Oncologisch onderzoek.nl

De fase 1-studie JACKPOT8 Part A heeft bemoedigende antitumoractiviteit laten zien van golidocitinib (een selectieve JAK1 TKI) in zwaar-voorbehandelde patiënten met recidiverend of refractair perifeer T-cel lymfoom (RR PTCL). De fase 2-studie JACKPOT8 Part B heeft nu golidocitinb voor RR PTCL in een groot multinationaal cohort geëvalueerd. Prof. Jun Zhu (Peking University Cancer Hospital and Institute, Beijing) en collega’s publiceren de studie in The Lancet Oncology.¹

JACKPOT8 Part B werd uitgevoerd in 49 centra in Australië, China, de Verenigde Staten, en Zuid-Korea. De studie includeerde volwassen patiënten die tenminste één eerdere lijn therapie hadden gekregen voor RR PTCL, met een ECOG performance status 2 of beter. De patiënten kregen oraal golidocitinib 150 mg eenmaal daags tot ziekteprogressie of niet-acceptabele toxiciteit. Het primaire eindpunt was centraal geblindeerd beoordeelde CT-gebaseerde objective response rate.

De studie includeerde 104 patiënten die tenminste één dosis golidocitinib kregen (safety analysis set); de activity analysis set telde 88 patiënten (mediane leeftijd 58 jaar; IQR 51-67; 65% mannen; 94% Aziaten). Op het moment van de nu gepubliceerde analyse was de mediane follow-up tijd 13,3 maanden (IQR 4,9-18,4). Objectieve respons werd gezien in 39 patiënten (ORR 44,3%; 95%-bti 33,7-55,3) met complete respons in 21 patiënten (24%). In de safety analysis set hadden 61 van 104 patiënten (59%) graad 3 of 4 treatment-related adverse events. Graad 5 TRAEs troffen drie patiënten (3%).

De onderzoekers concluderen dat golidocitinib voor RR PTCL in deze studie een gunstige profijt/risico-verhouding heeft laten zien.

1.Song Y, Malpica L, Cai Q et al. Golidocitinib, a selective JAK1 tyrosine-kinase inhibitor, in patients with refractory or relapsed peripheral T-cell lymphoma (JACKPOT8 Part B): a single-arm, multinational, phase 2 study. Lancet Oncol 2023; epub ahead of print

Summary: The multinational phase 2 JACKPOT8 Part B trial found a favorable benefit-risk profile with golidocitinib for relapsed or refractory peripheral T-cell lymphoma.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De fase 3-studie KEYNOTE-355 randomiseerde patiënten met gevorderd triple-negatief mammacarcinoom (aTNBC) 2:1 naar pembrolizumab plus chemotherapie of placebo plus chemotherapie. In 2022 is gepubliceerd dat onder de patiënten met een PD-L1 combined positive score (CPS) 10 of hoger de overall survival significant beter was in de pembrolizumab plus chemotherapiegroep dan in de placebo plus chemotherapiegroep. Dr. David Cescon (University of Toronto, Canada) en collega’s publiceren nu in het Journal of the National Cancer Institute patiënt-gerapporteerde uitkomsten (PRO)-resultaten in de studie.¹

De patiënten werden gerandomiseerd naar ten hoogste 35 cycli pembrolizumab 200 mg of placebo iedere drie weken, plus investigator’s choice van chemotherapie (nab-paclitaxel, paclitaxel, of gemcitabine/carboplatine). De nu gepubliceerde analyse includeerde 317 patiënten met CPS 10 of hoger (217 in de pembrolizumab plus chemotherapiegroep; 100 in de placebo plus chemotherapiegroep) die voor aanvang van de behandeling en na vijftien weken behandeling PRO-vragenlijsten beantwoordden. Er waren tussen de groepen geen significante verschillen in veranderingen tussen baseline en vijftien weken voor QLQ-C30 algemene gezondheidsstatus/kwaliteit van leven, emotioneel functioneren, fysiek functioneren, en EQ-5D VAS.

De onderzoekers concluderen dat het eerder gerapporteerde OS-profijt met toevoegen van pembrolizumab aan chemotherapie voor aTNBC niet ten koste ging van verslechtering van PROs.

