Oncologisch onderzoek.nl

Pyrotinib is een irreversibele pan-HER remmer. Een multicenter fase 1 doseringsescalatie- (1a) en expansie (1b)-studie in China heeft de combinatie van pyrotinib met camrelizumab (anti-PD-1) en oxaliplatine-capecitabine chemotherapie voor HER2-positief gevorderd adenocarcinoom van maag en slokdarm-maagovergang (G/GEJ) geëvalueerd. Dr. Liangjun Zhu (Jiangsu Cancer Hospital, Nanjing) en collega’s publiceren de studie in eClinicalMedicine.¹



De figuur toont het profiel van de studie. Na fase 1a werd gekozen voor pyrotinib 320 mg eenmaal daags als aanbevolen fase 2-dosering (RP2D). Onder 41 patiënten waren er 20 (48,8%) met graad 3 of 4 treatment-emergent adverse events, en 4 (9,8%) met any grade ernstig AEs. Deze figuur laat zien dat onder de 27 patiënten die de RP2D kregen twee bevestigde complete respons hadden en negentien bevestigde partiële respons, voor een objective response rate van 77,8% (95%-bti 57,7-91,4). Deze figuur laat de overlevingsuitkomsten zien.

De onderzoekers concluderen dat eerstelijns pyrotinib in combinatie met camrelizumab en chemotherapie veelbelovende werkzaamheid had voor HER2-positief gevorderd G/GEJ-adenocarcinoom, met acceptabele veiligheid.

1.Li S, Bao J, Li X et al. Multicenter phase I dose escalation and expansion study of pyrotinib in combination with camrelizumab and chemotherapy as first-line treatment for HER2-positive advanced gastric and gastroesophageal junction adenocarcinoma. eClinMed 2023.102314

Summary: A multicenter phase 1 trial in China found pyrotinib plus camrelizumab and chemotherapy showed promising efficacy in the first-line treatment of advanced HER2-positive G/GEJ cancer, without new safety signals.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Merkelcelcarcinoom (MCC) is een agressief cutaan neuro-endocrien carcinoom. Vanwege de relatief lage incidentie is er weinig informatie beschikbaar over optimale behandelingen en uitkomsten van MCC. Een multicenter retrospectieve studie in Canada heeft impact van verschillende behandelingsmodaliteiten op overall survival van patiënten met MCC van hoofd en hals (HNMCC) geïnventariseerd. Dr. Angelina Tohmé (Ottawa Hospital Research Institute) en haar collega’s van het Pan-Canadian Merkel Cell Cancer Collaborative publiceren de studie in JAMA Network Open.¹


De onderzoekers identificeerden 400 patiënten met een diagnose HNMCC tussen begin 2000 en eind 2018. Bij diagnose hadden 188 patiënten (47%) stadium I ziekte. De meest-gebruikelijke behandeling was chirurgie gevolgd door radiotherapie (40,3% van de patiënten), hoewel voor patiënten met stadium IV ziekte alleen radiotherapie het meest gebruikelijk was (52,2%). De figuur De figuur toont de overlevingsuitkomsten. Vijf-jaars OS-percentage (primair eindpunt) was 50%, 40%, 36%, en 19% onder patiënten met stadium I respectievelijk II,III, en IV ziekte. Het vijf-jaars OS-percentage was niet-statistisch significant hoger na chirurgie plus radiotherapie dan na alleen chirurgie (HR 0,76; 95%-bti) maar was wel lager onder patiënten die geen behandeling kregen (1,93; 1,26-2,96).

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met HNMCC, stadium en behandelingsmodaliteit geassocieerd waren met overleving.

1.Nayak AL, Travis Pickett A, Delisle M et al. Survival of patients with head and neck Merkel cell cancer. Findings from the Pan-Canadian Merkel Cell Cancer Collaborative. JAMA Network Open 2023;6:e2344127.

