Oncologisch onderzoek.nl

Intrahepatisch cholangiocarcinoom (IHC) is een heterogene tumor. Onderzoekers van Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York) hebben met de hidden-genome classifier, een supervised machine-learning gebaseerd algoritme, de genetische heterogeniteit van IHC gekwantificeerd. Dr. William Jarnagin en collega’s publiceren de studie in Clinical Cancer Research.¹


De onderzoekers voerden een retrospectief overzicht uit van 1370 patiënten met IHC, extrahepatisch cholangiocarcinoom (EHC), galblaascarcinoom (GBC), levercelcarcinoom (HCC), of bifenotypische tumoren. Een hidden-genome model classificeerde 527 IHC-tumoren op basis van genetische homologie net EHC/GBC of HCC. Van deze IHC tumoren hadden 410 (78%) meer dan 50% genetische homologie met EHC/GBC, waaronder 122 (23%) meer dan 90% genetische homologie hadden (‘biliary class’) gekenmerkt door veranderingen in KRAS of SMAD4 en CDKN2A-verlies. De andere 177 IHC-tumoren (22%) hadden meer dan 50% genetische homologie met HCC, waaronder 30 (5,7%) met meer dan 90% homologie (‘HCC class’) gekenmerkt door TERT-veranderingen. Patiënten met biliary class versus non-biliary class IHC hadden mediane overall survival 1 jaar (95%-bti 0,77-1,5) versus 1,8 jaar (1,6-2,0) voor niet-resectabele ziekte en 2,4 jaar (2,1-NR) versus 5,1 jaar (4,8-6,9) voor resectabele ziekte. De hidden-genome classifier voorspelde OS onafhankelijk van FGFR2- en IDH-veranderingen.

De onderzoekers concluderen dat deze resultaten de differentiële responsen op behandeling van IHC zouden kunnen verklaren.

1.Song Y, Boerner T, Drill E et al. A novel approach to quantify heterogeneity of intrahepatic cholangiocarcinoma: the hidden-genome classifier. Clin Cancer Res 2024; epub ahead of print

Summary: A retrospective study quantified genetic heterogeneity of intrahepatic cholangiocarcinoma, finding a possible explanation for the differential treatment responses seen in IHC.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

GX-188E (tirvalimogene teraplasmide) is een DNA-vaccin dat codeert voor de E6- en E7-eiwitten van HPV16 en HPV18. De fase 2-studie KEYNOTE-567 in negen centra in Zuid-Korea evalueerde de combinatie van het GX-188E DNA-vaccin met pembrolizumab in patiënten met HPV16- of HPV18-positief recidiverend of gevorderd cervixcarcinoom. In 2021 werd een interimanalyse van de studie gepubliceerd, die liet zien dat de combinatie veilig en werkzaam was, en resulteerde in verbeterde mediane progressievrije overleving en overall survival dan eerder was gezien met pembolizumab monotherapie. Dr. Myong Cheol Lim (Katholieke Universiteit van Korea, Seoel) en collega’s publiceren in eClinicalMedicine lange-termijn resultaten van de studie.¹

De studie includeerde 60 volwassen patiënten met een ECOG performance status 0 en 1, die geen baat hadden bij standaard-therapie. De patiënten kregen intramusculair GX-188E 2 mg in week 1, 2, 4, 7, 13, 19, en 46 in combinatie met intraveneus pembrolizumab 200 mg iedere drie weken, voor de duur van twee jaar of tot ziekteprogressie. Het primaire eindpunt was objective response rate. De mediane follow-up was 14,72 maanden. De ORR was 35,0% (95%-bti 23,1-48,4) met complete respons in 8,3% en een mediane duur van respons van 12,3 maanden. De ORR was 38,9% onder patiënten met PD-L1 positieve tumoren en 29,2% onder patiënten met PD-L1 negatieve tumoren. De mediane progressievrije overleving was 4,4 maanden (95%-bti 2,1-8,3) en de mediane overall survival was 23,8 maanden (14,0-NR). Treatment-related adverse events werden gezien in 33,8%; graad 3 of 4 TRAEs in 6,2%; er waren geen graad 5 TRAEs.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van het vaccin en pembrolizumab veilig was een veelbelovende activiteit had onder patiënten met recidiverend of gevorderd HPV-positief cervixcarcinoom.