1.Cescon DW, Schmid P, Rugo HS et al. Health-related quality of life with pembrolizumab + chemotherapy versus placebo + chemotherapy for advanced triple-negative breast cancer: KEYNOTE-355. J Natl Cancer Inst 2023-djad 240

Summary: Patient-reported outcomes from the phase 3 KEYNOTE-355 trial (pembrolizumab plus chemotherapy versus placebo plus chemotherapy for aTNBC) were not worse in the pembrolizumab group when compared with the placebo group).

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

In CLL-patiënten is Richter transformatie (RT) de ontwikkeling van een agressief lymfoom geassocieerd met slechte respons op chemotherapie en korte overleving. De multicenter fase 2-studie RT1 in Duitsland heeft de combinatie van de PD-1 remmer tislelizumab en de BTK-remmer zanubrutinib geëvalueerd. Prof. Barbara Eichhorst (Uniklinik Köln) en collega’s publiceren de studie in Nature Medicine.¹



De studie includeerde 48 patiënten (mediane leeftijd 67 jaar; range 45-82) die tenminste twee cycli van de combinatiebehandeling kregen. Het primaire eindpunt was respons na zes cycli. De figuur laat zien dat 28 van 48 patiënten respons hadden (58,3%; 95%-bti 43,2-72,4) onder wie 9 complete respons (18,8%). De mediane duur van respons werd niet bereikt tijdens mediaan 13,9 maanden follow-up, de mediane progressievrije overleving was 10,0 maanden (95%-bti 3,8-16,3), en de mediane overall survival werd niet bereikt met een mediane 12-maands OS-percentage van 74,7% 958,4-91,0). De meest-gerapporteerde adverse events waren infecties (18% van de patiënten), gastroïntestinale aandoeningen (13%), en hematologische toxiciteiten (11%).

De onderzoekers concluderen dat gecombineerde remming van PD-1 en BTK met tislelizumab en zanubrutinib een effectieve en goed-verdragen behandeling is voor RT.

1.Al-Sawaf O, Ligtvoet R, Robrecht S et al. Tislelizumab plus zanubrutinib for Richter transformation: the phase 2 RT1 trial. Nature Med 2023-02722-9

Summary: The multicenter phase 2 RT1 trial in Germany found that the combined checkpoint and BTK inhibition by tislelizumab plus zanubrutinib is an effective and well-tolerated treatment strategy for patients with Richter transformation.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Na falen van hedgehogrouteremmers (HHIs) is er geen bekende effectieve tweedelijns therapie voor metastatisch basaal celcarcinoom (mBCC). Een multinationale fase 2-studie heeft tweedelijns cemiplimab (anti-PD-1) na falen van eerstelijns HHIs voor mBCC geëvalueerd. Dr. Karl Lewis (University of Colorado, Aurora) en collega’s publiceren de studie in Annals of Oncology.¹

De studie includeerde 54 patiënten (70% mannen, mediane leeftijd 64 jaar; IQR 57-73) met mBCC en een ECOG performance status 0 of 1, met progressie op of intolerantie voor HHIs. De patiënten kregen intraveneus cemiplimab 350 mg iedere drie weken tot ziekteprogressie of niet-acceptabele toxicitieit, gedurende ten hoogste 93 weken. Het primaire eindpunt was centraal-beoordeelde objective response rate. Deze bedroeg 22% (95%-bti 12-36) met twee complete responsen en tien partiële responsen. De mediane tijd tot respons was 3 maanden en de mediane duur van respons werd niet bereikt tijdens mediaan 8 maanden follow-up (IQR 4-21). De disease control rate was 63% (95%-bti 49-76). De mediane progressievrije overleving was 10 maanden (95%-bti 4-16) en de mediane overall survival was 50 maanden (28-NE). De meest-gerapporteerde treatment-emergent adverse events waren vermoeidheid (43% van de patiënten) en diarree (37%). Er waren geen fase 5 TEAEs.

De onderzoekers concluderen dat na falen van eerstelijns HHIs voor mBCC, tweedelijns cemiplimab klinisch relevante antitumoractiviteit en acceptabele veiligheid had.