Summary: A multicenter retrospective study in Canada found that among patients with Merkel cell carcinoma of head and neck, stage and treatment modality were associated with survival.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Latijns-Amerikanen die in de Verenigde Staten geboren zijn hebben een hoger risico van levercelcarcinoom (HCC) dan Latijns-Amerikanen die buiten de Verenigde Staten geboren zijn. Een analyse onder deelnemers aan de Multiethnic Cohort Study (MEC) heeft de invloed van generationele status op het HCC-risico onder Mexicaans-Amerikaanse volwassenen geïnventariseerd. Prof. Veronica Setiawan (University of Southern California, Los Angeles) en collega’s publiceren de analyse in Cancer.¹

De analyse includeerde 31.377 zelf-verklaarde Mexicaans-Amerikaanse MEC-deelnemers: 13.382 eerstegeneratie (in Mexico geboren), 13.382 tweedegeneratie (één of twee ouders in Mexico geboren), en 4914 derdegeneratie (beide ouders in de Verenigde Staten geboren) Mexicaans-Amerikanen. Tijdens gemiddeld 19,5 jaar follow-up werden onder deze deelemers 213 incidente HCC-gevallen gediagnostiseerd. Na correctie voor leefstijl- en omgevinggerelateerde risicofactoren was het HCC risico onder tweedegeneratie deelnemers 37% hoger dan onder eerstegeneratie deelnemers (HR 1,37; 95%-bti 0,98-1,92) en onder derdegeneratie deelnemers 66% hoger dan onder eerstegeneratie deelnemers (1,66; 1,11-2,49) met een p voor trend 0,012. De met generationele status geassocieerde risicoverhoging werd vooral gezien onder mannen.

De onderzoekers concluderen dat onder Mexicaans-Amerikanen het HCC-risico toeneemt met toenemende generationele status.

1.Acuna N, Zhou K, Pinheiro PS et al. Increasing risk of hepatocellular carcinoma with successive generations in the United States among Mexican American adults: the Multiethnic Cohort. Cancer 2023.35000

Summary: Analysis in the Multiethnic Cohort found that increasing generational status of Mexican Americans is associated with a higher risk of hepatocellular carcinoma.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Vervanging van carmustine (BCNU) in het BEAM (BCNU, etoposide, cytarabine, en melfalan) regime als autoSCT-conditoneringsregime door bendamustine (BendaEAM) voor lymfoom is feasible, maar er zijn geen gerandomiseerde studies van beide regimes uitgevoerd. De BEB-studie, in vier centra in Oostenrijk en Zwitserland, heeft uitkomsten van BendaEAM vergeleken met uitkomsten van BEAM onder patiënten met recidiverend lymfoom. Prof. Felix Keil (Hanusch Krankenhaus, Wenen) en collega’s publiceren de studie in eClinicalMedicine.¹

De studie includeerde 108 patiënten, die werden gerandomiseerd naar BendaEAM (36 mannen; 17 vrouwen) of BEAM (39 mannen, 16 vrouwen) conditionering. Engraftment verliep snel in alle patiënten. Tussen beide groepen waren er geen verschillen in longtoxiciteit (primair eindpunt) of graad 3 en hoger toxiciteiten. De mediane follow-up was 369 dagen. Complete remissiepercentages na één jaar waren 76,6%% met BendaEAM en 74,3% met BEAM. Er waren geen verschillen tussen de groepen in overall survival of progressievrije overleving en in kwaliteit van leven.


De onderzoekers concluderen dat in deze studie BendaEAM en BEAM niet resulteerden in verschillen in overleving of responspercentages. Een fase 3-noninferioriteitsstudie is vereist om vast te stellen of BendaEAM kan worden gezien als een alternatief voor BEAM.

1.BendaEAM versus BEAM as conditioning regimen for ASCT in patients with relapsed lymphoma (BEB): a multicentre, randomised, phase 2 trial. eClinMed 2023.102318

Summary: The randomized phase 2 BEB trial, at four centers in Austria and Switzerland, found that among patients undergoing autoSCT for relapse lymphoma, conditioning with BendaEAM compared with BEAM resulted in similar survival and response rates.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is behoefte aan meer werkzame en veilige behandeling voor Hodgkin lymfoom (HL) in oudere patiënten. Een fase 2-studie in Frankrijk en België heeft eerstelijns prednison, vinblastine, doxorubicine, en bendamustine (PVAB) voor HL-patiënten in de leeftijd van 60 jaar en ouder geëvalueerd. Prof. Hervé Ghesquieres (Hôpital Lyon Sud) en collega’s publiceren de studie in Blood.¹

De studie includeerde patiënten in de leeftijd ouder dan 60 jaar met nieuw-gediagnostiseerd gevorderd Ann Arbor stadium HL, met Mini Nutritional Assessment score 17 of hoger als criterium voor inclusie van patiënten in de leeftijd van 70 jaar of ouder. De patiënten kregen zes drie-weekse cycli PVAB. Het primaire eindpunt was complete metabolische respons (CMR)-percentage na zes cycli PVAB.