1.Lim MC, Choi YJ, Hur S-Y et al. GX-188E DNA vaccine plus pembrolizumab in HPV16- and/or 18-positive recurrent or advanced cervical cancer: a phase 2 trial. eClinMed 2024.102716

Summary: The multicenter phase 2 KEYNOTE-567 trial in South Korea found that the GX-188E vaccine combined with pembrolizumab was safe and showed promising activity in patients with recurrent or advanced HPV-positive cervical cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Met de veroudering van de bevolking en verbeteringen in diagnose, behandeling, en ondersteunende zorg is het aantal overlevers van maligniteiten in de Verenigde Staten toegenomen. Een analyse door onderzoekers van het National Cancer Institute (Rockville, MD) heeft de prevalentie van overlevers per 1 januari 2022 geïnventariseerd. Dr. Emily Tonorezos en collega’s publiceren de analyse in het Journal of the National Cancer Institute.¹



De onderzoekers schatten het aantal overlevers van maligniteiten in de Verenigde Staten per begin 2022 op 18,1 miljoen. Dit aantal zal volgens de projecties in 2030 en 2040 zijn toegenomen tot 21,6 miljoen respectievelijk 26 miljoen. Lange-termijn overlevers zijn zeer prevalent: 70% van de overlevers was in 2022 tenminste vijf jaar na de diagnose en 11% meer dan 25 jaar na de diagnose. Onder alle Amerikaanse vrouwen en mannen in de leeftijd van 50 tot 55 jaar waren 3,6% respectievelijk 2,1% overlevers van maligniteiten. In de leeftijdscategorie van 65 tot 75 jaar bedroegen deze percentages 14,5% respectievelijk 16%, en in de leeftijdscategorie 85 jaar en ouder 36,4% respectievelijk 48,3%.

De onderzoekers concluderen dat het aantal overlevers van maligniteiten in de Verenigde Staten toeneemt, en dat de meeste overlevers lange-termijn overlevers zijn en een substantieel percentage van de bevolking uitmaken.

1.Tonorezos E, Devasia T, Mariotto AB et al. Prevalence of cancer survivors in the United States. J Natl Cancer Inst 2024.djae135

Summary: Analysis by reseachers of the National Cancer Institute (Rockville, MD) found that in the US, most cancer survivors are long-term survivors, representing a significant proportion of the US population.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is geen duidelijkheid over de overlevingsimpact van immuuncheckpointremming (ICI) onder patiënten met niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC) en eerder-bestaande auto-immuunziekte (AID). De retrospectieve studie NEJ047, in twintig centra in Japan, heeft deze impact geïnventariseerd. Prof. Kazuhisa Takahashi (Juntendo Universiteit, Tokio) en collega’s publiceren de studie in Lung Cancer.¹



De studie includeerde 229 patiënten met gevorderd of recidiverend NSCLC en vooraf-bestaande AID. Onder deze patiënten waren er 69 die ICIs kregen. AID-flares werden gezien in 18 patiënten (25,4%; 95%-bti 15,8-37,1) die ICIs kregen. AID-exacerbaties waren meer waarschijnlijk als de NSCLC-diagnose werd gesteld binnen een jaar na de AID-diagnose (OR 5,27; p=0,016). Immuun-gerelateerde bijwerkingen werden gezien in 32 patiënten die ICIs kregen (45,1%; 95%-bti 33,2-57,3); iets meer dan de helft van deze patiënten (n=17) hadden graad 3 of hoger irAEs. Na inverse probability weighting was gebruik van ICIs geassocieerd met langere overleving (HR 0,43; p=0,0006).

De onderzoekers concluderen dat diagnose NSCLC binnen één jaar na de diagnose AID geassocieerd was met verhoogd risico van AID-flares na ICI-behandeling, en dat gebruik van ICIs de overleving van NSCLC-patiënten met vooraf-bestaande AID kan verlengen.