1.Lewis KD, Peris K, Sekulic A et al. Final analysis of phase 2 results with cemiplimab in metastatic basal cell carcinoma after hedgehog pathway inhibitors. Ann Oncol 2023.10.123

Summary: A multinational phase 2 trial found activity of second-line cemiplimab after failure of hedgehog pathway inhibitors for metastatic basal cell carcinoma.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Introductie van immuuncheckpointremmers (ICIs) heeft geresulteerd in siginificante verbetering van de prognose onder patiënten met platina-refractair gevorderd urotheelcarcinoom (aUC), maar niet alle patiënten hebben baat bij deze behandeling. Er is behoefte aan biomarkers voor het identificeren van patiënten die kandidaat zijn voor ICI-behandeling. Een retrospectieve studie in twee ziekenhuizen van de Kindai Universiteit (Ikoma en Osakasayama, Japan) heeft gezocht naar prognostische factoren in pembrolizumab-behandelde patiënten met platina-refractair aUC. Prof. Hirotsugu Uemara en collega’s publiceren de studie in Cancers.¹

De studie includeerde 41 patiënten (85,4% mannen; mediane leeftijd 75 jaar). De objective response rate op pembrolizumab was 29,3% en de mediane overall survival was 17,8 maanden. Factoren die in multivariate analyse geassocieerd waren met slechtere OS waren ECOG performance status 2 of hoger (versus 0 of 1: HR 6,33; p=0,03) en baseling neutrofiel/lymfocyt-ratio hoger dan 3 (HR 2,79; p=0,04). Blootstelling aan antibiotica was niet geassocieerd met overlevingsuitkomsten.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met platina-refractair gevorderd aUC, slechte performance status en baseline hoge neutrofiel/lymfocyt-ratio slechte OS met pembrolizumab voorspellen.

1.Akashi Y, Yamamoto Y, Hashimoto M et al. Prognostic factors of platinum-refractory advanced urothelial carcinoma treated with pembrolizumab. Cancer 2023;15:5780

Summary: A retrospective study at Kindai University (Japan) found that among patients who received pembrolizumab for platinum-refractory advanced urothelial carcinoma, high neutrophil-to-lymphocyte ratio and poor performance status were significantly associated with poor overall survival.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Het risico van anuscarcinoom is verhoogd onder personen met HIV-infectie. Een retrospectieve analyse van dertien bevolkings-gebaseerde registraties in de Verenigde Staten heeft impact van HIV-infectie en geslacht op all-cause mortaliteit (ACM) en anuscarcinoom-specifieke mortaliteit geïnventariseerd. Dr. Jaimie Shing (National Cancer Institute, Rockville MD) en collega’s publiceren de analyse in The Lancet HIV.¹

De analyse includeerde 24.486 patiënten met een diagnose anuscarcinoom tussen begin 2001 en eind 2019. Onder deze patiënten waren er 2662 met HIV-infectie. HIV-infectie was geassocieerd met een 1,35 (95%-bti 1,24-1,47) maal verhoogde ACM onder mannen en een 2,47 (2,10-2,90) maal verhoogde ACM onder vrouwen. Onder patiënten met HIV was de ACM verder verhoogd onder non-Hispanic Black patiënten, patiënten met AIDS, patiënten die drugs injecteerden, patiënten met adenocarcinoom, en patiënten zonder of met onbekende chirurgische behandeling. HIV was alleen onder vrouwelijke patiënten geassocieerd met anuscarcinoom-specifieke mortaliteit (HR 1,52; 95%-bti 1,18-1,97).

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met anuscarcinoom, HIV-infectie geassocieerde was met ACM, en onder vrouwen eveneens met ziektespecifieke mortaliteit.

