Oncologisch onderzoek.nl

Er is behoefte aan het identificeren van biomarkers voor het optimaliseren van behandelingen voor vroeg-stadium triple-negatief mammacarcinoom (TNBC). TNBC-DX is een genomische test die is ontwikkeld op basis van resultaten van drie neoadjuvante-chemotherapiestudies met 1259 patiënten met vroeg-stadium TNBC (SCAN-B, CALGB-40603, en BrighTNess) en gevalideerd in drie neoadjuvante-chemotherapiestudies met 527 patiënten met vroeg-stadium TNBC (WSG-ADAPT-TN, MMJ-CAR-2014-01, en NeoPACT). Prof. Aleix Prat (Hospital Clínic Barcelona) en collega’s publiceren in Annals of Oncology een analyse van de waarde van TNBC-DX voor het voorspellen van korte- en lange-termijn uitkomsten van vroeg-stadium TNBC.¹

In WSG-ADAPT-TN werden patiënten gerandomiseerd naar nab-paclitaxel plus gemcitabine of carboplatine. In MMJ-CAR-2014-01 kregen patiënten carboplatine plus docetaxel. In NeoPACT kregen patiënten carboplatine plus docetaxel en pembrolizumab. De figuur laat zien dat in de eerste twee studies de TNBC-DX risicoscore voorspellend was voor het bereiken van pCR. Deze figuur laat zien dat de TNBC-DX risicoscore ook voorspellend was voor afstandsmetastase-vrije overleving en overall survival. In NeoPACT was de TNBC-DX risicoscore significant geassocieerd met pCR, gebeurtenisvrije overleving, en OS.

De onderzoekers concluderen dat TNBC-DX pCR voorspelt onder patiënten die neoadjuvante taxaan-carboplatine kregen voor vroeg-stadium TNBC en bijdraagt aan de voorspelling van lange-termijn uitkomsten ongeacht gebruik van pembrolizumab.

1.Martin M, Stecklein SR, Gluz O et al. TNBC-DX genomic test in early-stage triple-negative breast cancer treated with neoadjuvant taxane-based therapy. Ann Oncol 2024.10.012

Summary: Analysis of neoadjuvant chemotherapy studies of patients with early-stage triple-negative breast cancer found that the TNBC-DX genomic test predicts pCR and helps to forecast long-term survival independent of pembrolizumab use.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Resultaten van preklinische studies suggereren dat prostaat-gerichte lokale therapie van invloed kan zijn op de werkzaamheid van volgende systemische therapie. Een secundaire analyse van de multinationale fase 3-studie SPARTAN heeft de impact van voorafgaande radicale prostatectomie, radiotherapie, of beide, op de werkzaamheid van eerstelijns apalutamide voor niet-metastatisch castratieresistent prostaatcarcinoom (nmCRPC). Dr. Soumyajit Roy (Rush University Medical Center, Chicago IL) en collega’s publiceren de analyse in JAMA Network Open.¹

SPARTAN werd uitgevoerd in 332 centra in 26 landen. De studie includeerde patiënten met nmCRPC en een PSA-verdubbelingstijd van 10 maanden of korter. De patiënten, die allen androgeendeprivatietherapie kregen, werden gerandomiseerd naar eerstelijns apalutamide of placebo. Onder de 1179 patiënten in de nu gepubliceerde analyse kregen 795 eerdere lokale therapie en 384 niet. De mediane follow-up was 52,0 maanden (IQR 51,5-52,8). Patiënten met eerdere lokale therapie hadden voor het eindpunt metastasevrije overleving (MFS) meer profijt van apalutamide (versus placebo HR 0,22; 95%-bti 0,17-0,27) dan patiënten zonder eerdere lokale therapie (0,35; 0,25-0,51). Er was geen evidentie voor een interactie tussen eerdere lokale therapie en apalutamide voor het eindpunt overall survival.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten die eerstelijns apalutamide kregen voor nmCRPC, voorafgaande lokale therapie geassocieerd was met langere MFS.

