Oncologisch onderzoek.nl

De fase 3-studie CheckMate 8HW, in 128 centra in 23 landen, includeerde immuuntherapie-naïeve volwassen patiënten met niet-resectabel of metastatisch colorectaalcarcinoom (mCRC) met microsatellite instability-high (MSI-H) of mismatch repair-deficient (dMMR) status. De patiënten werden 2:2:1 gerandomiseerd naar nivolumab plus ipilimumab, alleen nivolumab, of chemotherapie met of zonder gerichte therapie. Prof. Thierry André en collega’s publiceren in The Lancet resultaten voor het coprimaire eindpunt progressievrije overleving in de groep met nivolumab plus ipiimumab (combinatiegroep) versus de groep met alleen nivolumab, over alle lijnen van behandeling.¹

De combinatiegroep bestond uit 296 patiënten, die vier doses van nivolumab 240 mg plus ipilimumab 1 mg/kg iedere drie weken kregen, gevolgd door nivolumab 480 mg iedere vier weken. De nivolumabgroep bestond uit 286 patiënten, die zes doses nivolumab 240 mg iedere twee weken kregen gevolgd door nivolumab 480 mg iedere vier weken. Op het moment van de nu gepubliceerde analyse was de mediane follow-up 47,0 maanden (IQR 38,4-53,2). De mediane PFS werd niet bereikt in de combinatiegroep en was 39,3 maanden in de nivolumabgroep (HR 0,62; p=0,0003); treatment-related adverse events werden gezien in 81% versus 71%; graad 3 of 4 TRAEs 22% versus 14%. Graad 5 TRAEs troffen twee patiënten in de combinatiegroep en één patiënt in de nivolumabgroep.

De onderzoekers concluderen dat nivolumab plus ipilimumab vergeleken met alleen nivolumab resulteerde in superieure PFS in alle lijnen van behandeling van patiënten met MSI-H of dMMR mCRC.

1.André T, Elez E, Lenz H-J et al. Nivolumab plus ipilimumab versus nivolumab in microsatellite instability-high metastatic colorectal cancer (CheckMate 8 HW): a randomised, open-label, phase 3 trial. Lancet 2025; epub ahead of print

Summary: The multinational phase 3 CheckMate 8HW trial found that among patients with MSI-H or dMMR metastatic colorectal cancer, nivolumab plus ipilimumab showed superior progression-free survival versus nivolumab alone across all treatment lines.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De fase 3-studie TASUKI-52, in Japan, Zuid-Korea, en Taiwan includeerde patiënten met niet-eerder behandeld stadium IIIB/IV of recidiverend niet-squameus niet-kleincellig longcarcinoom (nsqNSCLC) zonder sensitiserende EGFR-, ALK-, of ROS1-veranderingen. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar zes cycli nivolumab (n=275) of placebo (n=275), in combinatie met carboplatine, paclitaxel, en bevacizumab iedere drie weken, gevolgd door nivolumab of placebo, in combinatie met bevacizumab tot progressie van de ziekte of niet-acceptabele toxiciteit. In 2021 werd de primaire analyse van de studie gepubliceerd, die liet zien dat met mediane follow-up van 13,7 maanden de progressievrije overleving langer was in de nivolumabgroep dan in de placebogroep (HR 0,56; p<0,0001). Prof. Ki Hyeong Lee (Chungbuk National University Hospital) en collega’s publiceren nu in Lung Cancer lange-termijn resultaten van de studie.¹

De duur van follow-up op het moment van de nu gepubliceerde analyse was tenminste 36,1 maanden. De PFS was nog steeds langer in de nivolumabgroep dan in de placebogroep (mediaan 10,6 maanden versus 8,2 maanden; HR 0,59; p<0,0001). De mediane overall survival was 31,6 maanden in de nivolumabgroep versus 24,7 maanden in de placebogroep (HR 0,71; 95%-bti 0,57-0,88). PFS en OS waren beter met nivolumab dan met placebo over patiëntengroepen met verschillende PD-L1 expressieniveaus en ongeacht baseline hersenmetastase-status. Graad 3 of 4 treatment-related adverse events werden gerapporteerd voor 76,2% van de patiënten in de nivolumabgroep en 74,9% van de patiënten in de placebogroep. Er waren geen nieuwe veiligheidssignalen.

De onderzoekers concluderen dat toevoeging van nivolumab aan eerstelijns chemotherapie en bevacizumab resulteerde in langere PFS en OS onder patiënten met gevorderd nsqNSCLC.