De mediane leeftijd van de 89 geïncludeerde patiënten was 68 jaar (range 61-88) met 35 patiënten (39%) in de leeftijd van 70 jaar of ouder. Achtenzeventig patiënten (88%) voltooiden zes cycli behandeling. De toxiciteit was acceptabel, met ernstige treatment-related adverse events in 20% van de patiënten. CMR werd gezien in 69 patiënten (77,5%; 95%-bti 67-86). Na mediaan 42 maanden follow-up was progressie of relapse gezien in 31 patiënten (35%) en waren 24 patiënten (27%) overleden; aan HL (n=11), toxiciteit tijdens de behandeling (n=4), secundaire maligniteiten (n=6), of andere oorzaken (n=3). Vier-jaars percentages voor progressievrije overleving en overall survival waren 50% respectievelijk 69%.

De onderzoekers concluderen dat het PVAB-regime voor nieuw-gediagnostiseerd HL in oudere patiënten resulteerde in een hoog percentage CMR met acceptabele toxiciteit.

1.Ghesquieres H, Krzisch D, Nicolas Virelizier E et al. Phase 2 LYSA study of prednisone, vinblastine, doxorubicin, bendamustine for untreated older Hodgkin lymphoma patients. Blood 2023021564

Summary: A phase 2 trial in France and Belgium found that among elderly patients with previously untreated Hodgkin lymphoma, the PVAB regimen (prednisone, vinblastine, doxorubicin, and bendamustine) yielded a high complete metabolic response rate with acceptable toxicity.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Meer dan 60% van de patiënten met nieuw-gediagnostiseerd galwegcarcinoom (BTC) ondergaat resectie met curatieve intentie. Risicostratificatie voorafgaand aan chirurgie zou kunnen bijdragen aan het plannen van postchirurgische behandeling. Een retrospectieve studie in het Chang Gung Memorial Hospital (Kaohsiung, Taiwan) heeft de waarde van preoperatieve analyse van het serum-albuminegehalte gecombineerd met de neutrofiel/lymfoxyt-ratio (NLR) voor het voorspellen van de uitkomsten na chirurgie met curatieve intentie geïnventariseerd. Dr. Yen-Yang Chen en collega’s publiceren de studie in Cancers.¹

De studie includeerde 268 BTC-patiënten die tussen begin 2013 en eind 2019 resectie ondergingen en voor wie gegevens over preoperatief (binnen twee weken voor de chirurgie) albuminegehalte en neutrofiel- en lymfocytgetal beschikbaar waren. De onderzoekers berekenden voor elk van de patiënten een composiet indexscore (ANS) met een waarde van 0, 1, of 2: ANS=0 in geval van hoog albuminegehalte (hoger dan 3,5 g/l) en lage NLR (lager dan 2,2); ANS=1 in geval van laag albumine of hoge NLR; en ANS=2 in geval van laag albumine en hoge NLR. De ANS score was 0 voor 23 patiënten (8%), 1 voor 162 patiënten (56,4%) en 2 voor 102 patiënten (35,5%). De figuur laat de recidiefvrije overleving en de overall survival van de patiënten in de drie groepen zien. De mediane OS werd niet bereikt in de groep met ANS 0 en was 54,9 maanden in de groep met ANS 1 en 16,62 maanden in de groep met ANS 2. In multivariate analyse was ANS een onafhankelijke voorspeller van OS en RFS.

De onderzoekers concluderen dat gecombineerde analyse van de eenvoudig beschikbare gehalten van serum-albumine en lymfocyt- en neutrofielgetallen voorspelling van de prognose na resectie van BTC mogelijk maakt.