1.Roy S, Malone S, Wing K et al. Prior local therapy and first-line apalutamide in patients with nonmetastatic castration-resistant prostate cancer. A secondary analysis of the SPARTAN randomized clinical trial. JAMA Network Open 2024;7:e2439434

Summary: Post hoc analysis post hoc analysis of the multinational phase 3 SPARTAN trial found evidence of an interaction between prior local therapy and efficacy of first-line apalutamide for nonmetastatic castration-resistant prostate cancer, with a more favorable effect of apalutamide on metastasis-free survival among patients with prior local therapy.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De standaard-behandeling voor lokaal-gevorderd cervixcarcinoom (LA CC) is chemoradiotherapie (CRT), maar na deze behandeling wordt in veel patiënten alsnog recidief gezien. De multinationale fase 3-studie GCIG INTERLACE heeft inductiechemotherapie (CT) gevolgd door standaard CRT voor LA CC geëvalueerd. Dr. Mary McCormack (University College London, UK) en collega’s publiceren de studie in The Lancet.¹

INTERLACE werd uitgevoerd in 32 centra in vijf landen. De studie includeerde 500 volwassen patiënten met LA CC die werden gerandomiseerd naar vijf weken cisplatine-gebaseerde CRT met (n=250) of zonder (n=250) carboplatine-paclitaxel inductie CT eens per week gedurende zes weken. Het mediane interval tussen inductie CT en CRT was zeven dagen. Primaire eindpunten waren progressievrije overleving en overall survival. De figuur laat de resultaten van de studie zien. De mediane follow-up was 67 maanden. De vijf-jaar percentages voor PFS waren 72% in de inductie CT plus CRT-groep versus 64% in de alleen-CRT groep (HR 0,65; p=0,013) en de vijf-jaars percentages voor OS waren 80% versus 72% (HR 0,60; p=0,015). Graad 3 of hoger adverse events werden geraporteerd voor 59% van de patiënten in de inductie CT plus CRT-groep en 48% van de patiënten in de alleen-CRT groep.

De onderzoekers concluderen dat toevoegen van korte-duur inductie CT aan standaard CRT resulteerde in significante verbetering van de overlevingsuitkomsten onder patiënten met LA CC.

1.McCormack M, Eminowicz G, Gallardo D et al. Induction chemotherapy followed by standard chemoradiotherapy versus standard chemoradiotherapy alone in patients with locally advanced cervical cancer (GCIG INTERLACE): an international, multicentre, randomised phase 3 trial. Lancet 2024; epub ahead of print

Summary: The multinational phase 3 GCIG INTERLACE trial found that short-course induction chemotherapy followed by standard chemoradiotherapy significantly improved survival of patients with locally advanced cervical cancer compared with standard chemoradiotherapy alone.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Perioperatieve immuuntherapie verbetert korte-termijn uitkomsten van patiënten met resectabel niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC). In de multicenter fase 2-studie NADIM in Spanje zijn patiënten na perioperatieve immuuntherapie plus chemotherapie gedurende vijf-jaar gevolgd. Prof. Mariano Provencio (Academisch Ziekenhuis Puerta de Hierro-Majadahonda, Madrid) en collega’s publiceren in The Lancet Oncology vijf-jaars resultaten van de studie.¹

NADIM, uitgevoerd in achttien ziekenhuizen in Spanje, includeerde 46 volwassen patiënten (34 mannen en 12 vrouwen) met resectabel stadium IIIA NSCLC en een ECOG performance status 0 of 1. De patiënten kregen drie cycli neoadjuvante paclitaxel-carboplatine chemotherapie plus nivolumab, gevolgd door chirurgie en een jaar adjuvant nivolumab. De figuur toont de lange-termijn resultaten van de studie. De mediane follow-up was 60,0 maanden. De vijf-jaars percentages voor progressievrije overleving en overall survival waren 65,0% (95%-bti 49,4-76,9) respectievelijk 69,3% (53,7-80,6). Negen patiënten overleden aan recidief van de tumor en vijf aan niet-tumorgerelateerde oorzaken. Graad 3 of hoger treatment-related adverse events werden gezien in 30% van de patiënten tijdens de neoadjuvante behandeling en 19% tijdens de adjuvante behandeling. Er waren geen behandelings-gerelateerde gevallen van uitstel van chirurgie, overlijden of niet-verwachte lange-termijn toxiciteit.

De onderzoekers concluderen dat perioperatieve chemo-immuuntherapie resulteerde in veelbelovend lange-termijn profijt onder patiënten met resectabel stadium IIIA NSCLC, zonder veiligheidsproblemen.

