Crizotinib
is een remmer van ALK en ROS1. De doorlopende multicenter fase 1-studie PROFILE
1001 evalueert de veiligheid en werkzaamheid van crizotinib voor gevorderd NSCLC met ROS1-rearrangement. In 2014 is gepubliceerd dat crizotinib in deze studie sterke antitumor activiteit had. Dr.
Alice Shaw (Massachusetts General Hospital, Boston) en collega’s publiceren lange-termijn uitkomsten (46,2 maanden additionele follow-up) van de
studie vandaag online in Annals of Oncology.1De studie includeerde 53 patiënten die crizotinib 250 mg tweemaal daags kregen. De mediane duur van de behandeling was 22,4 maanden. Op het moment van data cutoff voor de nu gepubliceerde analyse werden twaalf patiënten nog behandeld (23%). De ORR was 72% (95%-bti 58-83), waaronder 6 complete responsen en 32 partiële responsen, met een mediane duur van respons 24,7 maanden (95%-bti 15,2-45,3). Tien patiënten (19%) hadden stabiele ziekte. De ORRs waren consistent over verschillende patiëntensubgroepen. De mediane progressievrije overleving was 19,3 maanden (95%-bti 15,2-39,1). De mediane overall survival was 51,4 maanden (95%-bti 29,3 tot niet-bereikt), en de waarschijnlijkheid van overleving na 12, 24, 36, en 48 maanden was 79%, 67%, 53%, en 51%. Er was geen associatie tussen OS en specifieke ROS1-fusiepartners. Treatment-related adverse events waren voornamelijk graad 1 en 2; er waren geen graad 4 of 5 TRAEs; en geen TRAEs die leidden tot permanente discontinuering.
De onderzoekers concluderen dat crizotinib-behandeling resulteerde in klinisch relevant profijt voor patiënten met gevorderd NSCLC met ROS1-rearrangement.
1.Shaw AT, Riely GJ, Bang Y-J et al. Crizotinib in ROS1-rearranged advanced non-small-cell lung cancer (NSCLC): updated results, including overall survival, from PROFILE 1001. Ann Oncol 2019; epub ahead of print
Summary: The ongoing phase 1 study PROFILE 1001 evaluates crizotinib for ROS1-rearranged advanced NSCLC. An updated analysis of the study found 72% ORR with median duration of response 24.7 months, and 19% stable disease. Treatment-related adverse events were mainly grade 1 or 2; there were no grade 4 or 5 TRAEs, and no TRAEs led to permanent discontinuation.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Verlenging
van het screeningsinterval voor personen met het laagste risico van een
maligniteit zou met screening samenhangende harms
kunnen verminderen en de efficiëntie van de screening kunnen verbeteren. Dr.
Hillary Robbins (Johns Hopkins University, Baltimore MD) en collega’s hebben
een studie uitgevoerd om personen te kunnen identificeren die na een negatief resultaat
van lage-dosering CT-screening op longcarcinoom kandidaat zijn voor een langer
screeningsinterval. Ze publiceren de 
De
aanbevolen benadering voor stadium II en III rectumcarcinoom is
chemoradiotherapie (CRT) gevolgd door chirurgie. CRT resulteert in verlaging
van het risico van lokaal recidief, maar het verbetert de overall survival niet, en leidt tot slechtere functionele
uitkomsten dan alleen chirurgie. De fase 2-studie QuickSilver, in twaalf centra
in Canada, heeft onderzocht of gebruik van MRI van waarde kan zijn voor de
selectie van patiënten met ‘goede prognose’ die voldoende hebben aan alleen
primaire chirurgie, zonder CRT. Dr. Erin Kennedy (Mount Sinai Hospital, Toronto) en collega’s publiceren de 
Het
oligometastatisch paradigma suggereert dat sommige patiënten met een beperkt
aantal metastasen kunnen worden genezen als alle lesies geëradiceerd worden.
Voor deze aanname is slechts beperkte evidentie beschikbaar. De multinationale
fase 2-studie SABR-COMET onderzocht het effect van stereotactische ablatieve
radiotherapie (SABR) op overleving, oncologische uitkomsten, toxiciteit, en
kwaliteit van leven in patiënten met een gecontroleerde primaire tumor en één
tot en met vijf metastatische lesies. Dr. David Palma (London Health Sciences Centre, London ON Canada) en
collega’s publiceren de 
Lapatinib in
combinatie met capecitabine of letrozol is een geaccepteerde behandeling voor
trastuzumab-resistent HER2-positief mammacarcinoom (MBC). Er is echter geen
duidelijkheid over de werkzaamheid van deze behandeling in patiënten die eerder
pertuzumab en ado-trastuzumab emtansine (T-DM1) hebben gekregen. Een studie van
MD Anderson Cancer Center (Houston) heeft deze werkzaamheid onderzocht. Dr. Rashmi Murthy en collega’s
publiceren de 
Docetaxel-gebaseerde
chemotherapie is effectief voor metastatisch maag- en maag-slokdarmovergang
(GEJ)-adenocarcinoom. De Duitse multicenter fase 2/3-studie FLOT4 vergeleek perioperatief
FLOT (fluorouracil, leucovorine, oxaliplatine, en docetaxel) versus ECF/ECX
(fluorouracil of capecitabine plus cisplatine en epirubicine) voor
lokaal-gevorderd resectabel maag- of GEJ-adenocarcinoom. Prof. Salah-Eddin
Al-Batran (Universiteit van Frankfurt) en collega’s publiceren de 
Tamoxifen 20
mg/d gedurende vijf jaar is een effectieve behandeling voor preventie van
recidief van mammacarcinoom, maar is geassocieerd met toxiciteit die
wijdverbreid gebruik in de weg staat. In biomarker-studies is gezien dat
tamoxifen 5 mg/d niet inferieur is aan 20 mg/d voor het eindpunt proliferatie
van mammacarcinoom. Een multicenterstudie in Italië heeft onderzocht of een
lagere tamoxifendosering, gedurende kortere tijd, even effectief zou zijn als
de standaard-dosering voor preventie van recidief van intraepitheliale
neoplasie. Prof. Andrea DeCensi (Ente Ospedaliero Ospedali Galliera, Genua) en
collega’s publiceren de 
Leukemia
cutis (LC), ook bekend als cutaan myeloïd sarcoom, is een extramedullair
manifestatie van leukemie in de huid. De aandoening kan voorkomen in alle typen
leukemie, maar wordt het meest gezien in patiënten met AML. In beschrijvende
studies met geringe aantallen patiënten is een ongunstige associatie gezien
tussen LC en de prognose van AML. Een retrospectieve matched-cohort studie van
Washington University (St. Louis MO) heeft de associatie van LC met overleving geïnventariseerd.
Dr. Milan Anadkat en collega’s publiceren de 