Preklinische
data suggereren dat profylactisch temozolomide (TMZ) werkzaam is voor de
preventie van hersenmetastasen van mammacarcinoom (BCBM). Een fase 1-studie van
het National Cancer Institute (Bethesda MD) heeft de combinatie van
trastuzumab-emtansine (T-DM1) en TMZ voor secundaire preventie van BCBM
geëvalueerd in patiënten die lokale behandeling hadden ondergaan voor
HER2-positief BCBM. Dr. Alexandra Zimmer en collega’s publiceren de studie in Clinical Cancer Research.1De studie includeerde twaalf patiënten, onder wie negen stereotactische radiotherapie en drie whole brain radiotherapy hadden ondergaan. Binnen twaalf weken na de lokale therapie kregen de patiënten standaard dosering T-DM1 (intraveneus 3,6 mg/kg iedere drie weken) en escalerende doseringen oraal TMZ (30, 40, of 50 mg/m2 eenmaal daags). Graad 3 of 4 adverse events waren trombocytopenie en neutropenie ieder in één patiënt, lymfopenie in zes patiënten, en afname van CD4 die pentamidine voor PJP-profylaxe noodzakelijk maakte in zes patiënten. Er werd geen doserings-limiterende toxiciteit waargenomen.Tijdens mediaan 9,6 maanden follow-up (range 2,8-33,9) werden nieuwe hersenmetastasen gezien in twee patiënten.
De onderzoekers concluderen dat standaard-dosering T-DM1 plus metronoom TMZ laaggradige toxiciteit veroorzaakte en potentiële werkzaamheid had voor de secundaire preventie van BCBM.
1.Jenkins S, Zhang W, Steinberg SM et al. Phase I study and cell-free DNA analysis of T-DM1 and metronomic temozolomide for secondary prevention of HER2-positive breast cancer brain metastases. Clin Cancer Res 2023; epub ahead of print
Summary: A phase 1 study at the National Cancer Institute (Bethesda, MD) found that metronomic temozolomide in combination with standard dose trastuzumab emtansine showed low-grade toxicity and potential activity in secondary prevention of HER2-positive breast cancer brain metastases.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Januskinase
(JAK)-remmers die goedgekeurd zijn voor myelofibrose (MF) resulteren in milt-
en symptoomverbeteringen, maar slechts in geringe mate ook in verbetering in
anemie. Momelotinib is een first-in-class remmer van zowel activin A receptor
type 1 als ook JAK1 en JAK2. De multinationale fase 3-studie MOMENTUM heeft
werkzaamheid van momelotinib vergeleken met die van danazol voor symptomatische
patiënten met intermediair- of hoog-risico MF en anemie. Prof. Srdan Verstovsek
(MD Anderson Cancer Center, Houston TX) en collega’s publiceren de 
Hooggradige
gliomen (HGGs) zijn de meest-voorkomende agressieve primaire hersentumoren, met
vijf-jaars overlevingspercentage van 30,9% onder patiënten met graad 3 glioom
en 6,6% onder patiënten met graad 4 glioom. Een multicenter gerandomiseerde
studie in China heeft de werkzaamheid van temozolomide (TMZ) met of zonder
interferon-α (IFN-α) voor nieuw-gediagnostiseerd HGG geïnventariseerd. Prof.
Zhongping Chen (Sun Yat-sen Universiteit, Guangzhou) en collega’s publiceren de
Er is weinig
informatie beschikbaar over type en frequentie van schade die ontstaat door
medicatiefouten onder ambulante kinderen met maligniteiten. Een longitudinale studie
van drie pediatrische centra in de Verenigde Staten heeft deze schade
geïnventariseerd onder kinderen met leukemie of lymfoom. Dr. Kathleen Walsh
(Boston Children’s Hospital) en collega’s publiceren de 
Combinaties
van BRAF-remmers met EGFR- en/of MEK-remmers hebben geresulteerd in verbetering
van de klinische werkzaamheid voor BRAFV600E-gemuteerd
colorectaalcarcinoom (CRC). De responspercentage blijven echter laag, en de
duur van respons is kort. Preklinische experimenten suggereren dat remming van
de BRAF/MAPK-route de immuunrespons van de tumor kan verbeteren. Een
multicenter fase 2-studie in de Verenigde Staten heeft remming van PD-1, BRAF,
en MEK met respectievelijk spartalizumab, dabrafenib, en trametinib voor BRAFV600E
CRC geëvalueerd. Prof. Nir Hacohen (Massachusetts General Hospital, Boston) en
collega’s publiceren de 
De
associatie tussen chronische inflammatie en recidief van coloncarcinoom wordt
niet goed begrepen. Een multicenter cohortstudie in de Verenigde Staten heeft
deze associatie geïnventariseerd. Prof. Jeffrey Meyerhardt (Dana Farber Cancer
Institute, Boston MA) en collega’s publiceren de 
In klinische
studies is aanzienlijke overlevingswinst gezien met immuuncheckpointremmers (ICIs)
voor gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom (aNSCLC). Het is niet duidelijk
in hoeverre introductie van ICIs in de klinische praktijk tot verbetering heeft
geleid. Een retrospectieve cohortstudie in de Verenigde Staten heeft
tijdstrends in ICI-gebruik en overleving onder aNSCLC-patiënten in
verschillende leeftijdscategorieën geïnventariseerd. Prof. Cary Gross (Yale School of Medicine, New
Haven CT) en collega’s publiceren de 