1.Provencio M, Nadal E, Insa A et al. Perioperative chemotherapy and nivolumab in non-small-cell lung cancer(NADIM): 5-year clinical outcomes from a multicentre, single-arm, phase 2 trial. Lancet Oncol 2024; epub ahead of print

Summary: The multicenter phase 2 NADIM trial in Spain found promising long-term benefit from perioperative chemotherapy and nivolumab among patients with resectable stage IIIA NSCLC.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is toenemende evidentie voor een associatie tussen consumptie van ultra-processed voedsel (UPF) en het risico van maligniteiten. Een analyse in het cohort van de prospectieve Prostate, Lung, Colorectal, and Ovarian (PLCO) Cancer Screening Trial in de Verenigde Staten heeft de associatie tussen consumptie van UPF en de incidentie en mortaliteit van niercelcarcinoom (RCC) geïnventariseerd. Dr. Zheng-Ju Ren (Medische Universiteit van Chongqing , China) en collega’s publiceren de analyse in BMC Medicine.¹

De analyse includeerde 101.688 deelnemers aan de PLCO Cancer Screening Trial (leeftijd bij inclusie 55 tot 74 jaar; gemiddeld 65,5 ± 5,7 jaar; 51,4% vrouwen) die bij inclusie informatie verstrekten over hun voedingsgewoonten. Tijdens 899.731 persoonsjaren follow-up (mediaan 9,41 jaar) ontwikkelden 410 deelnemers RCC, en tijdens 1.533.930 persoonsjaren follow-up (mediaan 16,85 jaar) overleden 230 deelnemers aan RCC. UPF werd gedefinieerd in overeenstemming met de NOVA-criteria. Deelnemers in het hoogste versus het laagste kwintiel van UPF-consumptie (als percentage van de totale voeding) hadden verhoogd risico van RCC (HR 1,42; p voor trend 0,004) en RCC-mortaliteit (HR 1,64; p voor trend 0,027). Deze figuur laat zien dat de associatie tussen UPF-consumptie en RCC-incidentie lineair was, en deze figuur laat zien dat dit ook het geval was voor de associatie tussen UPF-consumptie en RCC-mortaliteit.

De onderzoekers concluderen dat hogere UPF-consumptie geassocieerd was met verhoogd risico van incidentie en mortaliteit van RCC.

1.Li Y-D, Fu Y-X, Gong L-L et al. Ultra-processed food consumption and renal cell carcinoma incidence and mortality: results from a large prospective cohort. BMC Medicine 2024;22:459

Summary: Analysis in the cohort of the prospective Prostate, Lung, Colorectal, and Ovarian Cancer Screening Trial found that higher consumption of ultra-processed food is associated with an increased risk of RCC incidence and mortality.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Androgeendeprivatietherapie (ADT) is een belangrijk onderdeel van de behandeling voor gevorderd prostaatcarcinoom. ADT is geassocieerd met verscheidene ongunstige bijwerkingen, waaronder osteoporose, metabool syndroom, en cardiovasculaire gebeurtenissen. Richtlijnen bevelen routinematige monitoring van deze toxiciteiten aan voor patiënten die ADT krijgen. Een retrospectieve cohortstudie in Ontario (Canada) heeft adherentie aan deze richtlijnen geïnventariseerd. Dr. Christopher Wallis (University of Toronto) en collega’s publiceren de studie in Cancer.¹

In Ontario-brede databases identificeerden de onderzoekers 29.097 patiënten in de leeftijd van 65 jaar en ouder die tussen begin 2008 en eind 2021 ADT kregen voor prostaatcarcinoom. Primaire eindpunten van de studie waren gebruik van testen voor serumgehalten van lipiden en glucose, en bepaling van de botdichtheid en botgezondheid tussen zes weken voorafgaand aan en één jaar na de start van de ADT. De adherentie aan de richtlijnen was laag: slechts 21,3% van de patiënten kregen een botdichtheid-scan; 41,2% kregen een botgezondheids-gerelateerde serumtest; 51,3% ondergingen een lipidetest; en 65,9% ondergingen een dysglycemietest. Slechts 11,9% van de patiënten kregen alle aanbevolen testen. De adherentie aan de richtlijnen werd niet beter in de loop van de studieperiode (2008 tot en met 2021).

De onderzoekers concluderen dat de adherentie aan de richtlijnen die testen op toxiciteit van ADT voor prostaatcarcinoom laag is.

