Er is geen
duidelijkheid over kenmerken en uitkomsten van mammacarcinoom (BC) in vrouwen
van verschillende rassen en etniciteiten. Een bevolkings-gebaseerde
retrospectieve studie in het etnisch sterk gevarieerde Canada heeft de associatie van ras/etniciteit met
incidentie en mortaliteit van mammacarcinoom geïnventariseerd. Dr. Anna
Wilkinson (University of Ottawa) en collega’s publiceren de studie in The Oncologist.1In 2006 en 2011 Canadian Census Healt and Environment databases identificeerden de onderzoekers 47.105 BC-patiënten in de leeftijd van 20 jaar of ouder. Vergeleken met blanke vrouwen in de leeftijd van 40 tot 50 jaar was de leeftijd-specifieke incidentie hoger onder Filipina vrouwen (RR 1,27; 95%-bti 1,11-1,46) en multi-etniciteit vrouwen (1,57; 1,18-2,08) in deze leeftijdsgroep; onder vrouwen in de leeftijd van 50 tot 60 jaar was de leeftijd-specifieke incidentie hoger onder Filipina vrouwen (1,16; 1,02-1,31) en Arabische vrouwen (1,30; 1,02-1,65) vergeleken met blanke vrouwen. De mediane leeftijd bij diagnose was 63 jaar onder blanke vrouwen en 52 tot 60 jaar onder vrouwen van andere rassen/etniciteiten, met 22,4% tot 41,1% voor de leeftijd 50 jaar vergeleken met 16,6% onder blanke vrouwen (p<0,001). BC werd minder vaak (p<0,05) in stadium I gediagnostiseerd onder Filipina vrouwen (38,6%), zwarte vrouwen (39,2%), Zuid-Aziatische vrouwen (40,6%) en First Nation vrouwen (40,7%) dan onder blanke vrouwen (46,5%) en Chinese vrouwen (49,6%). Zwarte vrouwen hadden een hoger percentage van BC diagnose in stadium III en IV gecombineerd (26,3%) dan blanke vrouwen (17,0%; p=0,001). Het percentage triple-negatief BC onder zwarte vrouwen (20,5%) was hoger dan onder blanke vrouwen (9,5%; p<0,001). Vergeleken met blanke vrouwen was de leeftijd-specifieke BC-mortaliteit hoger onder zwarte vrouwen in de leeftijd van 40 tot 50 jaar (RR 1,4; 1,06-1,85) en onder First Nations vrouwen (1,21; 1,01-1,45) en Métis vrouwen (1,48; 1,15-1,91) in de leeftijd van 60 tot 70 jaar.
De onderzoekers concluderen dat vergeleken met blanke vrouwen, andere Canadese vrouwen een eerdere piek-leeftijd van BC diagnose hadden en hogere percentages van diagnosen in de leeftijd onder 50 jaar.
1.Wilkinson AN, Ng C, Ellison LF, Seely JM. Breast cancer incidence and mortality, by age, stage and molecular subtypes, by race/ehtnicity in Canada. The Oncologist 2024,oyae283
Summary: A retrospective study in Canada found that compared to White women, other women had an earlier peak age of breast cancer diagnosis and higher proportions of cases diagnosed under age 50. There was a higher age-specific breast cancer mortality among Black women aged 40-49 years and First Nations and Métis women aged 60-69.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Er is geen
duidelijkheid over de rol van adipositas in vrouwen bij de ontwikkeling van young-onset breast cancer (YOBC;
diagnose voor de leeftijd vijftig jaar) subtypen. De bevolkings-gebaseerde
Young Women’s Health History Study heeft de associatie van adipositas met het
risico van luminal A, luminal B, HER2+, en triple-negatief (TN)
mammacarcinoom geïnventariseerd. Prof. Ellen Velie (University of Wisconsin,
Madison) en collega’s 
De
incidentie van mammacarcinoom (BC) in vrouwen jonger dan veertig jaar neemt
toe. Er is behoefte aan inzicht in risicofactoren voor BC in jonge vrouwen. Een
multinationale cohortstudie heeft de associatie tussen recreationele fysieke
activiteit (RPA) en het risico van BC in vrouwen voor de leeftijd van veertig
jaar geïnventariseerd. Prof.
Mary Beth Terry (Columbia University, New York) en collega’s 
Resistentie
tegen endocriene therapie in HR-positief mammacarcinoom is een uitdaging. De
multinationale gerandomiseerde fase 2-studie SERENA-2 heeft de
volgende-generatie orale selective estrogen receptor degrader (SERD)
camizestrant vergeleken met de eerste goedgekeurde SERD fulvestrant onder
postmenopauzale vrouwen met ER-positief HER2-negatief gevorderd mammacarcinoom
(ER+ HER2- aBC). Dr. Mafalda Oliveira (Vall d’Hebron Instituut voor Oncologie,
Barcelona) en collega’s 
Immuuncheckpointremmers
zoals atezolizumab hebben de uitkomsten van patiënten met gevorderd
niet-kleincellig longcarcinoom (aNSCLC) verbeterd, met name in de tweedelijns
setting na progressie op platina-gebaseerde chemotherapie. Een retrospectieve
real-world studie in Servië heeft werkzaamheid van atezolizumab voor aNSCLC in
latere lijnen van de behandeling geïnventariseerd. Dr. Milica Kontić
(Universiteit van Belgrado) en collega’s 
Patiënten
met niet-resectabel recidiverend of metastatisch hoofd-halscarcinoom (R/M HNC)
hebben een slechte prognose. In HNC wordt vaak expressie van nectine-4 gezien. De
multicenter multicohort fase 2-studie EV-202 evalueert het op nectine-4
gerichte antibody-drug conjugate enfortumab vedotin (EV) voor solide tumoren
met nectine-4 expressie. Dr. Paul Swiecicki (University of Michigan, Ann Arbor)
en collega’s 
Onvansertib
is een selectieve polo-like kinase 1 (PLK1)-remmer, met sterke
antitumorwerkzaamheid in preklinische modellen. Een multicenter fase 2-studie
in de Verenigde Staten heeft de combinatie van onvansertib met FOLFIRI
chemotherapie en bevacizumab geëvalueerd als tweedelijns behandeling na eerstelijns
oxaliplatine en fluorouracil met of zonder bevacizumab voor KRAS-gemuteerd metastatisch
colorectaalcarcinoom (mCRC). Prof. Heinz-Josef Lenz (University of Southern
California, Los Angeles) en collega’s 
