Verkregen RET-fusies zijn waargenomen op het
moment van resistentie tegen EGFR-remmers in EGFR-gemuteerd niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC). Een
multinationale retrospectieve studie heeft toevoeging van de RET-remmer
selpercatinib aan de EGFR-remmer osimertinib voor NSCLC met RET-fusie gemedieerde
osimertinib-resistentie geëvalueerd. Dr. Julia Rotow (Dana-Farber Cancer
Institute, Boston MA) en collega’s publiceren de studie in Clinical Cancer Research.1De studie, uitgevoerd in vijf landen, includeerde 14 patiënten met gevorderd NSCLC die na osimertinib-behandeling door verkregen RET-fusie osimertinib-resistent was geworden. De patiënten kregen osimertinib plus selpercatinib, in de meeste gevallen in doseringen osimertinib 80 mg eenmaal daags plus selpercatinib 80 mg tweemaal daags. De behandeling resulteerde in respons in 50% van de patiënten (95%-bti 25-75) en in ziektecontrole in 83% (55-95). De mediane duur van behandeling was 7,9 maanden (range 0,8-25+).
De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met EGFR-gemuteerd gevorderd NSCLC met verkregen RET-fusie als oorzaak van resistentie tegen osimertinib, toevoegen van selpercatinib aan osimertinib feasible en veilig was, en klinisch profijt bood.
1.Rotow J, Patel JD, Hanley MP et al. Osimertinib and selpercatinib efficacy, safety, and resistance in a multicenter, prospectively treated cohort of EGFR-mutant and RET fusion-positive lung cancers. Clin Cancer Res 2023; epub ahead of print
Summary: A multinational retrospective study found that among patients with EGFR-mutant NSCLC with an acquired RET fusion as a mechanism of EGFR inhibitor resistance, the addition of selpercatinib to osimertinib was feasible and safe and offered clinical benefit.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Patiënten
met gevorderd-stadium cutane T-cel lymfoom (aCTCL) hebben een slechte prognose.
De prospectieve gecontroleeerde CUTALLO-studie, in 17 centra in Frankrijk,
heeft allogene transplantatie (HSCT) voor aCTCL geëvalueerd. Prof. Adèle
de Masson (Hôpital
Saint-Louis, Parijs) en collega’s publiceren de 
Het
identificeren van erfelijke predispositie voor maligniteiten faciliteert surveillance
voor hoog-risico orgaanspecifieke maligniteiten. Er zijn geen longitudinale
studies uitgevoerd onder patiënten met PTEN
hamartoom tumorsyndroom (PHTS). Een prospectieve studie heeft levenslang risico
van maligniteiten in PHTS-patiënten geïnventariseerd. Prof. Charis Eng
(Cleveland Clinic Genomic Medicine Institute, Cleveland OH) en collega’s
publiceren de 
Vitamine D3
is een prohormoon met pleitropische effecten, waaronder modulering van de
functies of het immuunsysteem, en zou invloed kunnen hebben op de werkzaamheid
van immuuncheckpointremmers in patiënten met maligniteiten. Een studie van de Universiteit
van Medische Wetenschappen in Poznan (Polen) heeft het effect van het vitamine
D-niveau op activiteit van anti-PD-1 behandeling voor gevorderd melanoom
geïnventariseerd. Dr. Lukasz Galus en collega’s publiceren de 
Lage
skeletspiermassa (LSMM) is geassocieerd met slechte uitkomsten in patiënten met
levercelcarcinoom (HCC). Introductie van nieuwe systemische behandelingen zou
de associatie van LSMM met HCC-uitkomsten kunnen beïnvloeden. Een systematisch
overzicht en meta-analyse van gepubliceerde studies heeft de prevalentie en
overlevingsimpact van LSMM in HCC geïnventariseerd. Dr. Meng-Hsuan Kuo (Dalin
Tzu Chi Ziekenhuis, Chia-Yi) en collega’s publiceren de 
Patiënten
met maligniteiten worden vaak gehospitaliseerd van wege complicaties van hun
ziekte en de behandeling. Veel van deze patiënten ervaren een afname van fysiek
functioneren, waaronder verlies van mobiliteit, die kan bijdragen aan verlengde
duur van verblijf in het ziekenhuis (LOS) en toegenomen heropname. Een studie
van Icahn School of Medicine (New York) heeft profijt van een
mobiliteitsprogramma voor gehospitaliseerde patiënten met maligniteiten
geëvalueerd. Prof. Cardinale Smith en collega’s publiceren de 
Carboplatine
plus irinotecan (CI) wordt gezien als standaard-therapie voor patiënten jonger
dan 70 jaar met uitgebreide-ziekte kleincellig longcarcinoom (ED-SCLC). De
werkzaamheid van CI voor ES-SCLC in oudere patiënten is niet bekend. Een
multicenter fase 2-3 studie in Japan heeft CI vergeleken met
carboplatine-etoposide (CE) voor ED-SCLC in zeventig-plussers. Prof. Yuichiro Ohe
(Universiteit van Nagoya) en collega’s publiceren de 
Patiënten
met thymusmaligniteiten hebben weinig therapeutische opties. De multicenter
fase 2-studie STYLE in Italië heeft sunitinib als tweede- of laterelijns
behandeling voor type B3 thymoom (T) of thymuscarcinoom (TC) geëvalueerd. Dr. Paolo
Zucali (Humanitas Universiteit, Milaan) en collega’s publiceren de 