1.Asao T, Shukuya T, Uemara K et al. Risk and survival of patients with non-small cell lung cancer and pre-existing autoimmune disorders receiving immune checkpoint blockader therapy: survival analysis with inverse probability weighting from a nationwide, multi-institutional, retrospective study (NEJ047). Lung Cancer 2024.107894

Summary: The multicenter retrospective NEJ047 study in Japan found that among NSCLC patients with pre-existing autoimmune disorders, ICI treatment may improve survival.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

In retrospectieve studies is gezien dat lange-termijn overleving en perioperatieve uitkomsten vergelijkbaar waren met robot-geassisteerde lobectomie (RAL) en video-geassisteerde lobectomie (VAL) onder patiënten met resectabel niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC), maar beide typen lobectomie zijn nog niet vergeleken in een gerandomiseerde studie. De gerandomiseerde RVlob-studie in het Ruijin Ziekenhuis (Shanghai, China) heeft uitkomsten met RAL versus LAL voor NSCLC vergeleken. Prof. Hecheng Li en collega’s publiceren de studie in eClinicalMedicine.¹

De studie includeerde 320 patiënten die 1:1 werden gerandomiseerd naar RAL (n=157) of VAL (n=163). Een primair eindpunt was drie-jaars overall survival percentage, en een secundair eindpunt was drie-jaars ziektevrije-overlevingspercentage. De mediane follow-up was 58,0 maanden. De figuur laat zien dat OS en DFS niet significant verschilden tussen beide groepen. Het drie-jaars OS-percentage was 94,6% met RAL versus 91,5% met VAL (HR 0,65; p=0,21), en het drie-jaars DFS-percentage was 88,7% met RAL versus 85,4% met VAL (HR 0,87; p=0,62).

De onderzoekers concluderen dat RVlob de eerste gerandomiseerde studie was die heeft laten zien dat RAL niet-inferieur was aan VAL voor resectabel NSCLC.

1.Niu Z, Cao Y, Du M et al. Robotic-assisted versus video-assisted lobectomy for resectable non-small-cell lung cancer: the RVlob randomized controlled trial. eClinMed 2024.102707

Summary: The randomized RVlob trial, at Ruijin Hospital (Shanghai, China), found that robotic-assisted lobectomy was noninferior to video-assisted lobectomy for resectable non-small cell lung cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De fase 3-studie PRODIGY, in achttien centra in Zuid-Korea, randomiseerde patiënten met resectabel lokaal-gevorderd maagcarcinoom (LAGC) 1:1 naar D2-chirurgie gevolgd door acht cycli adjuvant S-1 (SC-groep; n=246) of neoadjuvant docetaxel, oxaliplatine plus S-1 (DOS) gevolgd door D2-chirurgie en adjuvant S-1 (CSC-groep; n=238). In 2021 is gepubliceerd dat de progressievrije overleving significant beter was in de CSC-groep dan in de SC-groep. Prof. Yoon-Koo Kang (Universiteit van Ulsan, Seoel) en collega’s publiceren nu in het Journal of Clinical Oncology lange-termijn overall survival resultaten van de studie.¹

Op het moment van de nu gepubliceerde analyse was de mediane follow-up 99,5 maanden. De acht-jaars overall survival percentages waren 63,0% in de CSC-groep en 55,1% in de SC-groep (HR 0,72; p=0,027). In langere follow-up bleef ook het PFS-voordeel met de neoadjuvante behandeling behouden (HR 0,70; p=0,016).

De onderzoekers concluderen dat neoadjuvante DOS-chemotherapie resulteerde in verbetering van de OS in Koreaanse patiënten met LAGC.

1.Kang Y-K, Kim H-D, Yook JH et al. Neoadjuvant docetaxel, oxaliplatin, and S-1 plus surgery and adjuvant S-1 for resectable advanced gastric cancer: updated overall survival outcomes from phase III PRODIGY. J Clin Oncol 2024; epub ahead of print

Summary: The phase 3 PRODIGY trial, at 18 centers in South Korea) found that neoadjuvant docetaxel, oxaliplatin, and S-1 chemotherapy, as part of perioperative chemotherapy, prolonged the overall survival of Korean patients with locally advanced gastric cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Ibrutinib is een first-in-class remmer van Bruton tyrosinekinase. Een eerdere studie van Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York) heeft de veiligheid en korte-termijn antitumoractiviteit van ibrutinib in twintig patiënten met recidiverend of refractair (R/R) primair of secundair lymfoom van het centraal zenuwstelsel (PCNSL/SCNSL) laten zien. Dr. Christian Grommes en collega’s publiceren nu in Clinical Cancer Research lange-termijn uitkomsten na inclusie van 26 additionele patiënten.¹


