Oncologisch onderzoek.nl

Er is geen duidelijkheid over de optimale behandeling van patiënten met metastatisch squameus celcarcinoom van de slokdarm (mESCC) na progressie op immuuntherapie. BL-B01D1 is een first-in-class antibody-drug conjugate bestaande uit een EGFR-HER3 bispecifiek antilichaam en een topoisomerase I remmer(Ed-04) payload. Een multicenter fase 1b-studie in China heeft BL-B01D1 voor eerder-behandeld mESCC geëvalueerd. Prof. Zhihao Lu (Peking University Cancer Hospital and Institute, Beijing) en collega’s publiceren de studie in Nature Medicine.¹

De studie includeerde 82 patiënten die 2,0 (n=22) of 2,5 (n=60) mg/kg BL-B01D1 iedere drie weken kregen. De figuur laat de respons zien. Onder de patiënten die de 2,5 mg/kg dosering kregen was de bevestigde objective response rate 39,6% en de disease control rate 79,2%. De incidentie van graad 3 treatment-related adverse events met deze dosering was 63,3%. Er waren twee patiënten met graad 3 of hoger interstitiële longziekte. Als aanbevolen fase 2-dosering werd gekozen voor 2,5 mg/kg iedere drie weken. Deze figuur laat progressievrije overleving en de overall survival zien.

De onderzoekers concluderen dat BL-B01D1 veelbelovende activiteit en manageable veiligheid had onder patiënten met eerder-behandeld mESCC.

1.Liu C, Liu D, Ji Y et al. A bispecific antibody-drug conjugate targeting EGFR and HER3 in metastatic esophageal squamous cell carcinoma: a phase 1b trial. Nature Med 2025-03792-7

Summary: A multicenter phase 1b trial in China found promising efficacy and manageable safety of the bispecific antibody-drug conjugate targeting EGFR and HER3 for previously treated metastatic ESCC.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

DKN-01 is een antilichaam gericht op Dickkopf-related protein 1 (DKK1). De multinationale fase 2-studie DisTinGuish onder patiënten met gevorderd adenocarcinoom van maag of slokdarm-maag overgang (G/GEJ-adenocarcinoom; GEA) met hoge expressie van DKK1 wordt uitgevoerd in drie delen: deel A evalueert DKN-01 in combinatie met tislelizumab (anti-PD1) en chemotherapie als eerstelijns behandeling voor GEA; deel C is een gerandomiseerde studie van eerstelijns tislelizumab en chemotherapie met of zonder DKN-01 voor GEA; en deel B evalueerde twee DKN-01 doseringen plus tislelizumab als tweedelijns chemotherapievrije behandeling voor GEA met hoge expressie van DKK-1. Dr. Samuel Klempner (Massachusetts General Hospital, Boston) en collega’s publiceren in Nature Communications resultaten van DisTinGuish deel B.¹

Deel B includeerde 52 patiënten die drieweekse cycli kregen van intraveneus DKN-01 300 mg of 600 mg op dagen één en vijftien plus intraveneus tislelizumab 200 mg op dag één. In de safety population hadden 21 patiënten (40,4%) tenminste één DKN-01 gerelateerd adverse event rapporteerden, in de meeste gevallen laaggradig met vermoeidheid (15,4%) en misselijkheid (9,6%) als meest-voorkomende AEs. De figuur laat zien dat onder de voor werkzaamheid evalueerbare deelnemers de objective response rate 21,7% was (31,8% onder de patiënten met PD-L1 expressie 5% of hoger) en de disease control rate 34,8%. De ORR was numeriek hoger met de 600-mg dosering dan met de 300-mg dosering. De mediane progressievrije overleving was 1,4 maanden en de mediane overall survival 8,2 maanden.

De onderzoekers concluderen dat de chemotherapievrije combinatie van DKN-01 en tislelizumab verdragen werd en activiteit had als tweedelijns behandeling voor gevorderd GEA met hoge expressie van DKK1.

