft uitkomsten na
haploïdentieke HCT met NFD- versus FD-donoren voor AML of ALL vergeleken. Prof.
Norbert-Claude Gorin (Sorbonne Universiteit, Parijs) en collega’s 
Er is weinig
onderzoek uitgevoerd naar de waarde van salvage chirurgie na
tyrosinekinaseremmers voor gevorderd oncogeen-gedreven niet-kleincellig
longcarcinoom (NSCLC). Een retrospectieve multicenterstudie in Italië heeft
salvage chirurgie na eerstelijns alectinib voor gevorderd NSCLC met
ALK-rearrangement geëvalueerd. Prof. Filippo Lococo (Policlinico Gemelli, Rome)
en collega’s publiceren de 
Myelodysplastische
syndromen (MDS) vormen een groep heterogene myeloïde neoplasmen waarvoor een
risico-aangepaste behandelstrategie vereist is. Het risico wordt momenteel
ingeschat aan de hand van het Revised
International Prognostic Scoring System (IPSS-R) op basis van klinische
kenmerken. Onlangs is een nieuw klinisch-moleculair prognostisch model
voorgesteld, het Molecular International
Prognostic Scoring System (IPSS-M) waarin ook genomische kenmerken zijn
opgenomen. Een studie van met multinationale GenoMed4All consortium heeft
retrospectief dew prognostische waarde van IPSS-R en IPSS-M onderzocht aan de
hand van uitkomsten van 2876 MDS-patiënten. Prof. Matteo Giovanni Della Porta
(Humanitas Universiteit, Milaan) en collega’s publiceren de 
Onder
patiënten met pancreaticobiliaire maligniteiten (PBCA) is het verkrijgen van
voldoende tumorweefsel voor genomische profilering vaak niet goed mogelijk, en
leveren liquide biopten op basis van plasma soms niet voldoende sensitiviteit.
Een studie in het Centraal Ziekenhuis van Yamanashi (Japan) heeft gal als bron
van circulerend tumor DNA (ctDNA) onder deze patiënten vergeleken met plasma. Prof.
Masao Omata en collega’s publiceren de 
Er is geen
duidelijkheid over de prognostische betekenis van de neutrofiel/lymfocyt-radio (NLR)
in patiënten die stereotactische radiotherapie (SBRT) krijgen voor
vroeg-stadium niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC). Een retrospectieve cohortstudie
van Roswell Park Comprehensive Cancer Center (Buffalo NY) heeft de associatie
tussen pretreatment NLR en overleving na SBRT voor vroeg-stadium NSCLC
geïnventariseerd. Prof. Anurag Singh en collega’s publiceren de 
Myelodysplastische
syndromen (MDS) die worden gediagnostiseerd na blootstelling aan chemotherapie
en/of radiotherapie (therapie-gerelateerde MDS; tMDS) maken tussen 10% en 20%
van alle MDS uit. Vergeleken met de novo
MDS is tMDS geassocieerd met hoger-risico klinische kenmerken, waaronder
cytogenetische abnormaliteiten en hoog-risico mutaties. Een
bevolkings-gebaseerde studie in Zweden heeft uitkomsten van verschillende typen
tMDS geïnventariseerd. PhD-kandidaat Daniel Moreno Berggren (Universiteit van
Uppsala) en collega’s publiceren de 
De
standaard-behandeling voor glioblastoom (GBM) is maximaal-veilige resectie
gevolgd door combinatie van radiotherapie en chemotherapie, al of niet met tumor-treating fields. Ondanks deze
agressieve benadering blijft de mediane overleving beperkt tot korter dan 20
maanden. Een studie in het ziekenhuis van de Ludwig-Maximilians Universität
(München) heeft interstitiële fotodynamische therapie (iPDT) voor nieuw-gediagnostiseerd
GBM geëvalueerd. Prof. Niklas Thon en collega’s publiceren de 