1.Lee KH, Lee J-S, Sugawara S et al. First-line nivolumab plus platinum chemotherapy and bevacizumab for advanced nonsquamous non-small cell lung cancer: a 3-year follow-up of the phase 3 randomized TASUKI-52 trial. Lung Cancer 2025-00030-3

Summary: The multinational phase 3 TASUKI-52 trial found that adding nivolumab to first-line treatment for advanced NSCLC resulted in significant overall survival benefit at three years.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Patiënten met pancreas ductaal adenocarcinoom (PDAC) hebben een slechte prognose, met vijf-jaars overall survival percentage van slechts 8 tot 10%. Er is behoefte aan nieuw therapeutische benaderingen voor PDAC. Electrochemotherapie (ECT) bevordert intracellulaire opname van chemotherapeutica middels electrische pulsen. Prof. Roberto Ivan Troisi (Federico II Universiteit van Napels, Italië) en collega’s publiceren in Cancers een systematisch overzicht van studies van postoperatief ECT als adjuncte behandeling voor PDAC-patiënten.¹

In de literatuur van begin 2000 tot eind okoteber 2024 identificeerden de onderzoekers vijf voor het onderwerp relevante studies, met tezamen 43 volwassen patiënten met uiteenlopende PDAC-stadia. Eén studie liet een trend zien van afname van de tumorgrootte met 8,3% na één maand en 16,1% na zes maanden. De ernst van complicaties was over het algemeen mild, met ernstige complicaties in slechts 2,3% van de patiënten. Mediane overall survival werd gerapporteerd door twee studies als 8 maanden (range 2-19) en 11,5 maanden (1-74). ECT was effectief voor symptoom-management, met in één studie door 60% van de patiënten gerapporteerde vermindering van pijn/discomfort, en door 40% gerapporteerde verbetering van de kwaliteit van leven, en in een andere studie gerapporteerde afname van de pijnscores volgens de DVPR-schaal van 6 voor ECT naar 3 na één maand en 2 na zes maanden.

De onderzoekers concluderen dat ECT een veelbelovende en veilige adjunct behandeling kan zijn in de management van PDAC.

1.Rompianesi G, Loiaco G, Rescigno L et al. A systematic review of indications and clinical outcomes of electrochemotherapy in pancreatic ductal adenocarcinoma. Cancers 2025;17:408

Summary: A review of five studies (43 patients) found that electrochemotherapy could be a promising and safe adjunct treatment modality in PDAC management across different disease stages, with potential benefits in tumor control, cancer-related pain reduction, and quality of life.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De fase 3-studie PRECIOUS, in 93 centra in Japan, includeerde patiënten met HER2-positief lokaal-gevorderd of metastatisch mammacinoom (LA/M BC) met ziekteprogressie na pertuzumab-bevattende eerste- of tweedelijns therapie. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar pertuzumab plus trastuzumab en chemotherapie naar keus van de behandelaar (PTC; n=110) of trastuzumab en chemotherapie naar keus van de behandelaar (TC; n=109). In 2022 werd de primaire analyse van de studie gepubliceerd, die liet zien dat met mediaan 14,2 maanden follow-up de door lokale onderzoekers beoordeelde mediane progressievrije overleving significant beter was met PTC dan met TC (sHR 0,76; p=0,022). Prof. Yutaka Yamamoto (Universiteit van Kumamoto) en collega’s publiceren nu in het Journal of Clinical Oncology de finale overall survival analyse van de studie.¹

De mediane follow-up op het moment van de nu gepubliceerde analyse was 25,8 maanden. In de PTC-groep waren 61 patiënten overleden (56,5%) en in de TC groep 77 (70,6%). De figuur laat zien dat de OS significant beter was in de PTC-groep dan in de TC-groep (mediaan 36,2 maanden versus 26,5 maanden; HR 0,73; 95%-bti upper limit 0,97). Het profijt van toevoegen van pertuzumab werd gezien in vrijwel alle onderscheiden subgroepen. Update van de door lokale onderzoekers beoordeelde PFS liet zien dat het eerder gepubliceerde PFS-profijt behouden bleef met langere follow-up (mediaan 5,5 versus 4,2 maanden; HR 0,81; 95%-bti upper limit 1,02), hoewel de mediane centraal-beoordeelde PFS niet verschilde tussen de groepen (4,4 maanden versus 4,4 maanden).

De onderzoekers concluderen dat duale HER2-blokkade met pertuzumab en trastuzumab kan resulteren in verbetering van de OS onder patiënten die eerdere pertuzumab-bevattende behandeling hadden gekregen voor HER2-positief LA/M BC.