1.Shing JZ, Engels EA, Austin AA et al. Survival by sex and HIV status in patients with anal cancer in the USA between 2001 and 2019: a retrospective cohort study. Lancet HIV 2023; epub ahead of print

Summary: A retrospective study in the USA using registry data found that between 2001 and 2019 among patients with anal cancer, HIV infection was associated with increased all-cause mortality, and among female patients also with anal cancer-specific mortality.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Patiënten met triple-negatief mammacarcinoom (TNBC) hebben slechts beperkte therapeutische opties. Een systematisch overzicht en meta-analyse van gerandomiseerde gecontroleerde studies heeft toevoeging van immuuncheckpointremmers (ICIs) aan eerstelijns chemotherapie voor TNBC geëvalueerd. Dr. Kai Zhang (Zhejiang Chinese Medische Universiteit, Hangzhou) en collega’s publiceren de analyse in Cancer Medicine.¹

In de literatuur tot en met 3 april 2022 vonden de onderzoeker zeven voor het onderwerp relevant gerandomiseerde gecontroleerde studies, met tezamen 4631 patiënten. Alle zeven studies werden gepubliceerd na 2017. De figuur laat zien dat in meta-analyse de progressievrije overleving langer was in de groep die ICIs plus chemotherapie kreeg dan in de groep die alleen chemotherapie kreeg onder alle patiënten (A) en onder patiënten met PD-L1 positieve tumoren (B) maar niet onder patiënten met PD-L1 negatieve tumoren (C). Deze figuur laat zien dat voor het eindpunt overall survival toevoeging van ICIs aan chemotherapie alleen resulteerde in significante verbetering onder patiënten met PD-L1 positieve tumoren, maar niet onder alle patiënten of patiënten met PD-L1 negatieve tumoren. De objective response rate was in de ICI-groep beter onder alle patiënten (OR 1,62; p<0,0001), onder patiënten met PD-L1 positieve tumoren (OR 1,70; p=0,001), en onder patiënten met PD-L1 negatieve tumoren (OR 1,52; p=0,04). Graad 3 of hoger adverse events waren meer frequent in de groep met ICIs plus chemotherapie dan in de groep met alleen ICIs (69,2% versus 59,5%; OR 1,43; p<0,0001).

De onderzoekers concluderen dat toevoegen van ICIs aan eerstelijns chemotherapie voor TNBC geassocieerd was met verhoogde werkzaamheid, vooral onder patiënten met PD-L1 positieve tumoren, maar ook met verhoogd risico van AEs.

1.Gao X, Zhu Y, Wang P et al. Addition of immune checkpoint inhibitors to chemotherapy versus chemotherapy alone in patients with triple-negative breast cancer: a systematic review and meta-analysis. Cancer Medicine 2023;4.6760

Summary: Meta-analysis of seven randomized controlled trials found that addition of ICIs to first-line chemotherapy for TNBC was associated with increased efficacy, with the most notable benefit observed in PD-L1 positive patients, but also with increased risk of adverse events.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Diabetes mellitus is een risicofactor voor het ontwikkelen van mammacarcinoom. Het is niet duidelijk of ook prediabetes geassocieerd is met het risico van mammacarcinoom. Dr. Akhil Jain (MD Anderson Cancer Center, Houston TX) en collega’s publiceren in Breast Cancer Research and Treatment een meta-analyse van studies die het risico van mammacarcinoom vergeleken tussen patiënten met prediabetes en normoglycemische personen.¹

In de literatuur vonden de onderzoekers zeven voor het onderwerp relevante studies, met 24.586 prediabetische en 224.314 normoglycemische personen (783 respectievelijk 5739 patiënten met mammacarcinoom). De gecorrigeerde odds ratio voor mammacarcinoom was 1,19 (95%-bti 1,07-1,34) voor prediabetische versus normoglycemische personen. In subgroepanalyse was de associatie sterker onder personen jonger dan zestig jaar (OR 1,86; 95%-bti 1,39-2,49) dan onder oudere personen (1,07; 0,97-1,18). De associatie tussen prediabetes en mammacarcinoom was het sterkst in studie met follow-up tot twee jaar.

De onderzoekers concluderen dat patiënten met prediabetes, met name jongere patiënten, een verhoogd risico hebben van mammacarcinoom dan normoglycemische personen, en wellicht kunnen profiteren van intensieve monitoring (graphical abstract).

1.Keesari PR, Jain A Ganampet NR et al. Association between prediabetes and breast cancer: a comprehensive meta-analysis. Breast Cancer Res Treat 2023-07181-x

Summary: Meta-analysis of 7 studies found that patients with prediabetes have an increased risk of breast cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)