1.Lee K-W, Mahalingam D, Shim BY et al. DKN-01 and tislelizumab as second-line therapy in DKK1-high gastroesophageal adenocarcinoma: DisTinGuish trial part B. Nature Comm 2025-61420-x

Summary: Part B of the multicenter phase 2 DisTinGuish trial found safety, tolerability, and efficacy of the combination of DKN-01 and tislelizumab as second-line therapy for advanced gastroesophageal adenocarcinoma with high DKK-1 expression.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Divarasib is een orale selectieve volgende-generatie KRAS G12C-remmer. Een multinationale fase 1-studie heeft divarasib monotherapie geëvalueerd voor KRAS-G12C positief gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom (aNSCLC). Dr. Adrian Sacher (Princess Margaret Cancer Centre, Toronto) en collega’s publiceren in het Journal of Clinical Oncology lange-termijn (tenminste één jaar) follow-up resultaten van de studie.¹

De studie includeerde 65 patiënten die divarasib 50 tot 400 mg eenmaal daags kregen; 31 patiënten (48%) werden langer dan een jaar behandeld. Divarasib werd ook bij lange-termijn gebruik goed verdragen, en het veiligheidsprofiel na een jaar was consistent met het overall veiligheidsprofiel. De figuur laat zien dat onder de 63 patiënten met meetbare ziekte over alle doseringsniveaus de bevestigde objective response rate 55% bedroeg (95%-bti 42,5-68,1) met mediane duur van respons 18,0 maanden (9,8-24,9) en mediane progressievrije overleving 13,8 maanden (9,8-25,4); de median PFS was 15,3 maanden (12,3-26,1) in de groep van 44 patiënten die divarasib 400 mg eenmaal daags kregen.

De onderzoekers concluderen dat met lange-termijn follow-up divarasib goed verdragen werd en antitumor-activiteit had onder patiënten met KRAS-G12C positief aNSCLC.

1.Sacher AG, Miller WH, Patel MR et al. Single-agent divarasib in patients with KRAS G12C-positive non-small cell lung cancer: long-term follow-up of a phase I study. J Clin Oncol 2025-00040

Summary: Long-term follow-up of a multinational phase 1 study found safety and antitumor activity of divarasib for advanced KRAS G12C-positive NSCLC.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Patiënten met metastatisch urotheelcarcinoom hebben slechte lange-termijn overleving, met minder dan 5% kans op vijf jaar overleving. Introductie van nieuwe behandelingen zoals immuuncheckpointremmers en antibody-drug conjugates (ICIs en ADCs) heeft in klinische studies de overleving van mUC-patiënten verbeterd. Een retrospectieve cohortstudie op basis van gegevens in een US-brede database heeft de impact van introductie van ICIs en ADCs op de overleving van mUC-patiënten in de klinische praktijk geïnventariseerd. Dr. Ronac Mamtani (University of Pennsylvania, Philadelphia) en collega’s publiceren de studie in JAMA Network Open.¹


In de Flatiron Health database identificeerden de onderzoekers 8955 patiënten die eerstelijns therapie begonnen voor mUC tussen begin 2011 en eind september 2023. De patiënten werden onderscheiden in drie tijdsperioden: 2011 tot en met 2016 (voor goedkeuring van de ICIs pembrolizumab en atezolizumab; 28,8% van de patiënten), 2017 tot en met 2019 (na goedkeuring van ICIs en voor goedkeuring van het ADC enfortumab vedotin; 32,9%), en na 2019 (38,4%). De figuur laat zien dat het drie-jaars overlevingspercentage in de eerste periode 19,2% bedroeg; toenam tot 23,3% in de tweede periode; en verder toenam tot 27,6% in de derde periode.

De onderzoekers concluderen dat introductie van ICIs en ADCs in de klinische praktijk heeft geresulteerd in verbetering van mUC-patiënten.

1.Lian Y, Voruganti T, Lu J et al. Survival trends in urothelial cancer before and after ICIs and antibody drug conjugates. JAMA Network Open 2025;8:e2519524

Summary: A retrospective cohort study using the Flatiron Health database found that introduction of immune checkpoint inhibitors and antibody-drug conjugates has improve overall survival of patients with metastatic urothelial cancer in clinical practice.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Het vaststellen van het risico van maligniteiten onder patiënten die gedurende langere tijd biologische middelen gebruiken is van belang. Een gepoolde analyse van 25 gerandomiseerde studies heeft het risico van maligne neoplasmen met ixekizumab (IXE)-behandeling voor psoriasis (PsO), psoriatrische artritis (PsA), of axiale spondyloartritis (axSpA) geïnventariseerd. Prof. Mark Lebwohl (Icahn School of Medicine at Mount Sinai, New York) en collega’s publiceren de analyse in JAMA Dermatology.¹

De studies includeerden 6892 patiënten met PsO, 1401 patiënten met PsA, en 932 patiënten met axSpA die tenminste één IXE-dosis kregen over vijf jaar (PsO) of drie jaar (PsA en axSpA). De cumulatieve blootstelling aan IXE was 18.026 patiëntjaren voor PsO, 2248 patiëntjaren voor PsA, en 2098 patiëntjaren voor axSpA. De incidentie van maligne neoplasmen was 0,8 per 100 patiëntjaren onder de PsO-patiënten; 1,1% per 100 patiëntjaren onder de PsA-patiënten; en 0,4 per 100 patiëntjaren onder de axSpA-patiënten. De SIRs versus de algemene bevolking van de Verenigde Staten waren 0,89 in de PsO-groep; 0,49 in de PsA-groep; en 1,07 in de axSpA-groep.