1.Yamamoto Y, Iwata H, Saji S et al. Pertuzumab retreatment for huma epidermal growth factor receptor 2-positive locally advanced/metastatic breast cancer (PRECIOUS study): final overall survival analysis. J Clin Oncol (2025) 024-01673

Summary: The multicenter phase 3 PRECIOUS study in Japan found that dual HER2 blockade with pertuzumab plus trastuzumab could contribute to improving overall survival among patients who have previously been treated with pertuzumab-containing regimes for HER2-positive locally advanced or metastatic breast cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Aanwezigheid van circulerende tumorcel (CTC)-clusters is geassocieerd met ziekteprogressie en verlaagde overleving in sommige typen maligniteiten. Preklinische studies hebben laten zien dat remmers van Na⁺/K⁺ ATPase CTC-clusters van mammacarcinoom onderdrukken en metastase blokkeren. Een prospectieve multicenter proof-of-concept studie in Zwitserland heeft impact van de Na⁺/K⁺ ATPase remmer digoxine op de grootte van CTC-clusters in vrouwen met metastatisch mammacarcinoom (mBC) geëvalueerd. Prof. Nicola Aceto (Zwitsers Federaal Instituut van Technologie, Zürich) en collega’s publiceren de studie in Nature Medicine.¹

De studie includeerde volwassen mBC-patiënten met progressieve ziekte, adequate lever-, nier-, en beenmergfunctie, geen aritmie, geen concurrente digoxinebehandeling, en met tenminste één detecteerbare CTC-cluster. Negen patiënten kregen gedurende zeven dagen digoxine en bereikten een serumniveau van 0,7 tot 1,4 ng/ml, en negen patiënten vormden de controlegroep. In de digoxine-behandelde patiënten nam de gemiddelde clustergrootte af met 2,2 cellen per cluster (p=0,003), waarmee het primaire eindpunt van de studie bereikt werd. Transcriptoomprofilering van de CTCs in de digoxinegroep liet downregulering van genen die betrokken zijn bij cel-cel adhesie en bij de celcyclus. Er waren geen treatment-related adverse events.

De onderzoekers concluderen dat deze gegevens het first-in-human proof-of-principle leveren dat digoxinebehandeling leidt tot partiële dissolutie van CTC-clusters (visual abstract).

1.Kurzeder C, Nguyen-Sträuli BD, Krol I et al. Digoxin for reduction of circulating tumor cell cluster sized in metastatic breast cancer: a proof-of-concept trial. Nature Medicine (2025) 024-03486-6

Summary: A multicenter, prospective, proof-of-principle study in Switzerland showed that among women with metastatic breast cancer, digoxin treatment led to partial CTC cluster dissolution.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De multicenter fase 3-studie ORIENT-11 in China evalueerde toevoegen van sintilimab aan pemetrexed-platina chemotherapie voor niet-eerder behandeld lokaal-gevorderd of metastatisch niet-squameus niet-kleincellig longcarcinoom (LA/M nsqNSCLC) en liet zien dat in de sintilimabgroep de progressievrije overleving en overall survival significant beter waren dan in de placebogroep. Secundaire eindpunten van de studie waren gezondheids-gerelateerde kwaliteit van leven (HRQOL) en symptomen. Prof. Li Zhang (Sun Yat-sen Universiteit, Guangzhou) en collega’s publiceren de patient-gerapporteerde uitkomsten (PROs) in Lung Cancer.¹


De PROs werden bepaald aan de hand van de EORTC QLQ-C30 en de LCCS vragenlijsten. Deze vragenlijsten werden bij baseline en tenminste één postbaseline tijdstip beantwoord door 94,6% van de patiënten in de sintilimab-chemotherapiegroep en 93,9% van de patiënten in de placebo-chemotherapiegroep. Verandering van baseline tot week 12 of 21 van de behandeling lieten betere QLQ-C30 global health status/QOL, scores voor de meeste functie- en symptoomschalen en de meeste LCCS-schalen zien in de sintilimab-chemotherapiegroep dan in de placebo-chemotherapiegroep. De QLQ-C30 pijnscore verslechterde tijdens de behandeling in de placebo-chemotherapiegroep en verbeterde in de sintilimab-chemotherapiegroep. Voor de meeste QLQ-C30 en LCSS schalen was de tijd tot verslechtering langer in de sintilimab-chemotherapiegroep dan in de placebo-chemotherapiegroep.

De onderzoekers concluderen dat de oncologische voordelen van toevoeging van sintilimab aan chemotherapie niet ten koste gingen van slechtere PROs.

