Voor indolent
non-Hodgkin lymfoom (iNHL) dat refractair is geworden tegen
standaard-behandelingen zijn vaak meerdere lijnen therapie vereist. De PI3K-δ en –γ remmer
duvelisib is door de FDA goedgekeurd voor recidiverend of refractair CLL/SLL en
folliculair lymfoom na twee of meer eerdere lijnen systemische therapie. De
multinationale (zeven landen) fase 2-studie DYNAMO onderzocht de veiligheid en
werkzaamheid van duvelisib voor iNHL dat refractair was tegen rituximab plus
hetzij chemotherapie of radio-immuuntherapie. Dr. Ian Flinn (Sarah Cannon
Research Institute, Nashville TN) en collega’s publiceren de studie online in het Journal of Clinical
Oncology.1De studie includeerde 129 patienten, met mediane leeftijd 65 jaar en mediaan drie eerdere lijnen behandeling. Ze kregen oraal duvelisib 25 mg tweemaal daags tot progressie, niet-acceptabele toxiciteit, of overlijden. Het primaire eindpunt van de studie was overall response rate. De ORR was 47,3% (67,9% onder patiënten met SLL; 42,2% onder patiënten met FL; en 38,9% onder patiënten met MZL). De mediane duur van respons was 10 maanden, en de mediane progressievrije overleving was 9,5 maanden. De meest-frequente treatment-related adeverse events waren diarree (48,8% van de patiënten), misselijkheid (29,5%), neutropenie (28,7%), vermoeidheid (27,9%), en hoest (27,1%).
De onderzoekers concluderen dat de DYNAMO-studie suggereert dat oraal duvelisib monotherapie klinisch-relevante activiteit heeft voor zwaar-voorbehandeld dubbel-refractair iNHL. Het veiligheidsprofiel was manageable.
1.Flinn IW, Miller CB, Ardesha K et al. DYNAMO: a phase II study of duvelisib (IPI-145) in patients with refractory indolent non-Hodgkin lymphoma. J Clin Oncol 2019; epub ahead of print
Summary: The international phase 2 study DYNAMO found that the oral PI3K-inhibitor duvelisib monotherapy had clinically meaningful activity for heavily pretreated, double-refractory indolent non-Hodgkin lymphoma. The safety profile was manageable.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Vrouwen met
een moeder of zuster die is gediagnostiseerd met mammacarcinoom voor de
leeftijd veertig jaar hebben een verhoogd risico van mammacarcinoom. Veel van
deze vrouwen komen niet in aanmerking voor mammografiesurveillance voor de
leeftijd van veertig jaar. De Britse prospectieve FH02-studie onderzocht de
waarde van mammografiesurveillance in vrouwen met familiair verhoogd risico in
de leeftijd van 35 tot 40 jaar. Prof. Gareth Evans (University of Manchester)
en collega’s publiceren de 
Genetische
testen voor het bepalen van BRCA-status
zijn al meer dan twintig jaar beschikbaar, maar er is weinig informatie over
het gebruik van deze testen op bevolkingsniveau. Een studie onder deelneemsters
aan het Kaiser Permanente Northern
California Integrated Health System heeft trends onderzocht in het gebruik
van de testen tussen begin 2005 en eind 2015. Dr. Sarah Knerr (University of
Washington, Seattle) en collega’s publiceren de 
De 
Brandweerlieden
staan bloot aan bekende carcinogenen, en misschien ook aan
niet-bekende carcinogenen. Een systematisch overzicht van de literatuur en
meta-analyse heeft de associatie onderzocht van het beroep van brandweerman
(m/v) met de incidentie en mortaliteit van maligniteiten. Dr. Kristina
Kjaerheim (Instituut van Bevolkings-Gebaseerd Kankeronderzoek, Oslo) en collega’s
publiceren de 
De
behandeling van medulloblastoom is geëvolueerd van chirurgie plus radiotherapie
tot moderne multimodale regimes. De impact van deze behandelingen op
lange-termijn gezondheidsuitkomsten is echter nog niet duidelijk. In het kader
van de Childhood Cancer Survivor Study
is een analyse uitgevoerd van de late (vijf jaar of langer na de diagnose)
mortaliteit, volgende neoplasmen (SNs), en chronische aandoeningen in patiënten
met een diagnose medulloblastoom tussen begin 1970 en eind 1999. Dr. Ralph Salloum (Cincinnati
Children’s Hospital Medical Center, OH) en collega’s publiceren de 
Korte-termijn
studies hebben goede resultaten laten zien van stereotactoc body radiotherapy (SBRT) voor prostaatcarcinoom. De
lange-termijn werkzaamheid van SBRT voor prostaatcarcinoom is echter nog niet
duidelijk. Een gepoolde analyse van individuele-patiëntgegevens van twaalf
studies heeft lange-termijn uitkomsten van SBRT voor laag- en intermediair-risico
prostaatcarcinoom geïnventariseerd. Dr. Amar Kishan (University of California,
Los Angeles) en collega’s publiceren de 
Olaparib is
een PARP-remmer, en cediranib is een remmer van vorming van nieuwe bloedvaten.
Een gerandomiseerde fase 2-studie vergeleek de combinatie van olaparib plus
cediranib met alleen olaparib voor recidiverend platina-gevoelig
ovariumcarcinoom. In 2014 is 