Spinal canal compression (SCC) is een
niet-ongewone complicatie van maligniteiten met metastasen in de wervels. De
meeste patiënten krijgen radiotherapie voor verbetering van de mobiliteit en
vermindering van de pijn. Er is echter geen standaard RT-schema voor SCC.
Gebruikelijke schema’s lopen uiteen van 8 Gy in één fractie tot 40 Gy in
twintig fracties. De noninferioriteits fase 3-studie SCORAD vergeleek een
enkele dosis van 8 Gy met 20 Gy in vijf fracties. Prof. Peter Hoskin (Mount
Vernon Cancer Centre, Northwood UK) en collega’s publiceren de studie in JAMA.1De studie includeerde 686 SCC-patiënten van 42 centra in het Verenigd Koninkrijk en 5 centra in Australië. De mediane leeftijd was 70 jaar (IQR 64-77); 73% waren mannen; 44% had prostaatcarcinoom; 19% longcarcinoom; en 12% mammacarcinoom. De patiënten werden gerandomiseerd naar EBRT 8 Gy in één fractie (n=345) of EBRT 20 Gy in vijf fracties op vijf achtereenvolgende dagen (n=341). Ambulatorische status (AS, graad 1: in staat normaal te lopen, tot graad 4: rolstoelgebonden), centrum, type primaire tumor, en aan-/afwezigheid van niet-skeletmetastasen waren stratificatiefactoren. Het primaire eindpunt van de studie was AS graad 1 of 2 na acht weken, met een non-inferioriteitsmarge voor verschil in AS van -11%.
Het primaire eindpunt kon worden beoordeeld in 49,8% van de patiënten (255 patiënten overleden voor het eind van de achtste week). AS graad 1 of 2 na acht weken werd bereikt door 69,3% van de patiënten in de enkele-fractiegroep versus 72,7% van de patiënten in de vijf-fractiesgroep (p voor non-inferioriteit 0,06). Het verschil tussen beide groepen voor AS graad 1 of 2 was -0,4% na één week (p voor noninferioriteit 0,004), -0,7% na vier weken (p voor non-inferioriteit 0,01), en +4,1% na twaalf weken (p voor noninferioriteit = 0,002). Overall survival na twaalf weken was 50% in de enkele-fractiegroep versus 55% in de vijf-fractiesgroep (gestratificeerd HR 1,02; 95%-bti 0,74-1,41). Voor de elf andere secundaire eindpunten waren er eveneens geen significante of op noninferioiriteit wijzende verschillen.
De onderzoekers concluderen dat de studie formeel geen noninferioriteit voor het primaire eindpunt heeft laten zien.
1.Hoskin PJ, Hopkins K, Misra V et al. Effect of single-fraction vs multifraction radiotherapy on ambulatory status among patients with spinal canal compression from metastatic cancer. The SCORAD randomized clinical trial. JAMA 2019;322:2084-2094
Summary: The SCORAD randomized trial in the UK and Australia found that among patients with malignant metastatic tumors and spinal canal compression, a single radiotherapy dose, compared with a multifraction dose delivered over 5 days, did not meet the criterion for the primary outcome (ambulatory at 8 weeks). However, the extent to which the lower bound of the CI overlapped with the noninferiority margin should be considered when interpreting the clinical importance of this finding.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Er is
behoefte aan nieuwe behandelingen voor multipel-myeloom patiënten met
progressie na of intolerantie voor lenalidomide en bortezomib. In een fase
1-studie is werkzaamheid gezien van de combinatie
carfilzomib-dexamethason-daratumumab (KdD) voor recidiverend of refractair
multipel myeloom (RRMM). De multinationale fase 3-studie CANDOR vergeleek KdD
met Kd voor RRMM. Prof. Saad Usmani (Atrium Health, Charlotte NC) presenteert
de 
Veel oudere
patiënten met AML hebben respons op intensieve inductiechemotherapie, maar de
responsen zijn vaak van korte duur, en de overall
survival van de patiënten is slecht. CC-486 is een orale formulering van
azacitidine. De multinationale QUAZAR AML-001 Maintenance Trial heeft CC-486
vergeleken met placebo als onderhoudsbehandeling voor oudere AML-patiënten in
eerste remissie. Dr. Andrew Wei (Monash University, Melbourne) presenteert de 
In
retrospectieve studies is een overlevingsprofijt gezien van platina-gebaseerde
chemotherapie voor pancreas ductaal adenocarcinoom in patiënten met BRCA1-, BRCA2-, of PALB2-mutatie
(‘mut-positive PDAC’). De objective response rate (ORR) en de real-world progressievrije overleving
(rwPFS) die met deze behandeling worden bereikt zijn echter niet duidelijk. Een
studie van de Perelman School of Medicine van de University of Pennsylvania
(Philadelphia) is uitgevoerd om meer duidelijkheid te scheppen. Dr. Kim Reiss
en collega’s publiceren de 
In klinische
studies is frequent hypertensie gezien in patiënten die ibrutinib kregen voor
CLL (incidentie van alle graden 18% en incidentie van graad 3 of hoger 6%). Een
analyse in drie centra in de Verenigde Staten heeft ontwikkeling, management,
en lange-termijn cardiovasculaire consequenties van hypertensie onderzocht in
ibrutinib-behandelde CLL-patiënten in de klinische praktijk. Dr. Lindsey Roeker
(Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York) en collega’s publiceren de 
Circulating Ensembles of Tumor
Associated Cells (C-ETACs) omvatten tumor emboli, immuuncellen, en
fibroblasten. Detectie van C-ETACs was in pilot-studies geassocieerd met
verhoogd risico van trombose en agressieve metastase. Bepaling van prevalentie
en karakterisering van C-ETACs wordt echter gehinderd door methodologische
problemen. Een grootschalige studie van Datar Cancer Gentics Limited (Nasik,
India) heeft de associatie onderzocht tussen C-ETACs en het voorkomen van
maligniteiten. Dr. Dadasaheb Akolkar en collega’s publiceren de 
Met immuuncheckpointremmers zijn opvallende successen bereikt in de behandeling van verscheidene typen
maligniteiten. Met uitzondering van enkele kandidaat-biomarkers is de
prognostische rol van oplosbare immuuncheckpoint-gerelateerde eiwitten in
heldercellig niercelcarcinoom (ccRCC) nog niet bekend. Een studie van MD
Anderson Cancer Center (Houston TX) heeft circulerende niveaus van veertien van
deze eiwitten bepaald, en de associaties van deze niveaus met het risico van
recidief en overlijden in ccRCC onderzocht. Prof. Xifeng Wu en collega’s
publiceren de 