In dit expansiecohort kregen 31 PCNSL- en 15 SCNSL-patiënten ibrutinib 840 mg eenmaal daags. De mediane follow-up was 49,9 maanden onder patiënten met PCNSL en 62,1 maanden onder patiënten met SCNSL. Respons werd gezien in 23 van 31 (74%) PCNSL-patiënten onder wie 12 met complete respons en in 9 van 15 (60%) SCNSL-patiënten onder wie 7 met complete respons. De mediane progressievrije overleving onder de PCNSL-patiënten was 4,5 maanden (95%-bti 2,8-9,2), met mediane duur van respons in de 23 responders van 5,5 maanden. Onder de SCNSL-patiënten was de mediane PFS 5,3 maanden (95%-bti 1,3-14,5), met mediane duur van respons in de 9 responders 8,7 maanden. Exploratieve biomarkeranalyse suggereerde dat mutaties in TBL1XR1 geassocieerd waren met lange-termijn respons in PCNSL. Klaring van circulerend tumor DNA uit cerebrospinaal vocht was geassocieerd met complete en langdurige respons op ibrutinib.

De onderzoekers concluderen dat ibrutinib monotherapie actief was voor R/R CNS lymfoom.

1.Grommes C, Nandakumar S, Schaff LR et al. A phase II study assessing long-term response to ibrutinib monotherapy in recurrent or refractory CNS lymphoma. Clin Cancer Res 2024; epub ahead of print

Summary: A phase 2 study at Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York, NY) confirmed single-agent activity of ibrutinib for R/R CNS lymphoma and identified molecular determinants of response.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De introductie van multidrug chemotherapie-regimes, zoals FOLFIRINOX en nab-paclitaxel plus gemcitabine (AG) heeft geresulteerd in verbeterde overleving van patiënten met gevorderd pancreascarcinoom (aPC) maar de toxiciteit van deze regimes beperkt de toepasbaarheid. Een gerandomiseerde fase 2-studie van de Huazhong Universiteit van Wetenschap en Technologie (Wuhan, China) heeft de veiligheid en werkzaamheid van de combinatie van nab-paclitaxel en S-1 (AS) voor aPC vergeleken met die van AG. Dr. Tao Zhang en collega’s publiceren een interimanalyse van de studie in The Oncologist.¹

De studie includeerde niet-eerder behandelde patiënten met niet-resectabel lokaal-gevorderd of metastatisch PC die 1:1 werden gerandomiseerd naar zes drie-weekse cycli AS (intraveneus nab-paclitaxel 125 mg/m² op dagen één en acht plus oraal S-1 80 tot 120 mg tweemaal daags afhankelijk van het lichaamsoppervlak van de patiënt) of zes drie-weekse cycli AG (intraveneus nab-paclitaxel 125 mg/m² op dagen één en acht plus intraveneus gemcitabine 1000 mg/m² op dagen één en acht). Het primaire eindpunt was progressievrije overleving.

De studie includeerde 62 patiënten die werden gerandomiseerd naar AS (n=32) of AG (n=30). De vooraf-geplande interimanalyse werd uitgevoerd na mediaan 8,36 maanden follow-up. De figuur laat zien dat de progressievrije overleving en overall survival significant langer waren met AS dan met AG. Objectieve respons werd gezien in 37,5% van de AS-patiënten en 6,67% van de AG-patiënten (p=0,005). In beide groepen waren neutropenie en leukopenie de meest-frequente graad 3 of 4 bijwerkingen. De studie werd voortijdig gestopt wegens de duidelijke overlevingsvoordelen van AS versus AG.

De onderzoekers concluderen dat eerstelijns AS voor aPC resulteerde in significant langere PFS en OS dan AG, met een vergelijkbaar veiligheidsprofiel.

1.Jin M, Liu H-L, Ma H et al. Nab-paclitaxel plus S-1 versus nab-paclitaxel plus gemcitabine in patients with advanced pancreatic cancer: a multicenter, randomized, phase II study. The Oncologist 2024.oyae171

Summary: A randomized phase 2 study in China found that among patients with advanced pancreatic cancer the first-line regimen of nab-paclitaxel plus S-1 resulted in better PFS and OS when compared with nab-paclitaxel plus gemcitabine, with a comparable safety profile.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)