1.Chiu T-J, Liu Y-W, Yong C-C et al. Combined serum albumin with neutrophil-to-lymphocyte ratio predicts the prognosis of biliary tract cancer after curative resection. Cancers 2023;15:5474

Summary: A retrospective study at Chang Gung Memorial Hospital (Kaohsiung, Taiwan) found that combined preoperative serum albumin and neutrophil-to-lymphocyte ratio predicted the prognosis after curative resection for biliary tract cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Osimertinib is een standaard eerstelijns behandeling voor patiënten met EGFR-gemuteerd gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom (aNSCLC). De multicenter retrospectieve OSI-FACT-EP studie in Japan heeft real-world uitkomsten met osimertinib voor EGFR-gemuteerd aNSCLC in patiënten ouder dan 75 jaar geïnventariseerd. Prof. Takuro Sakagami (Universiteitsziekenhuis, Kumamoto) en collega’s publiceren de studie in Lung Cancer.¹

De studie includeerde 538 patiënten die eerstelijns osimertinib kregen voor EGFR-gemuteerd aNSCLC, onder wie 203 patiënten die ouder waren dan 75 jaar. De figuur laat zien dat de mediane progressievrije overleving niet-significant korter was in de groep oudere patiënten, maar de mediane tijd tot falen van de behandeling was wel significant korter in de oudere groep (14,0 maanden versus 21,8 maanden; HR 1,46; p<0,001). Het percentage patiënten die de behandeling discontinueerden wegens adverse events was 28,6% in de groep oudere patiënten versus 14,9% in de jongere groep, en onder de patiënten die discontinueerden was het percentage die tweedelijns behandeling kregen 39,6% versus 72,8% in beide groepen. De mediane overall survival was 30 maanden in de oudere groep en werd niet bereikt in de jongere groep.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten die eerstelijns osimertinib kregen voor EGFR-gemuteerd aNSCLC, ouder patiënten slechtere uitkomsten hadden dan jongere patiënten.

1.Sakata Y, Saito G, Sakata S et al. Osimertinib as first-line treatment for elderly patients with advanced EGFR mutation-positive non-small cell lung cancer in a real-world setting (OSI-FACT-EP).

Summary: A multicenter retrospective study in Japan found that, in a real-world clinical setting, elderly patients had worse outcomes with first-line osimertinib for EGFR mutation-positive aNSCLC when compared to non-elderly patients.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Particle beam radiotherapy (PBRT) zou een optie kunnen zijn voor patiënten met meningeoom. Een studie in het Shanghai Proton and Heavy Ion Center (Shanghai, China) heeft vroege resultaten met PBRT voor WHO graad 2 en 3 meningeoom geëvalueerd. Dr. Lin Kong en collega’s publiceren de studie in het Journal of Neuro-Oncology.¹

De studie includeerde 28 patiënten met WHO graad 2 en 8 patiënten met WHO graad 3 meningeoom, die tussen mei 2015 en maart 2022 PBRT kregen. De mediane leeftijd ten tijde van PBRT was 48 jaar. Vijfentwintig patiënten werden behandeld voor nieuw-gediagnostiseerde ziekte en elf voor progressieve/recidiverende ziekte. Vijf patiënten kregen PBRT als herbestraling. Dertig patiënten kregen protonradiotherapie en zes koolstofion-radiotherapie, met een mediane dosering van 60 Gy-equivalent.

De mediane follow-up was 23,3 maanden. De figuur laat zien dat de lokale controle in het gehele cohort na één, twee, en drie jaar 92% respectievelijk 82% en 82% bedroeg, en dat de lokale controle veel beter was onder patiënten met graad 2 meningeoom dan onder patiënten met graad 3 meningeoom (100%, 94%, en 94% versus 50%, 25%, en 25% na één, twee, en drie jaar; p<0,001). Ook in multivariate analyse was WHO graad (2 versus 3) een significante prognosticator voor lokale controle. Er waren geen graad 3 of hoger toxiciteiten. Deze figuur toont de overall survival vanaf de PBRT en vanaf de primaire diagnose.

De onderzoekers concluderen dat PBRT voor WHO graad 2 en 3 meningeoom highly acceptable werkzaamheid en veiligheid had, maar dat langere follow-up vereist is voor het beoordelen van ziektecontrole, overleving, en mogelijke late bijwerkingen.

1.Qiu X, Gao J, Hu J et al. Particle beam radiotherapy in the treatment of WHO grade 2 and 3 meningiomas: an early experience from Shanghai Proton and Heavy Ion Center. J Neuro-Oncol 2023-04401-8

Summary: A study at Shanghai Proton and Heavy Ion Center found that particle beam radiotherapy for WHO grade 2 and 3 meningioma had acceptable efficacy and safety with median follow-up of 23.3 months.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)