De onderzoekers concluderen dat het veiligheidsprofiel van IXE lange-termijn gebruik onder patiënten met PsO, PsA, of axSpA steunt.

1.Merola JF, Papp KA, Deodhar A et al. Ixekizumab and malignant neoplasms. A pooled analysis of data from 25 randomized clinical trials. JAMA Dermatol 2025.2056

Summary: Pooled analysis of 25 randomized clinical trials found no increased risk of malignant neoplasms in patients receiving ixekuzumab for psoriasis, psoriatric arthritis, or axial spondyloarthritis.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Korte-kuur radiotherapie gecombineerd met chemotherapie als totale neoadjuvante therapie voor lokaal-gevorderd rectumcarcinoom (LARC) verhoogt het percentage patiënten met pathologisch complete respons (pCR). De fase 2-studie SPRING-01 van Shandong First Medical University (Jinan, China) heeft toevoegen van sintilimab aan deze therapie geëvalueerd. Prof. Changqing Jing en collega’s publiceren de studie in The Lancet Oncology.¹

SPRING-01 includeerde patiënten in de leeftijd van 18 tot en met 85 jaar met ECOG performance status 0 of 1 en nieuw-gediagnostiseerd LARC met tenminste één van de volgende kenmerken: klinisch tumorstadium T3-4 of hoger, klinisch nodaal stadium N1 of hoger, extramurale vasculaire invasie, betrokkenheid van de mesorectale fascie, of laterale-lymfeklier metastase. De patiënten werden in de neoadjuvante setting 1:1 gerandomiseerd naar korte-kuur radiotherapie gevolgd door sintilimab plus capecitabine-oxaliplatine (sintilimabgroep) of korte-kuur radiotherapie gevolgd door alleen capecitabine-oxaliplatine (controlegroep). Twee tot drie weken na voltooiing van de neoadjuvante therapie ondergingen de patiënten TME-chirurgie. Het primaire eindpunt percentage patiënten met pCR.

De studie includeerde 98 patiënten (49 patiënten in elk van beide groepen) die mediaan 25 maanden gevolgd werden (IQR 20-32). Het pCR-percentage was significant hoger in de sintilimabgroep dan in de controlegroep (59,2% versus 32,7%; p=0,015). Postoperatieve complicaties kwamen voor in 24% van de patiënten in de sintilimabgroep en 11% van de patiënten in de controlegroep. Treatment-related adverse events tijdens de neoadjuvante therapie vonden plaats in 92% versus 90%, en graad 3 of 4 TRAEs in 33% versus 35%; ernstige AEs (vooral trombocytopenie) kwamen voor in 31% versus 18%. Eén patiënt in de controlegroep overleed aan septische shock door acute ileus.

De onderzoekers concluderen de toevoegen van sinitilimab aan totale neoadjuvante therapie voor LARC geassocieerd was met verhoogd pCR-percentage met behoud van een manageable veiligheidsprofiel.

• 1.Tian F, Dai H, Sha D et al Total neoadjuvant treatment with short-course radiotherapy followed by sintilimab plus capecitabine- oxaliplatin versus short-course radiotherapy followed by capecitabine-oxaliplatin in patients with locally advanced rectal cancer (SPRING-01): a single-centre, open-label, phase 2, randomised controlled trial. Lancet Oncol 2025-00286-4

Summary: The randomized SPRING-01 trial randomized phase 2 SPRING-01 trial at Shandong First Medical University (Jinan, China) found that addition of sintilimab to total neoadjuvant therapy for LARC was associated with increased pCR rate while maintaining a manageable safety profile.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Teclistamab is een anti-CD3xBCMA bispecifiek antilichaam dat op basis van resultaten van de fase 1-2 MajesTEC-1 studie is goedgekeurd voor de behandeling van recidiverend of refractair multipel myeloom (RRMM) in patiënten die vier of meer eerdere lijnen van behandeling hebben gekregen. Een retrospectieve studie door het U.S. Myeloma Immunotherapy Consortium heeft real-world uitkomsten met teclistamab voor RRMM geïnventariseerd. Dr. Beatrice Razzo (Thomas Jefferson University, Philadelphia PA) en collega’s publiceren de studie in Blood Cancer Discovery.¹