1.Mousa A, Nguyen D-D, Lalani A-K et al. Metabolic, cardiac, and bone health testing in patients with prostate cancer on androgen-deprivation therapy: a population-based assessment of adherence to therapeutic monitoring guidelines. Cancer 2024.35606

Summary: A retrospective cohort study in Ontario, Canada, found poor adherence to guidelines recommending testing for treatment-related toxicities among patients receiving ADT for prostate cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

In gerandomiseerde studies is gezien dat screening op longcarcinoom met lage-dosering computed tomography (LDCT) resulteerde in verlaging van de longcarcinoom-specifieke mortaliteit en de overall mortaliteit. De prospectieve DEP KP80-studie in Frankrijk heeft de feasibiliteit en effectiviteit van longcarcinoom-screening in de real-world geïnventariseerd. Dr. Olivier Leleu (Centre Hospitalier Abbeville) en collega’s publiceren de studie in eBioMedicine.¹


DEP KP80 includeerde deelnemers in de leeftijd van 55 tot 75 jaar, die ofwel huidige rokers waren of voormalige rokers met tenminste 30 pakjaren rookgeschiedenis. Deze deelnemers werden geselecteerd en aangemeld door hun huisarts of longarts. In het kader van DEP KP80 werden drie jaarlijkse CT-scans uitgevoerd. Onder de 1254 aangemelde deelnemers ondergingen 945 (75,4%) de baseline LDCT scan (T0), voltooiden 376 (42,8%) de eerste ronde (T1), en 270 (31%) de tweede ronde (T2). In totaal werden 42 longcarcinomen gediagnostiseerd. De figuur laat zien dat 71,4 van deze carcinomen graad 1 of 2 waren. Deze figuur laat zien dat 80,9% van de gediagnostiseerde longcarcinomen chirurgisch behandeld werden. De positieve voorspellende waarde van een positieve screening was 48% (95%-bti 37-59) en de negatieve voorspellende waarde was 100% (100-100).

De onderzoekers concluderen dat de studie feasibiliteit en werkzaamheid van real-world longcarcinoom-screening in Frankrijk heeft laten zien, met de meeste carcinomen gediagnostiseerd in vroeg stadium en chirurgisch verwijderd.

1.Leleu O, Storme N, Basille D et al. Lung cancer screening by low-dose CT scan in France: final results of the DEP KP80 study after three rounds. eBioMedicine 2024.105396

Summary: The prospective DEP KP80 study in France found that LDCT lung cancer screening in a real-life context resulted in most lung cancers being diagnosed at an early stage and surgically removed

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Studies van de associatie tussen blootstelling aan UV-straling (UVR) uit zonlicht en het risico van maligniteiten in kinderen hebben tegenstrijdige resultaten laten zien. Een retrospectieve cohortstudie in Zwitserland heeft de associatie tussen UVR-blootstelling en het risico van hematologische maligniteiten in kinderen (CHM) in de leeftijd tot zestien jaar geïnventariseerd. Prof. Ben Spycher (Universiteit van Bern) en collega’s publiceren de studie in het International Journal of Cancer.¹

De studie includeerde 313.700 kinderen in de leeftijd van nul tot en met vijftien jaar die tussen begin 1990 en eind 2016 deelnamen aan de Swiss National Cohort studie, onder wie 1446 gevallen van CHM. Blootstelling aan UVR per woongebied (spatiële resolutie van 1,5-2 km) werd bepaald aan de hand van klimatologische modellen, resulterend in een gemiddelde UV-index (UVI) midden op de dag (11 uur AM tot 3 uur PM) in de maand juli en in het gehele jaar. De analyses werden gecorrigeerd voor geslacht, sociaal-economische positie van de buurt, urbanisatie, luchtverontreiniging, en achtergronds ioniserende straling. De gecorrigeerde HR per eenheid toename van UVI in juli was 0,76 (95%-bti 0,59-0,98) voor leukemie en 0,74 (0.55-0,98) voor acute lymfoblastische leukemie, terwijl er geen associatie werd gezien voor overall lymfoom (1,14; 0,59-2,19). Resultaten voor jaarlijkse blootstelling waren similar, maar met bredere betrouwbaarheidsintervallen die 1 includeerden.

De onderzoekers concluderen dat de studie een inverse associatie tussen blootstelling aan UVR uit zonlicht en het risico van leukemie in kinderen heeft laten zien.

1.Coste A, Kreis C, Backes C et al. Residential exposure to solar ultraviolet radiation and risk of childhood hematological malignancies in Switzerland: a census-based cohort study. Int J Cancer 2024.35214

Summary: A census-based retrospective cohort study in Switzerland found an inverse association between residential exposure to solar ultraviolet radiation and risk of childhood leukemia and ALL, whereas there was no association with the risk of childhood lymphoma.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)