De standaard
eerstelijns behandeling voor AML in oudere patiënten is de combinatie van azacitidine
en venetoclax. De lange-termijn uitkomsten zijn echter slecht. Revumenib is een
oraal-beschikbare remmer van menine, met klinische activiteit in AML-patiënten
met nucleofosmine-1 mutatie (NPM1m)
of lysine-methyltransferase 2A rearrangement (KMT2Ar). Een multicenter fase 1-studie in de Verenigde Staten heeft
de eerstelijns combinatie van azacitidine, venetoclax, en revumenib voor AML
met NPM1m of KMT2Ar in patiënten in de leeftijd van 60 jaar en ouder
geëvalueerd. Dr. Joshua Zeidner (University of North Carolina, Chapel Hill) en
collega’s publiceren de studie in het Journal of
Clinical Oncology.1De studie includeerde 43 patiënten die azacitidine en venetoclax kregen in twee doseringsniveaus (113 mg of 163 mg iedere twaalf uur). Er werd geen hoogst-verdragen dosering geïdentificeerd. Acht patiënten (19%) hadden differentiatiesyndroom en negentien patiënten (44%) hadden QTc Fridericia prolongatie; in geen van deze patiënten was permanente discontinuering van revumenib vereist. De figuur toont de respons in verschillende patiëntengroepen. De mediane tijd tot eerste respons was 28 dagen, en 84% van de responders bereikte remissie tijdens de eerste cyclus. In geen van de 37 geëvalueerde patiënten werden aanwijzingen voor meetbare residuele ziekte gezien.
De onderzoekers concluderen dat de eerstelijns combinatie van azacitidine, venetoclax, en revumenib veilig en actief was voor NPM1m- of KMT2Ar-AML in oudere patiënten.
1.Zeidner JF, Lin TL, Welkie RL et al. Azacitidine, venetoclax, and revumenib for newly diagnosed NPM1-mutated or KMT2A-rearranged AML. J Clin Oncol 2025-00914
Summary: A multicenter phase 1 trial in the USA found tolerability and efficacy of the first-line combination of azacitidine, venetoclax, and revumenib for NPM1-mutated or KMT2A-rearranged AML in older adults.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
De
toenemende incidentie van young-onset
colorectaalcarcinoom (CRC) zou vroege start van de FIT-screening aantrekkelijk
kunnen maken. Een bevolkings-gebaseerde studie in Taiwan heeft CRC-incidentie
en –mortaliteit na start van de FIT-screening op de leeftijd van 40 jaar
vergeleken met uitkomsten na start van de nu aanbevolen leeftijd op de leeftijd
van 50 jaar. Prof. Tony Hsiu-Hsi Chen (Nationale Taiwan Universiteit, Taipei)
en collega’s 
Het
cytomegalovirus (CMV) antigen pp65 komt tot expressie in hooggradig glioom (HGG)
en medulloblastoom maar niet in aangrenzende hersengebieden. Een fase 1-studie
van Duke University (Durham NC) heeft het op pp65 gerichte peptidevaccin
PEP-CMV voor recidiverend HGG of medulloblastoom in kinderen of jongvolwassenen
in de leeftijd van 3 tot en met 35 jaar geëvalueerd. Dr. Eric Thompson en
collega’s 
Dankzij
verbeteringen in antiretrovirale therapie gedurende de laatste twee decennia is
de overleving van personen met HIV verbeterd. Een retrospectieve cohortstudie In
twaalf staten in de VS plus Washington DC en Puerto Rico heeft trends in de
incidentie van maligniteiten in personen met HIV tussen begin 2001 en eind 2019
geïnventariseerd. Dr. Cameron Haas (National Cancer Institute; Bethesda MD) en
collega’s 
De
multicenter noninferioriteits fase 3-studie IMPORT LOW, in dertig centra in het
Verenigd Koninkrijk, evalueerde intensiteit-gemoduleerde partiële-borstradiotherapie
na borstsparende chirurgie (BCS) voor vrouwen met vroeg-stadium mammacarcinoom
met laag risico van ipsilateraal recidief (IBTR). In 2017 is 
Aanbevelingen
door de Molecular Tumor Board spelen een belangrijke rol in de selecties van
moleculair-gerichte middelen. De bruikbaarheid van MTB-aanbevelingen in de
klinische praktijk is echter niet bewezen. Een retrospectieve studie van het
Istituto Nazionale dei Tumori (Milaan) heeft real-world uitkomsten met door de
MTB-aanbevolen behandelingen geïnventariseerd. Prof. Giancarlo Pruneri en
collega’s 
De multicenter
fase 2-studie E3311 in de Verenigde Staten evalueerde transorale chirurgie
(TOS) met risico-gebaseerde adjuvante behandeling voor HPV-geassocieerd
orofarynxcarcinoom (OPC). De studie includeerde patiënten met resectable cT1-2
stadium III/IV p16+ OPC zonder vergrote lymfeklieren (LNs). Patiënten met
negatieve marges, 0 of 1 positieve LN, en geen extranodale extensie (ENE)
werden geobserveerd (arm A), patiënten met negatieve marges, 2 tot en met 4 positieve
LNs of ENE ≤ 1 mm werden gerandomiseerd naar 50 Gy (arm B) of 60 Gy (arm C), en
patiënten met positieve marges, meer dan 4 positieve LNs of ENE > 1 mm
kregen wekelijks cisplatine en 60-66 Gy. Prof. Barbara Burtness (Yale Cancer
Center, New Haven CT) en collega’s 
