De meeste
studies van werkzaamheid van tyrosinekinaseremmers voor niet-kleincellig
longcarcinoom met EGFR-mutaties zijn
uitgevoerd in geselecteerde series van Aziatische patiënten. Een Nederland-brede
cohortstudie heeft werkzaamheid van eerstelijns EGFR-TKIs voor gevorderd
EGFR-gemuteerd NSCLC in een grote populatie van blanke patiënten geëvalueerd. Dr. Rolof Gijtenbeek (Medisch Centrum
Leeuwarden) en collega’s publiceren de studie online in Clinical Lung Cancer.1In de NKR-database identificeerden de onderzoekers 873 patiënten met een diagnose stadium IV EGFR-gemuteerd NSCLC tussen begin 2015 en eind 2017. Onder deze patiënten waren er 596 (68%) die eerstelijns behandeling met regular TKIs kregen. Van deze patiënten was 45% zeventig jaar of ouder, en had 54% afstandsmetastase in meerdere organen. De mediane overall survival was 20,2 maanden. In multivariate analyse was de OS significant slechter in mannen, ouderen, patiënten met slechtere performance, en patiënten met drie of meer organen met metastasen. Vergeleken met erlotinib was de OS slechter met gefitinib (gecorrigeerd HR 1,30; 95%-bti 1,02-1,64), vooral in patiënten met hersenmetastase.
De onderzoekers concluderen dat Nederlandse patiënten die eerstelijns EGFR-TKIs kregen voor stadium IV EGFR-gemuteerd NSCLC een mediane OS hadden van 20,2 maanden. In patiënten met hersenmetastasen was erlotinib superieur aan gefitinib.
1.Gijtenbeek RGP, Damhuis RAM, Groen HJM et al. Nationwide real-world cohort study of first line tyrosine kinase inhibitor treatment in epidermal growth factor receptor mutated non-small cell lung cancer. Clin Lung Cancer 2020; epub ahead of print
Summary: A nationwide study in The Netherlands found that among stage IV EGFR-mutated NSCLC patients first-line treatment with EGFR-TKIs resulted in median OS of 20.2 months. In patients with brain metastasis, erlotinib was superior to gefitinib.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Patiënten
met recidiverend hooggradig glioom (HGG) met progressie op bevacizumab (BEV)
hebben een slechte prognose. Er zijn aanwijzingen voor een gunstig effect van
gefractioneerde stereotactische radiochirurgie (FSRS) in deze setting, maar er
is voor deze strategie geen prospectieve evidentie. Een prospectieve
gerandomiseerde studie van Henry Ford Health System (Detroit MI) heeft de
waarde onderzocht van toevoegen van FSRS aan BEV-gebaseerde chemotherapie voor
BEV-resistent recidiverend maligne glioom. Dr. Tobias Walbert en collega’s
publiceren de 
Metastatisch
pancreas ductaal adenocarcinoom (mPDAC) heeft een slechte prognose, met een
relatieve vijf-jaars overleving van 2,9%. De standaard-behandeling voor mPDAC
omvat platinagebaseerde chemotherapie. Er zijn echter geen gevalideerde
biomarkers die voorspellen welke patiënten profijt hebben van deze behandeling.
Een studie in New York (Memorial Sloan Kettering Cancer Center en Weill Cornell
Medical College) heeft onderzocht of genomisch-bepaalde
homologe-recombinatiedeficiëntie (HRD) kan dienen als een dergelijke biomarker.
Dr. Eileen O’Reilly (MSKCC) en collega’s publiceren de 
Vermoeidheid
is een veel-gerapporteerd symptoom van patiënten met gynecologische
maligniteiten. Het is niet duidelijk of deze klacht na verloop van tijd spontaan
verdwijnt. Een prospectieve cohortstudie in ziekenhuizen in Nederland heeft
longitudinale patronen en voorspellers van vermoeidheid geïnventariseerd onder
patiënten met ovarium- of endometriumcarcinoom. Dr. Hanneke Poort (Dana-Farber
Cancer Institute, Boston MA) en collega’s publiceren de 
Vanwege hun
hoge tumorspecificiteit en immunogeniciteit worden neoantigenen beschouwd als
veelbelovende targets voor immuuntherapie voor maligniteiten. Met neoantigeen-gebaseerde
vaccins zijn resultaten geboekt in verschillende tumortypen. Een studie van de
universiteit van Zhejiang (China) heeft veiligheid en werkzaamheid onderzocht
van een nieuw-ontwikkeld peptide-gebaseerd neoantigeenvaccin voor gevorderde
solide tumoren. Prof. Shuqing Chen en collega’s publiceren de 
Vrouwen
ouder dan zeventig jaar die borstsparende chirurgie (BCS) krijgen voor
vroeg-stadium mammacarcinoom krijgen gewoonlijk adjuvante endocriene therapie
en radiotherapie aangeboden. In eerdere
studies zijn aanwijzingen gezien voor het veilig achterwege kunnen laten van adjuvante
radiotherapie in deze laag-risico populatie. Een studie van Dalhousie
University (Halifax, Canada) heeft uitkomsten vergeleken na verschillende
vormen van adjuvante therapie. Prof.
Jean-Philippe Pignol en collega’s publiceren de 
Patiënten
met glioblastoom hebben een slechte prognose, met vijf-jaars overleving van minder
dan 10% van de patiënten. Vrijwel alle patiënten hebben recidief na standaard
chirurgische resectie, radiotherapie, en temozolomide.Behandelopties na
recidief zijn beperkt, en er is geen therapie bekend die de overleving na
recidief verbetert. In andere typen maligniteiten is werkzaamheid van
immuuncheckpointremmers gezien, en in muismodellen van glioom is ook
werkzaamheid van ICIs gezien. De multinationale fase 3-studie CheckMate 143
heeft de werkzaamheid van nivolumab voor recidiverend glioblastoom onderzocht. Prof.
David Reardon (Dana-Farber Cancer Institute, Boston MA) en collega’s publiceren
de 
Patiënten
met borderline-resectabel pancreas ductaal adenocarcinoom (BR-PDAC) hebben
slechte uitkomsten met upfront chirurgie. Een fase 2-studie in Zuid-Korea heeft
de waarde onderzocht van neoadjuvant gemodificeerd FOLFIRINOX en postoperatief
gemcitabine. Prof. Song Cheol Kim (Asan Medisch Centrum, Seoel) en collega’s
publiceren de 