1.Liu T, He J, Wang Y et al. Health-related quality of life and symptoms in patients with previously untreated, locally advanced or metastatic non-squamous non-small cell lung cancer treated with sintilimab or placebo plus pemetrexed and platinum (ORIENT-11): a randomized, double-blind, phase 3 trial. Lung Cancer 2025-00029-7

Summary: PRO analyses of the phase 3 ORIENT-11 trial found that among patients with locally advanced or metastatic non-squamous NSCLC, addition of sintilimab to first-line chemotherapy maintained or improved health-related quality of life and symptoms.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Het met hersen-MRI screenen van neurologisch asymptomatische patiënten met stadium IV mammacarcinoom (BC) wordt niet aanbevolen in de NCCN-richtlijnen, zodat er weinig informatie is over de incidentie van asymptomatische hersenmetastase in deze patiënten. Een fase 2-studie van Moffitt Cancer Center (Tampa FL) heeft hersen-MRI surveillance onder asymptomatische stadium IV BC-patiënten geëvalueerd. Dr. Kamran Ahmed en collega’s publiceren de studie in Neuro-Oncology.¹



De studie includeerde 101 patiënten (40 HR+/HER2-, 33 HER2+, en 28 TN) met neurologisch asymptomatisch stadium IV BC, een ECOG performance status 2 of beter, en een levensverwachting van tenminste zes maanden. De patiënten ondergingen bij inclusie hersen-MRI, en in geval van negatieve baseline MRI zes maanden later een tweede hersen-MRI. De overall frequentie van hersenmetastase bij baseline hersen-MRI was 14%, met frequenties 18%, 15%, en 10% onder TN-, HER2+, en HR+/HER2- BC-patiënten. Na de zes-maands hersen-MRIs waren de frequenties in deze groepen 25% respectievelijk 24% en 23%.

De onderzoekers concluderen dat hersen-MRI metastase detecteert in 14% van de neurologisch asymptomatische patiënten met stadium IV BC, met de hoogste frequentie onder TN-patiënten. Onder patiënten zonder baseline hersenmetastase is de frequentie zes maanden later ongeveer 25%.

1.Ahmed KA, Kim Y, Armaghani AJ et al. Phase II trial of brain MRI surveillance in stage IV breast cancer. Neuro-Oncology 2025.noaf018

Summary: A phase 2 trial at Moffitt Cancer Center (Tampa, FL) found that among neurologically asymptomatic patients with stage IV breast cancer, brain MRI detects brain metastases in 14%, with highest frequency in triple-negative patients. Among patients with no brain metastasis detected, the frequency is approximately 25% six month later.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Infectie door human papillomavirus (HPV) is de belangrijkste oorzaak van premaligne en maligne lesies van de cervix. Vvax001 is een replicatie-incompetent Semliki Forest virus (SFV)-vaccin dat resulteert in sterke cytotoxische T-celrespons tegen de eiwitten E6 en E7 van HPV16. Een fase 2-studie van UMC Groningen heeft klinische werkzaamheid van het vaccin in patiënten met HPV16-positieve graad 3 intraepitheliale neoplasie van de cervix (CIN3). Dr. Refika Yigit en collega’s publiceren de studie in Clinical Cancer Research.¹

De studie includeerde 18 patiënten met nieuw-gediagnostiseerd HPV16-positief CIN3. De patiënten kregen drie doses van het vaccin (5 x 10⁷ infectieuze deeltjes) met intervals van drie weken. Ten hoogste negentien weken na de laatste toediening werd colposcopie uitgevoerd. Deze liet vanaf de derde week reeds reductie van de grootte van CIN3-lesies zien in 17 van 18 patiënten (94%). Histopathologische complete respons (regressie tot CIN1 of geen dysplasie) werd gezien in 9 van 18 patiënten (50%) en HPV16-klaring in 10 van 16 patiënten (63%). Vvax001 resulteerde niet in klaring van andere HPV-typen. Op het moment van de nu gepubliceerde analyse waren nog geen recidieven gezien, met mediane en langste ziektevrije overleving van 20 respectievelijk 30 maanden. Er waren geen ernstige adverse events.

De onderzoekers concluderen dat behandeling met Vvax001 veilig en feasible was en aanwijzingen voor klinische werkzaamheid voor HPV16-geassocieerd CIN3 heeft laten zien.

1.Eerkens AL, Esajas MD, Brummel K et al. Vvax001, a therapeutic vaccine for patients with HPV16-positive high-grade cervical intraepithelial neoplasia: a phase II trial. Clin Cancer Res (2025) 24-1662

Summary: A phase 2 trial at the University of Groningen (The Netherlands) found promising preliminary efficacy of the Vvax001 vaccine in patients with HPV16-associated CIN3 lesions.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)