De studie includeerde 509 patiënten, onder wie de helft zes of meer eerdere lijnen behandeling hadden gekregen (range 2-18), en van wie 89% niet in aanmerking zouden zijn gekomen voor MajesTEC-1, voornamelijk vanwege eerdere BCMA-gerichte behandeling, cytopenieën, of slechte performance status. De mediane leeftijd was 68 jaar (range 31-92), en 23% was 75 jaar of ouder. De patiënten begonnen teclistamab mediaan 5,8 jaar (range 0,4-28,6) na hun MM-diagnose. Cytokine release syndrome werd gezien in 54% (1,4% graad 3 of hoger), en immune effector cell-associated neurotoxicity syndrome in 11% (2,2% graad 3 of hoger). Infecties werden gezien in 42%, en waren fataal in 5%. Partiële respons of beter werd gerapporteerd voor 53% en zeer goede partiële respons in 45%. Met mediaan 10,1 maanden follow-up was de mediane progressievrije overleving 5,8 maanden, en was het twaalf-maands overall survival percentage 61%. Onafhankelijke voorspellers van slechtere respons en kortere PFS waren BCMA-gerichte CAR T-celtherapie in de negen maanden voorafgaand aan inclusie, lymfopenie, en verhoogd ferritine.

De onderzoekers concluderen dat teclistamab in deze real-world studie goed verdragen werd en activiteit had voor RRMM.

1.Razzo BM. Midha S, Portuguese AJ et al. Real-world experience with teclistamab for relapsed/refractory multiple myeloma from the U.S. Myeloma Immunotherapy Consortium. Blood Cancer Discovery 2025-24-0354

Summary: A real-world retrospective study by the U.S. Myeloma Immunotherapy Consortium found tolerability and activity of teclistamab for RRMM in a cohort of 509 patients, 89% of whom would have been ineligible for the MajesTEC-1 trial.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Intralesionaal vinblastine kan regressie van Kaposi sarcoom (KS) induceren, maar is vaak pijnlijk. Een fase 1-studie van University of California San Franciso heeft intralesionaal nivolumab voor tot de huid beperkt KS geëvalueerd. Dr. Chia-ching Wang en collega’s publiceren publiceren resultaten van de studie in het Journal of Clinical Oncology.¹

De studie includeerde twaalf mannen met cutaan KS, onder wie zes mannen met HIV. De patiënten kregen viermaal iedere twee weken 10 mg nivolumab in 1 ml injectievloeistof, met optionele uitbreiding naar acht doses. Huidbiopsie van een targe KS-lesie werd uitgevoerd bij screening en na 26 weken. Het primaire eindpunt was veiligheid; KS-respons volgens de AIDS Clinical Trials Group criteria was een secundair eindpunt.

Er waren geen graad 3 of hoger treatment-related adverse events. Drie deelnemers zonder HIV hadden complete resolutie van de geïnjecteerde lesies. Alle deelnemers hadden na 26 weken verlaging van HHV-8-positieve cellen in de huidbiopten. Vier deelnemers hadden na de behandeling een toename van infiltrerende CD8⁺ T-cellen in de biopten. PD-1 en PD-L1 gehalten verschilden niet tussen de pre- en post-behandelingsbiopten. De percentages van circulerende CD4+ en CD8+ T-cellen met expressie van PD-1 namen af van 23,8% respectievelijk 19,2% voorafgaand aan de behandeling tot 10,9% respectievelijk 9,4% voor de derde intralesionale nivolumab-toediening. De frequentie van PD-1 expressie door lymfocyten was 26 weken na de laatste injectie terug op baseline-niveau.

De onderzoekers concluderen dat intralesionaal nivolumab veilig was en goed verdragen werd in deze populatie van mannen met huid-beperkt KS.

1.Wang C-cJ, Bang A, Chowdury S et al. Phase 1 trial to evaluate the safety of intralesional nivolumab therapy for limited cutaneous Kaposi sarcoma. J Clin Oncol 2025; epub ahead of print

Summary: A phase 1 trial at the University of California San Francisco found that intralesional nivolumab was safe and well-tolerated in a population of men with limited cutaneous Kaposi sarcoma.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)