De meeste
patiënten met gastro-intestinale stromatumoren (GIST) hebben activerende
mutaties in KIT/PDGFRA, en hebben
aanvankelijk respons op TKIs, maar ontwikkeling van secundaire mutaties kan
resulteren in recidiverende ziekte. Ripretinib is een TKI met activiteit voor
een breed spectrum van KIT- en PDGFRA-mutaties. De multinationale fase
3-studie INVICTUS randomiseerde patiënten met eerder-behandeld gevorderd GIST (tenminste
drie eerdere TKIs) 2:1 naar ripretinib 150 mg eenmaal daags (n=85) of placebo
(n=44). In 2020 is gepubliceerd dat de progressievrije overleving significant langer was met
ripretinib dan met placebo. Prof. Sebastian Bauer (Universiteit van Duisburg-Essen)
en collega’s publiceren in Clinical
Cancer Research een analyse van de activiteit van ripretinib voor GIST met verschillende typen KIT/PDGFRA-mutaties in INVICTUS.1Aan de hand van analyses van voor begin van de behandeling verzameld tumorweefsel of circulerend tumor DNA stelden de onderzoekers vast dat de meest-voorkomende primaire mutaties werden gezien in KIT exon 11 (61,2% van de ripretinib-patiënten en 77,3% van de placebo-patiënten) en KIT exon 9 (18,8% en 15,9%). Patiënten in de ripretinib-groep hadden betere PFS dan patiënten in de placebogroep ongeacht het type mutatie (exon 11 p<0,0001, exon 9 p=0,0023, exon13 p<0,0001, exon 17 p<0,0001). Onder patiënten zonder KIT/PDGFRA-mutaties in tumorweefsel liep de PFS uiteen van 2 tot 23 maanden met ripretinib versus 0,9 tot 10,1 maanden met placebo.
De onderzoekers concluderen dat ripretinib klinisch relevante activiteit had over een brede range van mutatiesubgroepen in eerder-behandeld gevorderd GIST.
1.Bauer S, Heinrich MC, George S et al. Clinical activity of ripretinib in patients with advanced gastrointestinal stromal tumor harboring heterogenous KIT/PDGFRA mutations in the phase 3 INVICTUS study. Clin Cancer Res 2021; epub ahead of print
Summary: Subgroup analysis of the phase 3 INVICTUS study showed that the switch-control tyrosine kinase inhibitor ripretinib was active for a broad range of KIT/PDGFRA mutations in advanced GIST in patients who were previously treated with 3 or more TKIs.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Allogene
bloed- of beenmergtransplantatie (alloBMT) is een therapeutisch optie voor
patiënten met hematologische maligniteiten. In de praktijk van alloBMT zijn de
afgelopen vier decennia aanzienlijke veranderingen geïntroduceerd, waaronder
inclusie van oudere patiënten, gebruik van alternatieve stamcelbronnen
(perifeer-bloed stamcellen en navelstrengbloed) en gebruik van
verlaagde-intensiteit conditionering. Een retrospectieve cohortstudie in drie
Amerikaanse centra (City of Hope, University of Minnesota, University of
Alabama at Birmingham) heeft veertig-jaars trends in late mortaliteit en
levensverwachting na alloBMT geïnventariseerd. Prof. Smita Bhatia (UAB) en
collega’s publiceren de 
Er zijn
weinig behandelopties voor patiënten met recidiverend of refractair B-cel non-Hodgkin
lymfoom (R/R B-NHL). Epcoritamab is een bispecifiek antilichaam gericht op CD3
en CD20 dat T-cel gemedieerde cytotoxische activiteit tegen CD20+ maligne
B-cellen induceert. Een fase 1-2 studie in tien centra in Denemarken,
Nederland, Spanje, en het Verenigd Koninkrijk heeft veiligheid en werkzaamheid
van epcoritamab monotherapie voor R/R B-NHL geëvalueerd. Dr. Martin Hutchings
(Rigshospitalet, Kopenhagen) en collega’s publiceren de 
Sommige
geneesmiddelen voor maligniteiten krijgen versnelde goedkeuring door de
autoriteiten als in klinische studies het bepalen van klinisch eindpunt, zoals overall survival, lang duurt en
surrogaat-eindpunten gunstige werkzaamheid suggereren. Het klinisch profijt van
de middelen dient dan in post-approval
studies alsnog aangetoond worden. Dr. Bishal Gyawali (Queen’s University,
Kingston, Canada) en collega’s publiceren in The BMJ een 
De COVID-19
pandemie is geassocieerd met substantiële reductie van screening en verwijzing
onder patiënten met maligniteiten. Een analyse onder deelnemers van de Franse
fase 2-studie PANIRINOX heeft de impact van de lockdown op de tumorlast van
patiënten met nieuw-gediagnostiseerd metastatisch colorectaalcarcinoom (ND
mCRC) geïnventariseerd. Prof. Alain Thierry (Université de Montpellier) en
collega’s publiceren de 
De opties
voor behandeling van gevorderd heldercellig niercelcarcinoom (ccRCC) zijn de
laatste jaren uitgebreid met de goedkeuring van nieuwe TKIs en ICIs, en TKI-ICI
combinaties. Voor gevorderd niet-heldercellig (ncc)RCC bestaat geen
goedgekeurde standaard-behandeling. De multinationale fase 1b-studie COSMIC-021
evalueert de combinatie van de multitarget TKI cabozantinib en de PD-L1 remmer
atezolizumab voor gevorderde solide tumoren. Prof. Sumanta Pal (City of Hope Comprehensive
Cancer Center, Duarte CA) en collega’s 
De
ontdekking van moleculaire veranderingen als drivers van maligniteiten heeft geresulteerd
in de ontwikkeling van precisiegeneesmiddelen voor selectieve gerichte therapie.
De MAST-studie, in het Hospital Clínico Universitario de Valencia
(Spanje) heeft de verbetering van uitkomsten geïnventariseerd in patiënten met
gevorderde solide maligniteiten die na next-generation
sequencing (NGS) een op hun specifieke tumor toegesneden behandeling
kregen. Dr. Desamparados Roda en collega’s publiceren de 
Ototoxiciteit
is een veel-voorkomende bijwerking van cisplatinebehandeling. Een
retrospectieve studie in Canada heeft de cumulatieve incidentie van
cisplatine-geïnduceerd gehoorverlies (CIHL) geïnventariseerd in kinderen die
cisplatine kregen voor maligniteiten. PhD-student Annelot Meijer (Prinses Máxima
Centrum, Utrecht) en collega’s publiceren de 
